Запісы веку

Як толькі перастаў я поўзаць малечаю па хаце i пачаў хадзіць, памятаю акно. Яно вабіла мяне святлом i таемнымі гукамі. Даставаўся я да яго з бядою, але неадступна. Ужо прадчуваў i нават разумеў, што свет не канчаецца ў сенях, i аднекуль заходзяць да нас людзі, цёткі з дарункамі цукеркаў. Мне вельмі хацелася ўбачыць — менавіта — адкуль яны i як; a яшчэ, якія ў ix хаты, бо чуў, што таксама маюць свае... Акно снілася. Тады я вылятаў цераз яго бабульчыным анёлам i зачаравана прынюхваўся месяцавай бондзе з пахамі велікоднага пірага. Зоркі, калі спрабоўваў лізнуць каторую, прынаджвалі смакам ландрынак. Не баяўся вышыні, не ведаючы, што такая ёсць. Прачнуўшыся, жальна плакаў. Пакуль прыйшла вясна i мацерка вывела мяне на сонца.

• Publication Place: Беласток
• Publication Date: 1999
• Editor: Тычка Галіна
• Publisher: Беларускае Літаратурнае Аб’яднанне Белавежа
• Publishing/ Printing House: Offset-Print, Białystok
• ISBN: 83-85918-18-3
• Category: Belles-Lettres
• Copyright © 1999 by Сакрат Яновіч
• Book Collection: KAMUNIKAT, BTH, MiOKB, JAREK
• Copy Numbers: B-810#M-5775,5776
• Supplementary Data: Publikacja wydana przy pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Sztuki