- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
«Катэхізіс» Сымона Буднага — помнік беларускай літаратуры, мовы і культуры. Уступнае слова і пераклад са старабеларускай Івана Саверчанкі. АЛЕЙНІК Лада, Сучасная беларуская літаратура для маленькіх чытачоў БАЖОК Ірына, Запаветная эсэістыка Янкі Брыля БЕРЛЕЖ Мікола, Пашырэнне багдановічазнаўчай... Болей »
З кітайскай паэзіі эпохі Сун. Лю Юн. Оуян Сю. Ван Аньшы. Су Шы. Хуан Цінцзянь. Чжау Баньянь. Лі Цынчжао. Чэнь Юйі. Вершы. Пераклад з кітайскай Міколы Мятліцкага У ВЯНОК ЯНКУ КУПАЛУ. Новыя вершы беларускіх паэтаў БЕРАСНЁЎСКІ Уладзімір, "На крылах неабсяжнага шчасця…" ГЛАДКОВА Ганна, Жыццё... Болей »
Калі азіраюся назад і згадваю дзяцінства, складваецца ўражанне, што музыка вакол і побач са мной была заўжды. Любіла спяваць мама, Тамара Фёдараўна, хоць заўсёдныя клопаты прафесійныя, настаўніцка-школьныя, і побытава-хатнія, магчыма, не надта таму спрыялі. Мамін голас не вельмі моцны, але чысты і вельмі... Болей »
За шклом невялікай і невысокай кніжнай шафы партрэт малодшай дачкі. Ён з’явіўся на гэтым месцы пасля таго, як Святлану пахавалі на тутэйшых могілках. Маладая яна была, зусім маладая, ёй пайшоў усяго трыццаць восьмы гадочак. Ёй бы жыць ды жыць, але Святлана, выйшаўшы другі раз замуж і нарадзіўшы аднаго... Болей »
Па назве вёскі, можна здагадацца, што яе заснавальнікі, з цяжкасцю адваёўваючы ў балота і лесу ладны кавалак зямлі, радасна крычалі: «Вось дык ляда!» І потым кожны з гаспадароў цешыўся сваёю перамогаю і паўтараў: «Ляда, маё ляда!» Так і з’явілася назва вёскі, а лепшае і не прыдумаеш. У ёй ужо змясцілася... Болей »
Гэтая песня прымушала Таісіну душу хвалявацца і думаць пра тое, куды паехаць з гэтага гіблага месца. Але з двума дзецьмі не рынеш у свет абы-куды. Трэба мець хоць нейкую гарантыю, што там дадуць жытло і працу, за якую будуць плаціць. Інакш які сэнс мяняць шыла на мыла? З вёскі год таму паехаў Антось... Болей »
У рэшце рэшт, паводле задумы Івана Мележа, лёс Апейкі склаўся больш светла, чым у Алеся Маёвага: пасля афіцыйнага асуджэння палітыкі перагібаў Апейка быў адноўлены ў партыі. Аднак, нягледзячы на розныя лёсы настаўніка і яго вучня, іх аб’ядноўвае тое, што абодва яны перад тварам уласнай жыццёвай драмы... Болей »
Леаніда ўсё калацілася ў душы. «А што, калі цяпер запусціць гадзіннікавы механізм міны ці ж проста цюкнуць гэтага падонка проста тут?» Але ён прымусіў сябе разважаць спакайней. «Ліпковіч хоча напасці на Статкевічаў пасля чатырох вечара, а я ўжо сёння магу знайсці аднаго з сувязных і спытаць, якія ў іх... Болей »
На ноч усе засталіся ў доме. Леанід і Жэня размясціліся ў далёкім пакоі, дзе стаялі два металічныя ложкі. Дом ахінуўся ў сон, толькі Леанід ніяк не мог заснуць. Прычынай бяссоння была Жэня. Здавалася, варта працягнуць адно аднаму рукі, і ўсё было б па-іншаму. Лёнька ляжаў з адкрытымі вачамі, успамінаючы... Болей »
Калі на базары сапраўды быў Іосіф, дык ён — жывы!.. Тады, выходзіць, і граху на гуднянцах няма. Значыць, ніякія яны не злачынцы. Жыць жа з цяжарам душагубцы — не дай бог нікому!.. Вунь, дзядзька Яўхім, здараецца, месца сабе не знаходзіць, калі хто ўспомніць пра Іосіфа. Паслухае ўважліва, а потым як адрэжа:... Болей »
Яна змоўкла. Маўчаў і Іосіф. Напэўна, каб жанчына не сказала пра ўнукаў, ён згадзіўся б пайсці ў хату і пра знаёмага шафёра не казаў бы. А то атрымалася зусім па-дзіцячы. Маўляў, ёсць знаёмы, быццам пахваліўся гэтым. Але пачуўшы пра малых, уявіў, які незвычайны дух чалавечага жытла пануе ў гэтай хаце.... Болей »
Амаль да канца 50-х гадоў паэт маўчаў. Новае натхненне прыйшло не адразу, яно нараджалася ў пакутах, пра што расказана ў вершах пачатку 60-х гадоў «Чалавек юбілейнага ўзросту...», «Перад падарожжам» і іншых, сярод якіх такі шэдэўр, як «Элегія». Яна ўражвае багаццем унутранага жыцця аўтара, мужнасцю і... Болей »
Берасцейскі лаўнік Самуіл Корчак быў настолькі занятым чалавекам, што нават час, адведзены Богам для адпачынку, лічыў марнатраўствам, глупствам, нейкай недарэчнасцю. Ён пастаянна быў у руху, заняты нейкай важнай справай: штосьці рабіў, некуды ехаў, аб нечым думаў — інакш не мог, інакш яму здавалася... Болей »
Надыходзіла ўжо лета, а разам з гэтым спрыяльным часам набягаў і не вельмі прыемны — апошняя перад дзяржэкзаменамі сесія. У скверах зелянелі дрэвы, на вуліцы сталіцы з раніцы прывозілі вялізныя бочкі з танным белым сухім віном, якое можна было ўжываць замест надакучлівага хлебнага квасу, у пракураных... Болей »
Час ад часу ў Пруску стала прыязджаць кінаперасоўка. Сялянская фурманка з канём — гэта кінамеханік Радзівон Сапега са сваёй кінагаспадаркай. Першымі пра кіно звычайна даведваліся дзеці, паведамляючы пра гэтую не абы-якую падзею бацькам. Апроч таго, Сапега вывешваў на магазін, з дазволу Салівэся, аркуш... Болей »
Часопіс «Полымя» — старэйшае беларускае літаратурна-мастацкае выданне. У яго стварэнні прымалі непасрэдны ўдзел народныя песняры Янка Купала і Якуб Колас. Гісторыя часопіса — гісторыя беларускай літаратуры, яе лепшых узораў. Менавіта ў «Полымі» друкавалі свае знакамітыя творы Платон Галавач, Цішка Гартны... Болей »
Часопіс «Полымя» — старэйшае беларускае літаратурна-мастацкае выданне. У яго стварэнні прымалі непасрэдны ўдзел народныя песняры Янка Купала і Якуб Колас. Гісторыя часопіса — гісторыя беларускай літаратуры, яе лепшых узораў. Менавіта ў «Полымі» друкавалі свае знакамітыя творы Платон Галавач, Цішка Гартны... Болей »
Хруцкі адшчапіў замок, і ў пакой зайшла паўнацелая жанчына, паставіла на стол паднос, на якім былі цёмныя гаршчэчкі, графін з гарэлкай і хлеб. Пры гэтым яна няспешна агледзела Хруцкага зверху ўніз і ўсміхнулася: «Прыемнага вам апетыту»... Болей »
Я заўсёды памятаў пра іх, але пад старасць яны пачалі ўспамінацца і сніцца ўсё часцей. Недзе з дванаццаці гадоў мы з нецярпленнем у канцы вясны чакалі канікулаў. Наперадзе было лета і з намі ўвесь гэты час былі коні. Пачыналі мы прывыкаць да іх яшчэ раней, меншымі былі паводчыкамі ў старэйшых хлопцаў... Болей »
Даўно цвялілася думка напісаць пра іх, ды штосьці запыняла. Напэўна, тое, што занадта добра, можна сказаць — блізка ведаў іх. І саміх, а найперш — іхніх дзяцей, сваіх аднагодкаў, альбо трохі старэйшых ці маладзейшых. Мусіць, апошняя акалічнасць і замінала паглядзець, убачыць суседак трошкі збоку, так... Болей »