Nie są to wiersze pisane „zza biurka”, a są to wiersze wymuszone wrażliwością autora, który potrafi ocenić swój czas i dojrzeć w nim nadzieje i dramaty ludzkie. Nie szuka poprzez formę i treść „rozgłosu i skandalu”, nie czyni swego posłannictwa demiurgicznym. Wpisuje w wiersz swoją codzienność, swoją „najbliższą ojczyznę”, z jej nadziejami i troskami. Okrasza swą poetycką wizję czasem minionym, do którego prowadzą nostalgiczne ścieżki. ... Болей »

W niniejszych wspomnieniach poeta białoruski, urodzony i mieszkający w Polsce, Dymitr Szatyłowicz opisuje swoje przeżycia i okres swoich młodzieńczych perypetii z lat od1943 r. do końca 1945 r. w czasie okupacji niemieckiej na robotach przymusowych w byłych Prusach Wschodnich, a po wyzwoleniu w Armii Czerwonej, do której został przymusowo wcielony i skierowany na front oraz pobyt w tej armii po zakończeniu wojny aż do czasu demobilizacj... Болей »

Niektórzy odwiedzający Zabłudów, wjeżdżający do niego od strony Białegostoku lub przychodzący jedną z polnych dróżek, próbują wyobrazić sobie, jak wyglądało to stare miasteczko przed czterema wiekami, w czasach Iwana Fiodorowa i Piotra Mścislawca. Dziś nic już nic przypomina dawnych czasów, najstarsze budynki w miasteczku zostały bowiem wzniesione w pierwszej połowie ubiegłego wieku, zaś cerkiew i kościół liczą sobie nieco ponad sto lat... Болей »

Jakaż to dziwna materia twórcza - słowo. Można wałkować, rozciągać, ugniatać; można bawić się nim jak piłką - można skaleczyć siebie i drugiego człowieka bardziej, niż najbardziej ostrą brzytwą. Dla wielu z nas słowo służy tylko i wyłącznie do prostej codziennej komunikacji. Jeśli spróbujemy użyć go do powiedzenia czegoś o naszych uczuciach i lękach - rodzi się wiersz. Linijka po linijce zmieniamy język rozmowy na język poezji. Kiedy je... Болей »

Przed 1915 rokiem w Trześciance i Stawku istniał prężny ośrodek oświatowy, który oddziaływał na całą diecezję litewską, a po 1900 roku na nowo powstałą grodzieńską. Z dawnej świetności zespołu szkół cerkiewno - parafialnych w Trześciance i uroczysku Stawek, malowniczo usytuowanym w dolinach rzek Narwi i Rudni, w odległości około kilometra od Trześcianki, po drodze do Puchłów, nie pozostało śladu. Stawek zniknął nawet z urzędowego nazewn... Болей »

W prezentowanej monografii Jerzy Grzybowski podjął próbę przedstawienia dziejów duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim w latach 1919-1949. Autor dokonał analizy dziejów duszpasterstwa wojskowego na tle historii Kościoła prawosławnego w Polsce w omawianym okresie. W pracy została przeanalizowana organizacja i działalność zespołu kapelanów wojskowych zarówno w czasie pokoju, jak i w warunkach wojennych. Ukazano ... Болей »

Z okazji powitania Nowego 1942 Roku Vacław Iwanowski pouczał swych młodych współpracowników w Mińsku: „Wilżne jest wynalezienie prochu, ale nie mniej ważna jest umiejętność jego wykorzystania". Za pomocą tego aforyzmu wskazywał, że realizacja idei nie ustępuje pod względem znaczenia samej idei. Był chemikiem - technologiem, znał się na tym nieźle. W ten sposób przekazywał własne doświadczenia. Wysuwając w 1902 r. postulat stworzeni... Болей »

Olśniewająca, znakomita, mistrzowska, najbardziej poetycka wśród poetyckich; przywracająca wiarę w powieść współczesną pisaną po polsku. Określenia te są właściwe dla oceny powieści Michała Androsiuka, jednak w rozmowie o niej lepiej ich uniknąć. Dziś stały się banalne. Salony księgarskie zapełniają niemal wyłącznie książki reklamowane jako „mistrzowskie", „zapierające oddech w piersiach", „genialne". Porównywanie do nich powieści Micha... Болей »

Janka Bryl, serdeczny przyjaciel Polski i Polaków, urodził się w 1917 roku w Odessie, od roku 1922 mieszkał we wsi Zagorje pod Grodnem. Wcielony w 1939 roku do wojska polskiego, brał udział w obronie Oksywia, następnie dostał się do niewoli, skąd uciekł w sierpniu 1941 roku i przyłączył do białoruskiej partyzantki. W Polsce ukazało się sporo książek Janki Bryla, m. in. Świat daleki i bliski (PIW 1974), Witraż („Czytelnik” 1979), Świat u... Болей »

Zainteresowanie Podlasiem wśród osiemnastowiecznych podróżników, to w zdecydowanym stopniu zasługa rozwoju Białegostoku jako rezydencji pierwszego świeckiego senatora Rzeczypospolitej, hetmana wielkiego koronnego, a zarazem królewskiego szwagra - Jana Klemensa Branickiego. Magnesem przyciągającym przybyszów z różnych stron kraju i świata były nie tylko urzędy i znaczenie pana na Białymstoku. W równym stopniu przyciągały powszechnie znan... Болей »