![]() |
![]() |
Сістэма завочнага навучання застаецца папулярнай, аднак выкарыстанне дыстанцыйнай адукацыі ў Беларусі мала пашыранае ў параўнанні з суседнімі краінамі.Укараненне дыстанцыйнага навучання ў Беларусі дазволіла б атрымліваць адукацыю больш шырокім колам грамадства, у тым ліку тым, хто з-за абмежаваных фізічных ці эканамічных магчымасцяў не можа вучыцца на стацыянарнай аснове. Глыбока ўкаранёная сістэма завочнага навучання, добрае тэхнічнае ... Болей »
Генадзь Бураўкін - паэт, публіцыст, перакладчык, літаратурны крытык, грамадскі дзяяч. Нарадзіўся 28 жніўня 1936 года ў вёсцы Шуляціна Расонскага раёну Віцебскай вобласці. Другую сусветную вайну перажыў на акупаванай тэрыторыі. Скончыў аддзяленне журналістыкі філфака БДУ (1959). Працаваў у часопісе "Камуніст Беларусі", у газеце "Літаратура і Мастацтва", быў карэспандэнтам "Правды" па Беларусі, галоўным рэдактарам часопіса "Маладосць". З ... Болей »
Паважаныя чытачы! Прапануем вам лексікаграфічныя працы, створаныя ў галіне дыялекталогіі беларускай мовы. Электронныя варыянты выданняў падрыхтаваны ў аддзеле дыялекталогіі і лінгвагеаграфіі Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі ў рамках рэалізацыі праекта «Зводны слоўнік беларускіх народных гаворак». Болей »
Дыяле́кт (па-грэцку: διάλεκτος — «гаворка» ад грэц. διαλέγομαι — «гаварыць, тлумачыцца») — разнавіднасьць мовы, якая ўжываецца як сродак зносінаў паміж людзьмі, зьвязанымі паміж сабой адной тэрыторыяй. Дыялект зьяўляецца паўнавартаснай сыстэмай маўленчых зносінаў (вуснай ці знакавай, але не абавязкова пісьмовай) са сваімі ўласным лексыкай і граматыкай. Традыцыйна пад дыялектамі разумеліся перш за ўсё сельскія тэрытарыяльныя дыялекты. У ... Болей »
Дыяле́кт (па-грэцку: διάλεκτος — «гаворка» ад грэц. διαλέγομαι — «гаварыць, тлумачыцца») — разнавіднасьць мовы, якая ўжываецца як сродак зносінаў паміж людзьмі, зьвязанымі паміж сабой адной тэрыторыяй. Дыялект зьяўляецца паўнавартаснай сыстэмай маўленчых зносінаў (вуснай ці знакавай, але не абавязкова пісьмовай) са сваімі ўласным лексыкай і граматыкай. Традыцыйна пад дыялектамі разумеліся перш за ўсё сельскія тэрытарыяльныя дыялекты. У ... Болей »
Пасля выдання першых двух выпускаў (1959 і 1960 гг.) майго «Дыялектнага слоўніка» ў беларускай лексікаграфіі адбылася доўгачаканая падзея — выйшаў з друку «Беларуска-рускі слоўнік» (М., 1962) пад рэдакцыяй акадэміка АН БССР народнага пісьменніка Беларусі Кандрата Крапівы. Гэты перакладны слоўнік — дарэчы, ён самы буйны з усіх надрукаваных беларускіх — стаў у нас і нарматыўным слоўнікам. «Беларуска-рускі слоўнік», натуральна, аблегчыў ад... Болей »
У слоўніку адлюстравана разнастайнасць паўднёва-заходніх гаворак Беларусі, іх узаемадзеянне з украінскімі гаворкамі, улічаны шматлікія варыянты слоў, праведзена раздзяленне шматзначнасці і аманіміі. Разлічан на мовазнаўцаў, выкладчыкаў і студэнтаў філалагічных факультэтаў, работнікаў друку і радыё. Болей »
“Дыялектны слоўнік Косаўшчыны” змяшчае лексіку насельнікаў паўночнай часткі Івацэвіцкага раёна. У слоўніку падаецца каля 4000 слоў, запісаных за апошнія 35 гадоў. Разлічаны на шырокія колы лінгвістаў. Карысны матэрыял знойдуць для сябе этнографы, фалькларысты, гісторыкі – усе, хто шануе жывое народнае слова. Болей »
Лексічныя дыялектызмы як мясцовыя словы, якія абазначаюць агульнавядомыя прадметы і паняцці. Слоў-дыялектызмаў ў творах І. Пташнікава. Спосабы ўвядзення дыялектызмаў у кантэкст. Характарыстыка асноўных відаў: граматычныя, фанетычныя і семантычныя. Болей »
Гэтае выданне – своеасаблівая анталогія твораў, аб’яднаных сугучнасцю аўтарскіх поглядаў на з’явы грамадскага і культурнага жыцця Беларусі савецкага часу і так званага пераходнага перыяду. Аповесць Франца Сіўко “Удог” і раман Юрыя Станкевіча “Любіць ноч – права пацукоў” маюць як гарачых прыхільнікаў, так і непрыяцеляў, што з улікам надзённасці тэм і варыянтнасці іх інтэрпрэтацый цалкам зразумела. Творы, напісаныя на мяжы XX–XXI стcт. і ... Болей »