![]() |
![]() |
«pARTisan» – гэта мэдыяпраект, які складаецца з часопісу «pARTisan» (выходзіць зь 2002 году), прысьвечанага сучаснай беларускай культуры, і сэрыі альбомаў беларускіх мастакоў «Калекцыя пАРТызана» (выдаецца зь 2009 году). Мы дасьледуем і прэзэнтуем самыя актуальныя, вострыя, спрэчныя зьявы ў беларускай культуры – арце, літаратуры, музыцы, кіно, тэатры. Мы ствараем і разьвенчваем куміраў, канструюем і руйнуем міты, насаджаем і адмаўляем ... Болей »
«pARTisan» – гэта мэдыяпраект, які складаецца з часопісу «pARTisan» (выходзіць зь 2002 году), прысьвечанага сучаснай беларускай культуры, і сэрыі альбомаў беларускіх мастакоў «Калекцыя пАРТызана» (выдаецца зь 2009 году). Мы дасьледуем і прэзэнтуем самыя актуальныя, вострыя, спрэчныя зьявы ў беларускай культуры – арце, літаратуры, музыцы, кіно, тэатры. Мы ствараем і разьвенчваем куміраў, канструюем і руйнуем міты, насаджаем і адмаўляем ... Болей »
Польскі культурны часопіс Kultura Enter і Альманах сучаснае беларускае культуры “pARTisan” прэзентуюць першы нумар свайго супольнага праекту – “pARTisan” №16, прысвечанага мастацкаму асяродку Любліна. Значныя мастакі, галерэі, праекты, падзеі апошняга часу – усё, што сёньня стварае мапу любельскай культуры, сталася героямі нумару “pARTisan”: “Культура Любліна”. “Люблін быў адным зь нешматлікіх гарадоў, дзе мастакі мелі магчымасьць сваб... Болей »
У адрозьненьне ад цябе — як ты заяўляеш, філёзафа Адсутнасьці, — я сябе лічу філёзафам Прысутнасьці. Маё стаўленьне да Бога фармулюецца вельмі проста: Бог ёсьць чыстая, адвечная й татальная прысутнасьць, чыстае быцьцё. І таму менавіта Ён (нікога й нічога больш поўнага за Яго няма) задае максымальна магчымую прысутнасьць усяго, што існуе, саму магчымасьць прысутнасьці. І ў гэтым парадокс! Таму што нібыта, з другога боку, Бога няма, як н... Болей »
Na dość rozległym obszarze, leżącym w środkowym biegu rzek Orlanki i Łoknicy — dopływów Narwi, przed wiekami ulokowały się osady ludzkie, które w chrześcijańskiej dobie dały początek prawosławnej parafii Pasynki. Wspomniane rzeki, zasilane przez liczne źródła, od dawien dawna dawały wiele życiodajnych soków omawianym terenom. Ich czyste wody obfitowały w ryby, szeroką dolinę Orlanki porastały bujne trawy łąkowe, bystry nurt Łoknicy i je... Болей »
Язэп Найдзюк са сваёй гісторыяй Беларусі ўпісаўся ў беларускую гістарыяграфію перш за ўсё сваімі двума выданьнямі "Беларусь учора і сяньня" — віленскім з 1940 г. і менскім з 1944 г. Так сталася, што адно і другое выданьне сталі па вайне крамольнай гісторыяй Беларусі, дарэчы, як і сам аўтар. Цікавасьць да іх зьявілася толькі ў пачатку 1990-тых гадоў, калі Беларусь стала незалежнай дзяржавай, калі адкрыліся бібліятэчныя спэцфонды, раней н... Болей »
Białoruś to kraj w przeciągach Europy. Białorusini mają we krwi sny o utraconej ojczyźnie i wiecznym do niej powracaniu przez podróżnika-Odyseusza. Przynajmniej ci z nas, którzy mieli okazję słyszeć o tym żeglarzu. Tym samym, który, jak wiadomo, pewnego razu omalże nie dopłynął do swojej Itaki, ale nie w porę zasnął z workiem wiatrów pod głową. Towarzysze podróży rozwiązali worek - i powrót do domu się opóźnił. Podobnie białoruscy intel... Болей »
Wasil Bykow urodził się na Białorusi w roku 1924. Brał udział w ostatniej wojnie. Pisze od roku 1956. W Polsce opublikowano wiele jego książek, takich m.in., jak Trzecia rakieta — 1963, Ballada alpejska — 1970, Doczekać do świtu — 1974, We mgle — 1989. Utwory Bykowa, osnute zawsze na wątkach wojennych, frontowych lub partyzanckich, przedstawiają bohaterów w sytuacji ekstremalnej, gdy muszą oni dokonać wyboru, zadecydować o własnym ocale... Болей »
W miejscowościach południowo-wschodniej Białostocczyzny, które zamieszkuje głównie ludność narodowości białoruskiej, w zatrważającym tempie postępuje polonizacja, a tym samym wykorzenianie z własnej kultury. Prowadzi to do zatracania tutejszej mowy - gwary, którą posługuje się jeszcze starsze pokolenie mieszkańców. Odchodząc w wieczność, pozostawi po sobie przestrzeń, której nikt już nie będzie w stanie wypełnić. Nie dotyczy to tylko mo... Болей »
"Poznałam Panią Ninę w 1993 roku. Zatrzymywaliśmy się u niej z grupą młodych etnografów, prowadzących pod moim kierunkiem badania terenowe na Polesiu. Pińskie mieszkanie Pani Niny było naszą bazą przed wyjazdem do wsi i po powrocie. Sednem pracy etnografa jest uważne słuchanie. Ale słuchanie Pani Niny nie przyszło od razu. Dużo mówiła - początkowo słyszałam tylko zalew słów i informacji. Dopiero z czasem, kiedy bliżej się poznałyśmy i k... Болей »