![]() |
![]() |
Гэта кніга паэзіі Уладзіміра Караткевіча (1930-1984), якую ён сам падрыхтаваў да друку. Аўтар пабачыць яе не змог, але ўдзячны чытач зноў сустрэнецца з выдатным майстрам, адным з самых дасведчаных пісьменнікаў нашага часу, таленавітым Паэтам. Болей »
Зьмешчаныя ніжэй тэксты ня ёсьць адбіцьцём пэўнага часавага зрэзу польскай філязофіі. Яны хутчэй прэзэнтуюць увасобленую ў канкрэтных постацях традыцыю польскага крытычнага мысьленьня. Гэта пацьвярджае іхная жанравая спэцыфіка (прысутнічаюць стандарты эсэ, філязафічнага трактату, аналітычнага нарысу, навуковага артыкулу). Мінус гэткай задумы палягае ў пэўным эклектызьме і адвольнасьці, на якую даводзіцца йсьці ўкладальніку. Плюсам жа мо... Болей »
Кніга складаецца з тэкстаў, напісаных у розныя гады, якія ў сур'ёзнай і ня вельмі сур'ёзнай форме рэпрэзентуюць праблемы беларускай мэнтальнасьці і сучаснага грамадста, а таксама адлюстроўваюць зацікаўленьні аўтара іншымі філязофскімі ды інтэлектуальнымі праблемамі. Болей »
Ліст быў і не жоўтым, і не чырвоным. А такім, як чалавечая далонь, што паружавела ад холаду. І адсюль, з пакоя, Антон, здавалася, адчувае, як холадна і зябка гэтаму кляноваму лісту. Невядома, адкуль прынёс яго сюды сыры вецер і панёс бы куды далей, ды ліст вось прыляпіўся да вугла шыбіны. І цяпер здаецца, што нечая далонь адтуль, з восеньскай халадэчы, просіць літасці. Як хутка яна надышла – восень! Пажоўклую і пачарнелую лістоту неяк р... Болей »
Дваццаць гадоў таму пакінулі родны дом, родны кут людзі. Не сотні, не тысячы — мільёны. Чарнобыльская бяда вырвала іх, з коранем, з роднай зямлі і расцерушыла па чужых гарадах і вёсках. Многія памерлі ад невылечных хвароб, іншыя хварэюць. «Мірны» атам зрабіў сваю д'ябальскую справу. Атам жа не ведае, што ён «мірны». Тыя, што жывуць, пакутуюць не толькі фізічна, але і маральна. Шмат хто, асабліва людзі старэйшага пакалення, не вытрымліва... Болей »
Карцов Георгий Павлович (1861 – 1931) – деятель общественного охотничьего движения, художник, литератор, кинолог. Родился в семье генерала – героя турецкой войны. С1870 г. учился в Пажеском корпусе. С1880 г. утвержден старшим камер-пажом, а в1881 г. произведен в корнеты Кавалергардского полка, в1885 г. – в поручики. В1886 г. зачислен в запас гвардейской кавалерии. В1889 г. указом Сената он получил чин титулярного советника, а с1890 г. с... Болей »
Иван Носович родился в семье белорусского священника в деревне Грязивец Могилёвской губрении (ныне Чаусский район Могилёвской области Республики Беларусь.[2] Получил образование в Могилёвской семинарии, работал преподавателем в духовных и дворянских училищах разных городов Западного края. В 1844 году вышел в отставку и поселился в городе Мстиславль. С 50-х годов XIX века начали печататься труды Носовича по этнографии — в 1870 году в Сан... Болей »
“Яна згадала пра паперку, што перадаў ёй раніцай Адась. Разгарнула – верш. “Бэзавая Аблачынка”. Гэта пра яе. Усьміхнулася.” — Залішне прыгожая назва, дый сюжэт надта сентыментальны, — казаў пра “Бэзавую Аблачынку” крытык С. Б. – Студэнцік пакахаў студэнтачку, а яна была... Так на пачатку стагоддзя пісалі. Ты што, Пятро? Сёньня гэта – не жыцьцё ды не літаратура. Я з ім пагадзіўся. Яго праўда: так міла ды лагодна пачыналася нашае стагоддз... Болей »
Вершы беларускай паэтэсы пакладзены на музыку мясцовымі і сталічнымі кампазітарамі (В.Перапёлкін, Г.Федасюк, М.Марозава, С.Кукса, Л.Міхайлоўская, А.Марозаў). Аўдыёкасета «Бэзавая завіруха» (2004г.) Ніны Мацяш – сапраўдны музычна-паэтычны шэдэўр. Касета змяшчае вершы ў выкананні аўтара, а таксама песні на яе творы. Цікава, што некаторыя свае вершы Н.Мацяш сама «паклала» на музыку: «Усмешка», «Забялела ночка», «Калядная», «Песня ў цярноўн... Болей »
Як запэўнівае аўтар, гэта “першая антылітаратурная кніга па-беларуску”. Берлінскі гей-актывіст, які прачнуўся ў грымёрцы сельскага дома культуры, ачаравальная ўдзельніца гладыятарскіх баёў на сцэне сусветна вядомай оперы, выпадковы салдат Вызваленчай вайны ў Бангладэш і загадкавы манцёр Гібрыеў... Усіх гэтых персанажаў аб’ядноўвае толькі адно: ім карціць набіць рыла свайму аўтару! Але нічога не атрымліваецца, рукі кароткія. Візу для пе... Болей »