Сваю новую аповесць пісьменнік Уладзімір Ліпскі назваў арыгінальна — «Я». Гэта кніга пра твой і мой радавод, пра глыбінныя карані нашых сем'яў, прозвішчаў, гербаў". Аутару удалося сабраць цікавы гістарычны, архіўны, дакументальны матэрыял. Кніга «Я» зацікавіць усіх, хто шукае вытокі свайго радаводу, хто неабыякавы да лёсу нашай роднай Беларусі. Więcej »

Гэта кніга-дакумент, у якой сабраны запісаныя аўтарамі на працягу 1970—1973 гадоў сведчанні ўцалелых жыхароў з многіх беларускіх вёсак, спаленых фашыстамі разам з людзьмі. Więcej »

Гэта кніга-дакумент, у якой сабраны запісаныя аўтарамі сведчанні ўцалелых жыхароў з соцень беларускіх вёсак, спаленых фашыстамі разам з людзьмі. Więcej »

Tych, czyje wspomnienia zebrano w tej książce, dawno nie ma. Nie ma już i tych, kto zbierał te wspomnienia, wędrując od wsi do wsi, po ziarenku zbierając ludzką pamięć, wspomnienia, przeżycia, świadectwa. Trzej przyjaciele, trzej pisarze, trzej partyzanci: Aleś Adamowicz, Uładzimir Kaleśnik, Janka Bryl. Oni też już odeszli do wieczności. „Ja z wohniennaj wioski…” (Jestem ze wsi ogarniętej pożogą –przekład tytułu- tłum. tego tekstu) – ... Więcej »

«Я люблю сваю Белую Русь»—паэтычны зборнік маладой беларускай паэтэсы Валянціны Аколавай. Разам з лірычнымі баладамі, санетамі ў яго ўвайшла і фантастычная паэма-п’еса «Палачанка Ігрэна», у якой аўтар сцвярджае думку аб вечнасці духоўнага, аб неацэннай каштоўнасці спадчыны нашага выдатнага земляка Францішка Скарыны. Więcej »

Цікавае пытаньне: што можа прымусіць чалавека на пятым дзясятку свайго жыцьця заняцца справай, якой ён дагэтуль ніколі не займаўся? У маім выпадку гэтаму паспрыялі дзьве віны: віна перад роднай мовай і віна перад Уладзімірам Высоцкім. Сваю настаўніцкую дзейнасьць я пачынаў у беларускай школе, выкладаючы матэматыку, зразумела ж, на беларускай мове. Аднойчы здарылася так, што адна з маіх лепшых выпускніц атрымала «двойку» на ўступным экза... Więcej »

У новую кніжку вддомага беларускага празаіка, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь і Літаратурнай прэміі імя I. Мележа Вячаслава Адамчыка ўвайшла прыгодніцкая аповесць «Падарожжа на Буцафале» і дзве драмы, адна з якіх («Чорны цмок») прысвечана сённяшняму дню, праблеме чалавечай годнасці і сумленнасці, другая («Раіна Гра-мычына») — далёкаму мінуламу, калі за тую ж чалавечую годнасць маглі прысудзіць да спалення на кастры, як сп... Więcej »

Рассохлы парог хаты бацькаў пакінуць,каб ад долі ўцячы,-можаш. Туманны ўсход і пах ліпаў забыць,каб шумным асфальтам прайсціся,- можаш. Усмешку дзяцінства ды радасць жыцця пагасіць,каб далёкія мары наблізіць,- можаш. Слова- песню сваю ў пыл дарогі шпурнуць,каб хутчэй слупы верставыя міналі,- таксама можаш. А калі слязамі боль пакоціцца,калыханку матчыну ўспомні. Сакрат Яновіч Więcej »

Язэп Драздовіч — адметная, яркая асоба ў беларускай культуры першай паловы XX стагоддзя. Таленавіты жывапісец і графік. адмысловы майстра дэкаратыўна-ўжытковага мастацтва, пісьменнік, настаўнік, этнограф і фалькларыст — ён на сваім вяку зведаў не адно чалавечае захапленне. Вытокі ягонага мастацтва ідуць ад традыцыйна-народнага светаўспрымання. Асобныя пласты ягонай творчасці можна цалкам аднесці да прафесійнага мастацтва, іншыя — да наі... Więcej »

Кніжка журналісткі Таццяны Антонавай «Як галіны моцнага дрэва» — аб некалькіх выдатных сем’ях беларускіх інтэлігентаў. У адных з іх прафесія ці захапленне старэйшых станавілася жыццёвай справай і малодшых пакаленняў. У другіх — дзеці выбіралі зусім іншыя прафесіі. Але ўсе яны верна служылі і служаць свайму народу на ніве культуры, з’яўляюцца яго гордасцю. Więcej »