- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Гэта першае пасля 1911 года перавыданне фальклорнага зборніка, у якім змешчаны лепшыя ўзоры народнай казачнай прозы. Запісы і назіранні аўтара — славутага беларускага фалькларыста, этнографа, мовазнаўцы А. К. Сержпутоўскага — даюць шырокую карціну жыцця сялян дарэвалюцыйнага Беларускага Палесся, раскрываюць... Болей »
Гэта чацвёртая кніга з серыі «Повязь вякоў». Змешчаныя ў зборніку творы сведчаць аб высокай духоўнай культуры нашых продкаў і адлюстроўваюць быт сялянскага жыцця. Кніга акажа вялікую дапамогу ў адраджэнні беларускай мовы, нацыянальнай культуры, будзе спрыяць прапагандзе дасягненняў айчыннай фалькларыстыкі... Болей »
У зборнік увайшлі творы беларускай народнай прозы і паэзіі з фальклорнага архіва кафедры беларускай літаратуры БДУ імя У. І. Леніна. Фальклорная проза прадстаўлена казкамі, бываліцамі, легендамі, прымхліцамі, апавяданнямі-ўспамінамі, народная афарыстыка — прыказкамі, прымаўкамі, прыгаворкамі, загадкамі.... Болей »
Гэта праца з'яўляецца першай спробай манаграфічнага даследавання беларускіх песень і казак — самых папулярных жанраў нашай народнай творчасці, у якіх найбольш поўна і ярка адлюстраваны жыццё і дзейнасць працоўных, пачынаючы са старажытных часоў і канчаючы нашымі днямі. Кніга складаецца з двух раздзелаў... Болей »
Ігар Кузьмініч мае 38 год, бацька двух сыноў, для якіх і пачаў складаць казкі. Нарадзіўся, вучыўся і стала жыве ў Горадні. Скончыў юрыдычны факультэт, працуе намеснікам дэкана юрыдычнага факультэту Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэту імя Янкі Купалы. Выкладае агульную тэорыю права, кіруе Інавацыйным... Болей »
Trzymają Państwo w ręku wydanie jedyne w swoim rodzaju. Po raz pierwszy znane i łubiane przez wszystkie dzieci świata baśnie ukazują się w autentycznym języku Białorusinów z okolic Bielska, Hajnówki i Siemiatycz na Podlasiu. To przede wszystkim do dzieci i rodziców pochodzących z tych terenów kierujemy... Болей »
Пытaннi нaцыянaльнaй кyльтypы, мoвы i лiтapaтypы, caмoгa вызвaлeнчaгa pyxy зaxaплялi Кoлaca нe ў мeншaй мepы, чым iншыx пaчынaльнiкaў нaвeйшaй бeлapycкaй лiтapaтypы. У ягo ў aдпaвeднacцi з эпiчным тaлeнтaм гэтыя пытaннi pэдкa cтaвiлicя ў aдкpытaй пyблiцыcтычнaй фopмe: нaпepaдзe былa пpaўдa жыцця, y глыбiнi... Болей »
Zoja Majstrowicz - urodziła się we wsi Toporki, gm. Kleszczele. Mieszka we wsi Reduty gm. Orla. Jest pedagogiem i etnografem - praktykiem, mistrzynią rękodzieła plecionkarskiego. Członkini Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Maria Kiryluk Urodziła się we wsi Bielsk, rejonu kobryńskiego (Białoruś). Mieszka... Болей »
"Грэчка, і авёс - важкія, зярністыя. I ўсё гэта з махнатымі, прыгожымі кветкамі разам - усё так, як яму, Кукарэшку, падабаецца. Навокал пезвычайныя птушкі важна так ходзяць, клююць нешта, каляровымі хвастамі трасуць. I ўсе на курак-рабак падобныя, толькі значна прыгажэйшыя..."... Болей »
Кніга — адзін з тамоў збору беларускай народнай творчасці (дзесяты). У том уключаны лепшыя узоры бытавых казак, у якіх ярка адлюстраваны сацыяльныя адносіны ў дарэвалюцыйнай Расіі, крытыкуюцца прыгнятальнікі працоўнага народа, высмейваюцца людскія недахопы. Гумар i сатыра гэтых казак былі дзейснай эброяй... Болей »
Завуць яго мамурык. І шукаць яго трэба на планеце Мамурыя, дзе заўсёды жылі і, напэўна, жывуць і цяпер — мамуры. Да гэтага трэба дадаць яшчэ адно. Калі я расказала пра яго знаёмай дзяўчынцы, яна адразу сказала, што мамурыкам яго завуць таму, што ён заўсёды знаходзіцца каля мамы. Але гэта няпраўда. Мама... Болей »
Жылі ў адным краі моцныя і прыгожыя людзі. І бралі яны сабе жонак – прыгожых і ласкавых, з якімі нараджалі дзяцей. Як хлопчыка – то род лічыўся па мячы, як дзяўчынку – па кудзелі. І кожны з іх меў свой знак, які перадаваўся ад бацькі да сына. (фрагмент)... Болей »
Неяк Ясь у дзень асенні сек у лесе дровы. Раптам чуе - дзіўны лямант. Совы?.. Ой, не совы?.. У пару такую совы спяць яшчэ, вядома. Крык, здаецца, чалавечы, там, за бураломам...... Болей »
Я не адношу сябе да тых пісьменнікаў, якія пішуць пра вайну. Таму што сапраўды не пішу пра вайну, яе бітвы і атакі. Героі маіх аповесцей «Высакосны год», «Суд у Слабадзе» ідуць нібы па ўзбочыне вайны. Іх лёс — гэта больш рэха вайны, яе спараджэнне. У гэтым сэнсе, калі перафразіраваць вядомае выслоўе:... Болей »
У цэнтры новай кнігі Віктара Казько трагедыя XX стагоддзя – чарнобыльская аварыя. У аповесці «Но Пасаран» з уласцівай яму шчырасцю, метафарычнасцю раскрывае празаік прычыны, якія прывялі грамадства да развалу. Пісьменнік стварае яркія, запамінальныя тыпы нашых сучаснікаў. Глыбокая сімволіка закладзена... Болей »
Гэта было мінулай восенню і ўсяго за дваццаць–трыццаць кіламетраў ад стольнага нашага града Мінска.Як мы памятаем усё гэта, мінулая восень прайшла ў чаканні добрага надвор’я, бабінага лета, як цёплага позірку і добрага вока перад зацяжнымі дажджамі, восеньскай пахмурнасцю, без сонечнага святла зімы.... Болей »
Ашыр адыходзіў. Ён адчуў гэты свой адыход амаль яшчэ месяц назад. Пасля той непатрэбнай яму мітуслівай паездкі ў Крым. Увогуле ён павінен быў ехаць зусім у іншае месца, у Парыж. Але сталася, што яму было наканавана менавіта ў Крым, хоць ён так спадзяваўся, што паходзіць па Парыжы, а калі не паходзіць... Болей »
Вясковыя дзеці. У іх тварах, здаецца мне, ёсць штосьці ад задуменнага здзіўлення і засяроджанасці птушак, асабліва тых, што ўвасабляюць сёння Палессе,— буслоў. I асабліва ў той час, калі яны на самоце і сярод цішы дуброў, спакою вады, дрымоты зарослых альхою балацін. Птушкі і дзеці. Хоць на аддаленні... Болей »
Так, дзесяць гадоў прайшло. Проста жахліва, як яны хутка бягуць. I як марудна цягнуцца дні. Якія пустыя мінаюць гады. I як напоўнены імгненні. Усяго толькі дзесяць гадоў. А колькі ўжо страт! Чэрвень восемдзесят чацвёртага года. Няўжо ён быў, няўжо я некалі ў ім жыў? Мо ўсё ж прыдумаў ці сасніў у яшчэ... Болей »
Віктар Казько свядома выбірае сваім героем адчужанага чалавека, які жыве ў варожым свеце, мяцежную, узрушаную страсцямі асобу, душа якой разрываецца на часткі ад супярэчнасцей, якія перапаўняюць яе. I ён, здаецца, знаходзіцца куды бліжэй да ісціны ў разуменні сучаснай чалавечай сітуацыі, у якой мы ўсе... Болей »