Aпавядаецца пра мінскае жыццё аспірантаў з Лівіі, што разам з сем’ямі прыехалі на вучобу ў беларускую сталіцу, а таксама пра прыгоды халасцяка Алега, іх суседа па лесвічнай пляцоўцы ў шматпавярховіку. Людзі выхаваныя ў розных традыцыях маюць розны менталітэт, яны шукаюць шляхі, каб уладкавацца ў новых рэаліях, гэта прыводзіць да цікавых здарэнняў і незвычайных падзей”<br /><br /><center><iframe width="560" height="315" src="htt... Болей »

Астралогія пачынае карыстацца папулярнасцю сярод вышэйшага грамадства пачынаючы з 15 ст. Да астролагаў звярталіся з мэтай скласці гараскоп для сябе і дзяцей, атрымаць адказ на складаную сітуацыю, зрабіць прагноз на год. Аб кантактах паміж шляхтай і астролагамі сведчаць падтрымка штогадовых прагностыкаў. Сярод фундатараў выданняў былі Крыштаф Нарушэвіч, Мікалай Радзівіл Сіротка, Януш Радзівіл і інш. Аб цікавасці да астралогіі сведчыць на... Болей »

Апокрыф - гэта ўсё тое, што не ўвайшло ў канон. Словам - хочаце - верце, а хочаце - не, вашая справа. У мястэчку Гарадок (Gródek), што на Беласточчыне, у праваслаўнай царкве у правым алтары знаходзіцца абраз Святога Юрыя, апекуна Русі. Як і чаму ён туды трапіў? Трэба паслухаць версію Віктара Шалкевіча, якая паўстала дзякуючы Дарэку Жукоўскаму, гарадаччаніну па паходжанні і варшавяку па месцы жыхарства.<br /><br /><center><iframe width="... Болей »

Рычард Бялячыц - нарадзіўся 16 верасня 1953 года ў вёсцы Стаўбуры на Астравеччыне. Ад маёй вёсачкі засталіся дзве хаты і вялікія здзічэлыя сады, а чыстая і прыгожая рака Вілія стала атамнай. У Варнянскай сярэдняй школе быў вучнем Валянціны Коўтун, затым студэнтам літаратурна-музычнага аддзялення Мінскага педінстытута імя Максіма Танка. Усё жыццё – у школе: і тая палова жыцця, што прайшла ў Астравецкім краі, і другая на Шчучыншчыне. Крых... Болей »

У гады нямецкай акупацыі ў польскай сталіцы назіралася актывізацыя беларускай дзейнасьці. Гэта было вынікам як адпаведнай палітычнай кан'юнктуры, так і захадаў беларускіх актывістаў. Нягледзячы на нешматлікасьць мясцовай беларускай грамады Варшава ператварылася ў значны асяродак беларускага нацыянальнага жыцьця. Варшаўскія беларусы праяўлялі актыўнасьць на грамадзкай, культурна-асьветнай і рэлігійнай ніве. У гэты час у горадзе існаваў Б... Болей »

Што наш лёс, як не вынік дзейнасці дзясяткаў і соцень чалавек вакол? Што містыка, як не збег шматлікіх абставін? Што чалавек у сістэме? Жывёлінка дрыжачая ці права мае на свой суд, калі сляпыя і глухія суд дзяржаўны, суд людскі і суд Божы? Што ўрэшце наша жыццё, як не адзіны вялізны пазл, дзе кожны фрагмент счапляецца з іншымі, якія не намі маляваліся, не намі выразаліся… Жорсткі рэалізм на зрэзе сучаснага беларускага грамадства з героя... Болей »

«Акварыум» завяршае трылогію, пачатую кнігай «Падарожжа на край ложка» і падхопленую «Часам панкі паміраюць». Аповесць – складзеная з фрагментаў гісторыя каханняў і любові двух герояў, якія не зусім рэальна і кожны пасвойму глядзяць на сваё жыццё і на сваіх жанчын. І ў кожнага гучаць свая праўда і свая музыка, свае сюжэты/згадкі пра сваякоў і ненадзейнасць памяці, свае ўспаміны пра юнацтва, калі дрэвы былі больш зялёнымі, а пацалункі до... Болей »

У «Поўні» ёсць чаканне на цуд, таксама беларускае – гаворыць аўтар кнігі. Другое месца Прэміі Гедройца 2019. Міхал Андрасюк — пісьменьнік, журналіст, дзяяч беларускай меншасьці ў Польшчы, сябра Беларускага літаратурнага аб’яднання “Белавежа” і ганаровы сябра Саюзу беларускіх пісьменнікаў. Нарадзіўся пры самай польска беларускай мяжы ў вёсцы Войнаўка. Жыве на стала ў мястэчку Гайнаўка пры белавескай пушчы. Дэбютаваў як пэўна і большасць... Болей »

Адам Глобус адзін з самых знаных пісьменнікаў сучаснай беларускай літаратуры. Празаік, паэт, эсэіст… Яго кнігі перакладзеныя на дзесяткі моваў. Узнагароджаны шматлікімі літаратурнымі прэміямі. А яшчэ ён пладавіты мастак з адметным стылем (скончыў Беларускую акадэмію мастацтваў). Яго працавітасць уражвае. Не бывае дня, каб Адам Глобус не напісаў эсэ ці не стварыў арыгінальны малюнак…<br /><br /><center><iframe width="560" height="315" sr... Болей »

Святлана Воцінава: «Дзікунка» Элізы Ажэшкі. Раман ХІХ стагоддзя і як яго сёння чытаць. Даследчыца жыцця і творчасці Элізы Ажэшкі Святлана Воцінава, пераклаўшы на беларускую мову раман «Дзікунка», стварыла пры яго дапамозе кнігу-квест – меладраму і нон-фікшн пад адной вокладкай. У лекцыі «”Дзікунка” Элізы Ажэшкі. Раман ХІХ стагоддзя і як яго сёння чытаць» яна распавядае пра твор і чытае яго фрагменты.<br /><br /><center><iframe width="56... Болей »