![]() |
![]() |
Аўтар кнігі пранікнёна распавядае аб творчасці і цяжкіх выпрабаваннях трох славянскіх геніяў, неўміручай славе К.Каліноўскага. Уражвае загадкай К. Чорнага, расказам пра ўплыў М. Багдановіча на школьнікаў, пра адзінокага Я. Коласа, пакутніка С. Новіка-Пяюна, памяткую 95-гадовую А. Васілевіч, маладжавага стогадовага Б. Кіта, пра маштабную постаць А. Вярцінскага, адметных творцаў Г. Далідовіча і А. Федарэнку, В. Андрыеўскага і Ф. Баторына,... Болей »
Бачу ў вашых вачах раздражненне: дакуль можна трываць гэтыя бясконцыя пераўвасабленні? Адзін ператварае чалавека ў дэмана, другі ў вавёрку, трэці ў сіямскага ката ці ў зялёнага чыюка. Няўжо бракуе мужнасці пакінуць сваіх герояў у гэтым недасканалым свеце такімі, якімі іх стварыла сама прырода? (фрагмент) Болей »
Упраўленне культуры Магілеўскага гарвыканкаму, Магілеўскі дзяр-жуніверсітэт харчавання і музей гісторыі Магілева запрашаюць паўдзельнічаць у ІІІ міжнароднай навуковай канферэнцыі «Гісторыя Магілева: мінулае і сучаснасць», якая адбудзецца 22 - 23 траўня 2003 года. Тэматычныя накірункі канферэнцыі: «Археалагічныя і археаграфічныя даследванні Магілева і наваколля», «Гісторыя Магілева ад старажытнасці і да сучаснасці», «Культурная спадчына ... Болей »
Інфармацьія пра Бялыныцкае краязнаўчае таварыства,якое было ўтворана яшчэ 7лютага 1926 года іўзноўлена ў красавіку 1996,арган 'ізацыйна аформленае ў траўні 2000 года, змешчана ў Інтэрнэце на сайце Магілёўскія грамадскія арганізацыі Акрамя агульных звестак, паведамляецца аб перспектыўным плане дзейнасці Таварыства, у якім вялікая ўвага нададзена напісанню раённай Краязнаўчай Энцыклапедыі, ажыццяўленню выдання «Мартыралогзгубленай архітэк... Болей »
Стан мясцовай прамысловасці Бялыніцкага раёна на мяжы 19-20 стагоддзяў. Прамысловасць рэгіёна была заснавана на мясцовай сыравіне. Напрыклад, існаваў шэрага прадпрыемстваў па вырабе таннага сукна - сукнавальні. Яшчэ ў сярэдзіне 19 ст. сукнавальні дзейнічалі ў Сярмяжанцы, Вугольшчыне, Нежкаве, Вялікай Машчаніцы, Забалацці, Рудні, Бялынічах. Працавала некалькі дзегцярных заводаў - у Ключыках, Гуце, Рафалаве, Рубяжы. Шкіпінарнае прадпрыемс... Болей »
Бялыніцкі раён у другой палове 17 стагоддзя. У 1654 г. распачалася вялікая вайна паміж Расіяй і Рэччу Паспалітай, у склад якой уваходзіла ВКЛ. Пад час гэтай вайны беларускія землі паспыталі жорсткае спусташэнне. У жніўні праз Галоўчын і Бялынічы на захад адыходзіла войска ВКЛ на чале з вялікім гетманам Янушам Радзівілам, якое пераследвалі значна пераўзыходзячыя сілы рускіх ваяводаў Трубяцкога і Чаркаскага. 12 жніўня Радзівіл спрабаваў у... Болей »
Прамысловасць Бялыніцкага раёна ў 30-я гады 20 стагоддзя. У 1932 г. у раёне дзейнічала 6 малаказаводаў, шпаларэзны завод на чыгуначнай станцыі Друць, у Бялынічах пачаў працаваць ільнозавод, на якім было 66 рабочых. У гады 2-й пяцігодкі ў раёне пераважала дробная прамысловасць: камбінат камунальнай гаспадаркі, гідраэлектрастанцыя, лесапільня, сукнавальня, ільнозавод, хлебазавод, маслазавод, млыны, прадпрыемствы па здабычы жывіцы, леспрам... Болей »
БНР. Крок да незалежнасьці. Пытанне аб пачатку беларускай дзяржаўнасці да гэтага часу выклікае неадназначныя адказы. У расійскай імперскай гісторыі (да 1917 г.)такое пытанне ўвогуле фактычна не паўставала, бо лічылася, што ніякай беларускай дзяржаўнасці ніколі не было. У савецкія часы ужо інакш: адлік гісторыі беларускай дзяржаўнасці пачынаўся з 1 студзеня 1919 г, калі бальшавікамі была створана Савецкая Беларусь. Натуральна, усё, што б... Болей »
Бялыніцкі раён пад час заняпаду Рэчы Паспалітай. У 1772 годзе паміж Аўстрыяй, Прусіяй і Расіяй была дасягнута згода аб першым падзеле Рэчы паспалітай, у выніку якога тэрыторыя на ўсход ад ракі Друць адышла да Расіі. Па Друці прайшла новая дзяржаўная мяжа, якая рассекла надвое сучасны Бялыніцкі раён. Пры гэтым частка маёнтка Бялынічы, размешчанага на абодвух берагах ракі, апынулася ў Расіі, а частка - у Рэчы Паспалітай. Усе ўладальнікі м... Болей »
Развіццё сельскай гаспадаркі на тэрыторыі Бялыніцкага раёна ў пачатку 20 стагоддзя. Буйнейшым бялыніцкім землеўладальнікам быў надворны саветнік Сяргей Александравіч Мясаедаў. Пасля яго смерці ў канцы 1899 года маёнтак Бялынічы перайшоў у сумеснае валоданне яго ўдавы Ганны Мікалаеўны і дзяцей Уладзіміра, Таццяны і Марыі. Пасля падзелу маёнтка фальварк Бялынічы з мястэчкам агульнай плошчай 3074 дзесяціны перайшоў у рукі Таццяны Сяргееўны... Болей »