![]() |
![]() |
В работе рассмотрена история религиозного обряда обрезания у евреев и др. народов, показано пагубное влияние этого обряда на здоровье детей. Приведены иллюстрации. Болей »
Паэт-сатырык і празаік Анатоль Дзяркач (сапр. Зімёнка) нарадзіўся 6(18) красавіка 1887 года ў мястэчку Турэц Наваградскага павета (цяпер Карэліцкі раён Гродзенскай вобласці). Пасля заканчэння Наваградскага гарадскога вучьшішча (1904) пераехаўу Мінск, уладкаваўся пісарам у гарадской управе. Удзельнічаў у рэвалюцыйным руху, трапіў у турму, адбываў ссылку. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі працаваў у рэдакцыях газет «Беларуская вёска», «Піянер... Болей »
Пад адным дахам вясёлай хаты, якая завецца кніжкай-малышкай, сабраліся вядомыя людзі розных жанраў — пісьменнікі, мастакі, артысты, дзеячы кіно i тыя, хто дбае пра кнігу. Званні i заслугі не ўказваюцца — народ ведае сваіх герояў. Алфавітны прынцып размяшчэння самы дэмакратычны. Калі чытач, ён жа i глядач, усміхнецца — аўтары будуць таксама не сумныя. Кастусь Куксо, філолаг па спецыяльнасці, даўно захапіўся шаржам, карыкатурай. А першым ... Болей »
Вершы, якія аб'ядналіся пад назваю «Абрыс Скарпіёна», — вынік уздзеяння свету рэчаў i свету асоб на пэўнага чалавека ў пэўны момант i на працягу пэўнага перыяду. Гэта — фантазія i рэальнасць, колер i гук, статычнасць i зменлівасць. Болей »
— Алё, алё! — каторы раз пракрычаў Вiталь Саламацiн, але ў тэлефоннай трубцы па-ранейшаму, нiбы з iншай планеты, чулiся незразумелыя водгаласы, няўцямныя абрыўкi размоў, штосьцi патрэсквала i папiсквала. Раённы цэнтр маўчаў. Арганiзатар пазакласнай работы Волкаўскай сярэдняй школы Вiталь Мадэставiч Саламацiн вось ужо трэцi дзень не адыходзiў ад тэлефона. Невялiкая вёска Волкава схавалася ў лясах. З бальшаком, якi вёў у райцэнтр, яе злуч... Болей »
Чараўнік быў звычайны. З невялікай, клінам, сівой барадою, з дзіцячымі блакітнымі вачыма і сумнаватым, праніклівым позіркам. Ён быў за шклом у будцы гадзіннікавага майстра, якога (так казалі) пасадзілі за нешта на тым тыдні. Замест аб’явы “Майстар хварэе” была напісана сінім алоўкам нетаропкімі роўнымі літарамі іншая: “Выканаю адно жаданне. За любы кошт”. Першымі на чараўніка звярнулі ўвагу рэкеціры. Ад гадзіннікавага майстра хлопцы мел... Болей »
Новую кнігу лірыкі «Абсяг» Рыгору Барадуліну дыктавалі хвалі Балтыкі і пяскі Каракумаў, скразнякі Апшэрона і белакаменныя муры Ноўгарада, вальнадумец Енісей і ўшацкая рачулка Задобрыца. Ганчарны круг лланеты трымаў паэта ў віратоку падзей і спраў сучаснасці, надзяляў яго імгненнямі радасці сустрэч, ааймаўся лірычным ветахам смутку і роздуму. Болей »
Вясковыя дзеці. У іх тварах, здаецца мне, ёсць штосьці ад задуменнага здзіўлення і засяроджанасці птушак, асабліва тых, што ўвасабляюць сёння Палессе,— буслоў. I асабліва ў той час, калі яны на самоце і сярод цішы дуброў, спакою вады, дрымоты зарослых альхою балацін. Птушкі і дзеці. Хоць на аддаленні адно ад аднаго, але і разам з тым у нябачнай лучнасці. I я аднолькава баюся парушыць гэта яднанне птушак і дзяцей. Мне здаецца, што менаві... Болей »
Першы нумар "Абуджэньня" выклікаў вялікія водгукі, як у вуснай, так і ў пісьмовай форме. Мы шчыра дзякуем усім, хто праявіў увагу да нашага выданьня, хто знайшоў час выказаць нам свае меркаваньні, пажаданьні, завагі, прапановы, хто падтрымлівае наша выданьне сваімі ахвяраваньнямі. (фрагмент) Болей »
«Авадзень» дватыднёвік крытыкі, жартаў і сьмеху (1924—1933) — беларускі сатырычны часопіс ў Заходняй Беларусі. Выходзіў 2 разы на месяц. Выдаваўся ў Вільні на беларускай мове. Рэдактар і выдавец Антон Васілеўскі. Выдаваўся ў 1924—1925 на беларускай мове. У 1929 была зроблена спроба ўзнавіць выданьне (выйшлі 2 нумары: апошні, 13-ты, у лютым 1933 году). Друкаваў гумарэскі, фельетоны, гумарыстычныя і сатырычныя замалёўкі А. Васілеўскага, Г... Болей »