- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Ёсць у кожнага чалавека мясціны, цёплыя ўспаміны пра якія ён праносіць цераз усё жыцце. У мяне — гэта вёска Бортнікі, што на Бабруйшчыне. Пабываю у ёй, бы смагу наталю з чыстых крыніц. Адпачываю душой, набіраюся светлых уражанняў. У Бортніках, што ні чалавек — то асоба, непаўторны свет, душы адкрыццё.... Болей »
АЎДЗЕЕНКА Генадзь, Апантаным рыфы не страшныя ВЫСОЦКІ Юліян, Двое з пякельнага бамбардзіроўшчыка. Дакументальная аповесць ГАРДЗЕЙ Віктар, Лань — рака паэтычная ГІГЕВІЧ Кацярына, Сваё слова дзецям і дарослым ЖУРАЎЛЁЎ Аркадзь, Салдацкая зорачка. Апавяданне КАРПАВА Людміла, Прызнанне... Болей »
Зуёнак Васіль Васільевіч нарадзіўся 3 чэрвеня 1935 года ў вёсцы Мачулішчы Крупскага раёна Мінскай вобласці. Скончыў Барысаўскае педагагічнае вучылішча (1954), аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна (1959). Працаваў у рэдакцыях газет «Рабочае... Болей »
Ёсць у кожнага чалавека мясціны, цёплыя ўспаміны пра якія ён праносіць цераз усё жыцце. У мяне — гэта вёска Бортнікі, што на Бабруйшчыне. Пабываю у ёй, бы смагу наталю з чыстых крыніц. Адпачываю душой, набіраюся светлых уражанняў. У Бортніках, што ні чалавек — то асоба, непаўторны свет, душы адкрыццё.... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Першую вокладку часопіса намаляваў мастак Міхась Філіповіч. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась Зарэцкі, Усевалад Ігнатоўскі, Янка Купала, Якуб Колас, В. Нодэль, А. Сянкевіч, Міхась Чарот і інш. У 1932—1941 гадах выходзіў... Болей »
Ёсць у кожнага чалавека мясціны, цёплыя ўспаміны пра якія ён праносіць цераз усё жыцце. У мяне — гэта вёска Бортнікі, што на Бабруйшчыне. Пабываю у ёй, бы смагу наталю з чыстых крыніц. Адпачываю душой, набіраюся светлых уражанняў. У Бортніках, што ні чалавек — то асоба, непаўторны свет, душы адкрыццё.... Болей »
АБДУЛА Камал, Даліна Чараўнікоў. Раман. Пачатак. Пераклад з азербайджанскай Людмілы Глінскай БЕРЛЕЖ Мікола, Працяг Віцебскай краязнаўчай біябібліяграфіі ВАЛОВІЧ Міхась, Гісторыя ў тытулах ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Сем гадоў у ЦК. Раман-дзённік. Працяг ГРАКОВІЧ Эдуард, Мне сніцца дзедаўскі... Болей »
АБДУЛА Камал, Даліна Чараўнікоў. Раман. Заканчэнне. Пераклад з азербайджанскай Людмілы Глінскай ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Сем гадоў у ЦК. Раман-дзённік. Працяг ЖЫГУНОЎ Алесь, Мелодыі восені. Вершы КАВАЛЕНЯ Аляксандр, ЛЯЎКОВІЧ Васіль, Пульс часу КАМЕЙША Казімір, Каб не рваліся жывыя ніці ... Болей »
У вашых руках лютаўскі нумар часопіса. І гэты чарговы нумар — незвычайны. На ягоным шмуцтытуле, як вы заўважылі, у знакавых дужках пазначана лічба — 1000. Так, гэта і ёсць юбілейны, тысячны нумар часопіса «Полымя». Каб дайсці да гэтай своеасаблівай творчай вяршыні, спатрэбілася дзевяноста гадоў і два... Болей »
Ура! Паўгода вучобы ў сяржанцкай школе засталося ў мінулым. Я бязмежна рады гэтаму факту, а таксама ўсцешаны тым, што накіраваны ў праслаўлены гвардзейскі полк, раскватараваны ў старажытным Полацку. Да гэтых радасцей дадаецца і яшчэ адна — туды ж накіраваны і мой сябра Валянцін, зямляк. Не з маіх Лучыцаў... Болей »
Якаў Арыстархавіч развязаў мяшэчак, дастаў сухар і стаў грызці. Запіў вадою, што стаяла ў кутку, у вядры з прычэпленай да яго жалезнай конаўкай. Запіўшы, прылёг на нары, акрыўшыся світкай. Доўга не мог заснуць. Засынаючы, аднак, успомніў пра вятрак, пра які ўвесь час думаў, але так і не паставіў у Альбэрціне.... Болей »
У рэшце рэшт, паводле задумы Івана Мележа, лёс Апейкі склаўся больш светла, чым у Алеся Маёвага: пасля афіцыйнага асуджэння палітыкі перагібаў Апейка быў адноўлены ў партыі. Аднак, нягледзячы на розныя лёсы настаўніка і яго вучня, іх аб’ядноўвае тое, што абодва яны перад тварам уласнай жыццёвай драмы... Болей »
Я заўсёды памятаў пра іх, але пад старасць яны пачалі ўспамінацца і сніцца ўсё часцей. Недзе з дванаццаці гадоў мы з нецярпленнем у канцы вясны чакалі канікулаў. Наперадзе было лета і з намі ўвесь гэты час былі коні. Пачыналі мы прывыкаць да іх яшчэ раней, меншымі былі паводчыкамі ў старэйшых хлопцаў... Болей »
Адбылося гэта падчас маёй сустрэчы з чытачамі Мінскай цэнтральнай гарадской дзіцячай бібліятэкі. Спачатку, калі ўбачыў аўдыторыю, перад якой давядзецца выступаць, вельмі разгубіўся. Я і так не вялікі прамоўца, а тут сабраліся ці не друга-трэцякласнікі. Праўда, крыху пазней падышлі яшчэ і вучні крыху... Болей »