- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Пачаў выходзіць у ліпені 1941 года як агітплакат, орган ЦК КП(б)Б пад назвай «Раздавім фашысцкую гадзіну» (з сакавіка 1942 года — газета-плакат). Выдаваўся ў Гомелі, потым у Маскве. Маскоўскі часопіс «Кракадзіл» направіў вершаванае віншаванне новаму часопісу. Са жніўня 1945 года выдаецца ў Мінску як... Болей »
Дрэнна, калі ў працоўным калектыве ўзнікаюць службовыя звадкі, калі адзін начальнік на месца другога меціць. Калі, напрыклад, галоўны інжынер падседжвае дырэктара і вельмі старанна падкопвае пад яго. І, вядома, не рыдлёўкай. Ды не проста падкопвае, а нават закапаць не супраць. Ці намеснік галоўнага бухгалтара... Болей »
«Вожык» — сатырычна-гумарыстычны ілюстраваны часопіс. Упершыню выйшаў у ліпені 1941 года як сатырычны плакат «Раздавім фашысцкую гадзіну». Са жніўня 1945 года атрымаў статус часопіса пад назвай «Вожык». Выходзіў на беларускай мове, у Мінску, 2 разы на тыдзень. З 1957 года выдавалася «Бібліятэка „Вожыка“».... Болей »
З агадчыца ўнівермага Клаўдзія Сліўкіна перад пачаткам працоўнага дня тэрмінова сабрала калектыў на пяціхвілінны сход. Грозна паглядзела на прысутных і цвёрда заявіла: — Так далей працаваць нельга! На кірмашы вясковыя гандляркі куды ветлівейшыя, чым вы. Яны нюхам чуюць пакупніка, дагаджаюць яму. У вас... Болей »
…Даехаўшы да райцэнтра, Збышак спыніў свой «фольксваген» каля прыдарожнага кафэ, каб крыху перадыхнуць і падсілкавацца перад апошнім дзесяцікіламетровым адрэзкам да вёскі. Пайшла з ім і пані Рузя. Калі прыселі за столік, пан Збышак заказаў сабе пару куфляў «Жыгулёўскага», сякую-такую закусь і з неверагоднай... Болей »
Пачаў выходзіць у ліпні 1941 года як агітплакат, орган ЦК КП(б)Б пад назвай «Раздавім фашысцкую гадзіну» (з сакавіка 1942 года — газета-плакат). Выдаваўся ў Гомелі, потым у Маскве. Маскоўскі часопіс «Кракадзіл» направіў вершаванае віншаванне новаму часопісу. Са жніўня 1945 года выдаецца ў Мінску як часопіс... Болей »
Пачаў выходзіць у ліпні 1941 года як агітплакат, орган ЦК КП(б)Б пад назвай «Раздавім фашысцкую гадзіну» (з сакавіка 1942 года — газета-плакат). Выдаваўся ў Гомелі, потым у Маскве. Маскоўскі часопіс «Кракадзіл» направіў вершаванае віншаванне новаму часопісу. Са жніўня 1945 года выдаецца ў Мінску як часопіс... Болей »
Мой начальнік малады, але вельмі жорсткі, як ён кажа, патрабавальны. На кожнай планёрцы, нарадзе, — а гэта два-тры разы на тыдзень, — ён усё патрабуе і патрабуе. «Павысіць, узняць, дабіцца, зэканоміць, даручыць, пракантраляваць…» Якая багатая бюракратычная мова! У гэтым сэнсе мой начальнік вельмі красамоўны.... Болей »
Ёсць адна чарадзейная казка пра дрэвы, на якіх расло рознае адзенне. А на яве падобныя цуды адбываліся на брэсцкіх прыгранічных дарогах. Спачатку міліцыянеры і пагранічнікі спынілі «Таёту», у якой знаходзілася шмат упаковак з дарагім італьянскім жаночым адзеннем і абуткам. Паходжанне гэтага нелегальнага... Болей »
«Гэта ж для агульнай справы ўсё!» — апраўдваўся старшыня жыллёва-будаўнічага спа жывецкага кааператыва, калі яго злавілі на крадзяжы грошай з аб’яднання. З агульнай касы для «агульнай справы» ён купіў сабе мабільны тэлефон (каб весці дзелавыя перагаворы), адзенне (каб самавіта выглядаць перад рознымі... Болей »
Такое адчуванне, што нейкі злодзей-фінансіст узяўся праводзіць спецыяльныя «спаборніцтвы»: якая злачынная група заробіць найбольшую колькасць грошай шляхам нявыплаты падаткаў дзяржаве. На жаль, колькасць удзельнікаў гэтага «конкурсу» з цягам часу не памяншаецца.... Болей »
Сёння з раніцы ў Яўгена было шмат спраў. Патрабавалася вырашыць «папяровыя» пытанні ў некалькіх арганізацыях, а тут яшчэ жонка нагадала: — Глядзі ж, не забудзь пра торцік, ды нідзе не затрымлівайся! — Добра, — адказаў Яўген і ўздыхнуў: вечарам давядзецца ехаць у другі канец горада, каб віншаваць цешчу... Болей »
Я пакрыўдзiў жонку. Сямейныя сваркi звычайна праходзяць без сведак, i папракнуць крыўдзiцеля няма каму. Канечне, лепшы суддзя — уласнае сумленне, але гэта толькi для тых, у каго яно ёсць. Вось у мяне, здаецца, сумленне пакуль што ёсць, бо пасля такiх правiннасцяў я суджу сябе вельмi строга. Расштурхоўваю... Болей »
Мінскі раён. Мабыць, усе ў дзяцінстве гулялі ў хованкі. Як весела было прытаіцца ў якім-небудзь зацішным месцы і марыць пра тое, каб цябе шукалі як мага даўжэй! А яшчэ можна было схаваць цацку і гуляць з сябрам у «холадна-горача». Відаць, у такую гульню вырашылі пагуляць і кіраўнікі ААТ «Агрофирма «Рассвет».... Болей »
Магілёўская вобласць. Незвычайную прыродную анамалію выявілі летась адказныя работнікі Бабруйскага райспажыўтаварыства. Паводле іх назіранняў, мясцовыя яблыні пачынаюць цвісці ў жніўні, а пладаносіць — у лістападзе. Таму аб’явы пра закупку яблыкаў у насельніцтва таварыства пачало даваць якраз напярэдадні... Болей »
Дзяржынск. Відавочна, у дзяцінстве жыхар г. Дзяржынска зачытваўся не «Прыгодамі Тома Соера», а раманам Тэадора Драйзера «Фінансіст». А калі вырас, вырашыў паўтарыць махлярствы дзялка Каўпервуда. Таму наладзіў у Дзяржынскім і Стаўбцоўскім раёнах буйнамаштабныя аперацыі з купляй-продажам кватэр, дамоў... Болей »
Я, цёця Таня, два разы ў тыдзень хаджу на плаванне, тры разы — на англійскую мову, а яшчэ на хор, на танцы і ў мастацкую школу. Гурток юных пажарнікаў наведваю па нядзелях, факультатыў па матэматыцы — па суботах, у школьным музеі экскурсіі праводжу па аўторках, у цяпліцы пры Доме піянераў працую па чацвяргах.... Болей »
Заяц заўжды выхваляўся сваімі доўгімі вушамі. — Вось узяць, напрыклад, карову. Вялікая, а вушы — як мой хвост. І навошта яе толькі людзі трымаюць? А таго Заяц не ведаў, што Карову не за вушы цэняць, бо якія б яны доўгія ні былі, малака з іх не надоіш.... Болей »
Баранавічы. Наведваць новыя, незнаёмыя мясціны заўсёды цікава і пазнавальна. А калі яшчэ выдаткі на паездкі аплачваюцца не са сваёй кішэні, увогуле казка. Таму і ездзілі службовыя асобы КУП «Упраўленне капітальнага будаўніцтва Баранавіцкага райвыканкама» ў Фінляндыю, Галандыю, Швецыю, ААЭ за службовы... Болей »
Паважаныя вожыкаўцы! Вы атрымаеце гэты нумар, дванаццаты па ліку, відаць, на самы Новы год, калі гадзіннік будзе адлічваць запаветныя дванаццаць удараў. Можаце яго нават лічыць падарункам ад Дзеда Мароза. Што ж падорыць вам снежаньскі нумар часопіса? Маленькія «прэзенты» ў выглядзе настольнага календара... Болей »