Адукатар 2 (20) 2011

З верасня гэтага года ўступіў у дзеянне Кодэкс Рэспублікі Беларусь Аб адукацыі. Гэты дакумент увёў у прававое поле новы тэрмін — дадатковая адукацыя дарослых. У дадатак да Кодэкса для рэгулявання дадатковай адукацыі дарослых ужо прыняты шэраг пастаноў і палажэнняў Саветам Міністраў, шэрагам міністэрстваў. Усё гэта сведчыць пра выдзяленне самастойнай сферы адукацыі. Фактычна пад дадатковай адукацыяй дарослых пачынае разумецца любое арганізаванае навучанне, а не толькі сістэма павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі, як было раней. Але пры гэтым, трэба адзначыць, што шмат палажэнняў і нормаў Кодэкса пададзены вельмі фармальна, заблытана і трактуюцца неадназначна. Нават ключавыя паняцці. Так, дадатковая адукацыя вызначаецца як «навучанне і выхаванне навучэнцаў праз рэалізацыю адукацыйных праграм дадатковай адукацыі». А дадатковая адукацыя дарослых як «від дадатковай адукацыі, накіраваны на прафесійнае развіццё слухача, стажора і задавальненне іх пазнавальных патрэбаў». Безумоўна, дадзеныя тлумачэнні вызываюць шмат пытанняў. Чаму, напрыклад, выдзяляецца толькі прафесійнае развіццё, а навучэнцы падаюцца толькі як слухачы і стажоры. А дзе развіццё сацыяльных, грамадзянскіх і асобасных кампетэнцый? І цяжка назваць удзельніка трэнінгу ці навучальнага гуртка слухачом. А гэта таксама формы дадатковай адукацыі дарослых.

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 2011-09
• Copyright: © 2011 by Адукатар
• Кнігазбор: Kamunikat.org