![]() |
![]() |
«Дыялог скончыўся, бо мы адно аднаму нецікавыя», — напісала Марына Давыдава ў прадмове да кнігі «Размовы». Ці здольны сучасны тэатр на свой унёсак у паслабленне напружанасці грамадства? Чыткі п’ес і вербацім сталі запатрабаванымі менавіта таму, што акцэнтуюць увагу перадусім на камунікатыўнай падзеі, ператвараючы наўпроставы дыялог з гледачом у складнік мастацкай пра... Болей »
Для трупы гэты твор знакавы, з яго ў 1933 годзе пачыналася гісторыя тэатра. Галоўную партыю выконвала знакамітая Ларыса Александроўская. За многія дзесяцігоддзі гэтая партытура ўвасаблялася на беларускай сцэне шмат разоў. Апошняя версія — восьмая па ліку. Яе ажыццяўлялі дырыжор Андрэй Галанаў, рэжысёр Галіна Галкоўская, сцэнограф і мастак па касцюмах Ганна Контэк (Фінлян... Болей »
Тое, што цяпер можна пачуць у Беларусі на канцэртах альбо фолк-фестывалях, цалкам падпадае пад вызначэнне «постфальклор». Бо, акрамя народных тэкстаў, гэтая з’ява нясе ў сабе і элементы сучаснай масавай культуры. Аснова такіх жанраў — песня (радзей інструментальныя мелодыя), вакол якой ствараецца матэрыя музычнага дызайну ў дыяпазоне ад року да этна-джаза, неакласікі і электроннай музыкі: «Троіца», «Кriwi», «Палац», «Акана», «Šuma», ... Болей »
Сучасны аматарскі тэатр даўно выйшаў за межы ўяўленняў колішніх савецкіх часоў: разам з перайманнем (імітаваннем) стылю і методык сістэмы, якой карыстаюцца ў дзяржтэатрах і якую выкладаюць на тэатральных спецыяльнасцях у творчых ВНУ, ад пачатку 2000-х актыўна развіваецца эксперыментальная галіна аматарскага тэатра, і тыя, каго айчынная тэатральная тэрміналогія вызнач... Болей »
Самае простае — у прысуджэнні таго ці іншага прыза або прэміі шукаць нейкую кан’юнктуру моманту. Практыкавацца ў інтэрнэт-досціпе, нават не ўзяўшы ў рукі аніводнай кнігі аб’екта гэтага досціпу. Проста вызначаць, хто аўтар — пісьменнік ці журналіст. Неверагодную моц трэба мець, каб прапусціць праз сябе тыя творы, якія мы ведаем як «У вайны не жаночы твар», «Чарнобыльская малітва», «Цынкавыя хлопчыкі», «Зачараваныя смерцю». Проза нязручна... Болей »
Сёлета каманда партала Tuzin.fm ладзіла маштабнае апытанне, каб вызначыць 100 найвялікшых беларускіх песень. Пра тое ўжо згадваў на старонках «Мастацтва» Дзмітрый Падбярэзскі, але звярнуся да гэтай тэмы ізноў, ужо з перспектывай на будучыню. Вядома ж, рэйтынг мае долю ўмоўнасці, але гэта добры спосаб прыцягнуць увагу аўдыторыі. Пагатоў, што абсалютная большасць беларусаў нікога не назаве, акром як трыяды «Песняры»-«Сябры»-«Верасы» (ёсць... Болей »
Новая «Чайка» ў пастаноўцы Мікалая Пінігіна — твор, у многіх сэнсах нечаканы. Тэатралы толькі ачуліся пасля дзёрзкага спектакля Іскандэра Сакаева ў маладзёжным тэатры, як ім тут жа прапанавалі прайсці чэхаўскі квэст нанова. На своеасаблівы рэмэйк спектакля «Чайка. Досвед прачытання» запрасіў і Аляксей Ляляўскі ў тэатр лялек. Куды ні зірні — паўсюль іранічна ўсміхаецца Чэ... Болей »
Першая спроба ацаніць сваю аўдыторыю — хто яна? Зразумела, гэта толькі зрэз, а не навуковае сацыялагічнае апытанне з вялікай колькасцю ўдзельнікаў. Але знайшліся сярод падпісчыкаў на папяровую версію і на «фэйсбук»-старонку некалькі дзясяткаў неабыякавых, якія цярпліва адказалі на ўсе 25 пытанняў нашай анкеты, змешчанай у лютаўскім нумары. Болей »
Прыватны Тэатр Ч узяўся мяняць мясцовы тэатральны ландшафт на свой прагрэсіўны лад: мала таго, што пасля працяглага перапынку ён адважыўся вазіць у Мінск сур’ёзныя спектаклі вядучых маскоўскіх тэатраў, якія антрэпрызнымі ўжо аніяк не назавеш (ладзіліся гастролі Ленкома, Тэатра на Малой Броннай, Тэатра Сатыры), дык яшчэ і наважыўся ствараць уласны рэпертуар. Сучасны, незаця... Болей »
Прыватны Тэатр Ч узяўся мяняць мясцовы тэатральны ландшафт на свой прагрэсіўны лад: мала таго, што пасля працяглага перапынку ён адважыўся вазіць у Мінск сур’ёзныя спектаклі вядучых маскоўскіх тэатраў, якія антрэпрызнымі ўжо аніяк не назавеш (ладзіліся гастролі Ленкома, Тэатра на Малой Броннай, Тэатра Сатыры), дык яшчэ і наважыўся ствараць уласны рэпертуар. Сучасны, незаця... Болей »