![]() |
![]() |
У апошні дзень траўня на радыё „Zet” вядомая журналістка Моніка Алейнік спытала Леха Качынскага, што маюць думаць пра сваю дзяржаву грамадзяне, калі адначасова няма ўрада, прэзідэнт акампраметаваны абвінавачаннем у злачынстве, а парламент цалкам ашалеў. Адказ на такое пытанне, вядома, у палітыкаў бывае адзін — вінаватыя нашы палітычныя канкурэнты. Аднак само пытанне адлюстроўвала стан свядомасці асоб найлепш зарыентаваных у ходзе дзяржа... Болей »
22-23 траўня ў Вільні прайшла юбілейная канферэнцыя Таварыства беларускай культуры. Арганізацыя адсвяткавала свае 15-гадовыя ўгодкі і стала ініцыятарам стварэння Асацыяцыі беларускіх культурных суполак Балтыцкага рэгіёна. Удзельнікамі юбілейных урачыстасцей, акрамя беларусаў Літвы, сталі госці-суайчыннікі з Эстоніі, Латвіі, Беласточчыны, Прагі, Калінінграда, Гродна, Мінска і іншых месцаў Беларусі. Вёў рэй старшыня Таварыства беларускай ... Болей »
Кожны чалавек мае свае правы. У большасці краін яны гарантуюцца канстытуцыяй. Але бывае і так, што напісанае ў канстытуцыі носіць толькі дэкларатыўны характар. Як кажуць — папера ўсё сцерпіць. Напярэдадні дня абароны правоў дзяцей хочацца паразважаць пра тое, якія правы маюць дзеці ў Беларусі, і якія правы ім патрэбны. У часы Савецкага Саюза, мы, савецкія дзеці, былі перакананы, што ў нас сама шчаслівае дзяцінства. Такое свята, як дзень... Болей »
У панядзелак, 26 мая 2003 г., я даведалася, што дзень раней памёр Мікалай Нестаровіч. Я ведала яго шэсць гадоў, ад хвіліны, калі прыехала ў Варшаву вучыцца на кафедры беларускай філалогіі Варшаўскага універсітэта. Тады мяне запрасілі на прэм’еру дакументальнага фільма, да якога фотаздымкі рабіў Мікалай Нестаровіч. На чацвёртым курсе я вырашыла напісаць магістэрскую дысертацыю пра творчасць Тамары Саланевіч. З дапамогай прыйшоў мне Мікал... Болей »
Нядаўна трапіў мне ў рукі артыкул „Беларусь паміж молатам і накавальняй” Яна Цехановіча апублікаваны на старонках штотыднёвіка „Tylko Polska”. Аўтар выказаў у ім спадзяванне, што неўзабаве Аляксандр Лукашэнка памяняе сваю тактыку ў адносінах да беларускай мовы. „Гэта ж зусім ненармальнае, што ў сталіцы краіны з ліку 240 школ, толькі ў дзесяці заняткі вядуцца на беларускай мове, — піша ён. — Гэта менавіта спадчына ад СССР, але хіба ўжо д... Болей »
Няма тыдня, каб нехта з польскіх палітыкаў не назваў Беларусі марыянетачнай дзяржавай. Звяртаецца перш за ўсё ўвагу на залежнасць яе ўлад ад кіраўніцтва суседняй краіны. На пачатку красавіка па Інтэрнэце з’явілася інфармацыя, што Польскае пасольства ў Мінску перадало пратэст міністру замежных спраў Беларусі, што такім самым тэрмінам акрэсліў Польшчу адзін з публіцыстаў беларускага тэлебачання. Меў ён на ўвазе поўную залежнасць Польшчы а... Болей »
Сядзіба спадарства Казлоўскіх на новаляўкоўскім хутары, які сёння апынуўся на прамежку поля між маладымі лясамі, што прасцерліся паміж Нарвай і Баброўкай, ды сенажаццю ад гэтай апошняй рачулкі. Згаданыя лясы выраслі невыпадкова: карміліца-зямелька там небагатая, давала небагаты сельскагаспадарчы ўраджай, таму і пайшла пад аблясенне, даючы сёння неблагі плён грыбоў. А людзі?.. Старэйшае пакаленне жыхароў суседніх Лазовага і Новін ды іх н... Болей »
Недзе ў палове сакавіка заманілася мне зазірнуць на газетныя сайты бліжняга замежжа, у тым ліку і сербскія. І асталася б гэтая заманка ў маім зацішку, калі б не фельетон Яўгена Мірановіча п.з. „Косава без сербаў” у 14 н-ры „Нівы”. Пра шматлікія падзеі ў свеце мы атрымліваем вельмі скандэнсаваную сінтэтычную інфармацыю, да якой, не маючы магчымасці пабачыць грунт, з якога яна вырасла, ставімся паводле асабістых сімпатый да афарбоўкі гола... Болей »
У Залатнікі, што за Юхнаўцом, падбухторвала мяне цікавасць. З боку шашы, што з Беластока ў напрамку Страблі, візіткай вёскі каплічка з праваслаўным крыжам, як астравок паміж касцёламі ў Трычоўцы і Юхнаўцы... Іду па абледзянелай вуліцы, разглядаюся. За час, пакуль прайшоў праз усю вёску, мінула мяне адна легкавушка і здалёк ад вуліцы мігнулі два мужчыны. Слядоў на панадворкі мала, хаця хаты выглядаюць задбана, абабітыя шалёўкай або сайды... Болей »
Нечакана для назіральнікаў палітычнага жыцця ў Польшчы пачаў рассыпацца Саюз левых дэмакратаў. Адзін з палітыкаў правай арыентацыі гэты працэс назваў паланізацыяй посткамуністаў. Меў ён на ўвазе той факт, што да гэтага часу ў такі спосаб паводзілі сябе дзеячы нацыяналістычных груповак, якія кароткатэрмінова паказваліся на палітычнай сцэне краіны. На гэтым фоне СЛД быў сімвалам стабільнасці, кансалідацыі і арганізацыйнай разважлівасці. П... Болей »