- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Верно замечено, что идеи не падают с неба. Применительно к идеологам это означает, во-первых, что идеология возникает в силу вполне земных обстоятельств, как выражение насущных потребностей и интересов. Во-вторых, она — непременный необходимый элемент духовной жизни общества, исторически изменяющийся... Болей »
К вопросу о культурной традиции. Нарастающий динамизм социальных, политических, этнокультурных процессов, порождающий ощущения нестабильности, катастро-физма, отчуждения от нормального течения жизни, вызывает необходимость обращения к истокам, основаниям культуры. Таким основанием, обеспечивающим устойчивое... Болей »
Мыслительная и эмоциональная сферы школьников подверглись значительным испытаниям под воздействием недавних экономических и социокультурных потрясений. «Социальный стресс», а также его отражения на групповых, семейных и личностных уровнях значительно изменили мировоззренческие ориентации. Велик интерес... Болей »
Вядомы сучасны французскі пісьменнік Альбер Камю ў сваіх і ворах шмат раздумваў аб лёсе чалавека, яго пакутах, адзіноце і смерці. Ён пераасэнсаваў старажытны міф пра Сізіфа. Помніце? Багі, каб пакараць Сізіфа, асудзілі яго на цяжкія мукі: ён павінен быў штурхаць перад сабой на вяршыню гары вялізны камень... Болей »
Перад вамі падручнік з незвычайнай назвай — «Чалавек і грамадства». Есць падручнікі гісторыі: іх фундамент — гістарычная навука; падручнікі фізікі, хіміі, біялогіі — яны таксама тлумачаць асновы навук, назвы якіх супадаюць з назвай вучэбнага прадмета. Якія ж веды дае курс «Чалавек і грамадства»? Ён аб’ядноўвае... Болей »
Маска, зь якою танцаваў Мэланхтон, -- гэта быў кажан, нагамі дагары, галавою ўніз. Крылы шчыльна абліпалі цела, а ў кіпцях кажан моцна трымаў вялікую залатую апону, падняўшы яе ўгору, як бы тым самым паказваючы, што ён зь нечагась зьвісае, -- глядзелася гэта, ну, зусім дзіўна і павінна было ўразіць Мэланхтона... Болей »
Зазваніў, а дакладней, забэкаў тэлефон. Сёння ён падрабляў голас маладога баранчыка, у якога толькі што прарэзаліся рожкі. Гай Дубровіч узяў трубку. — Спадар Гай,— прыглушана сказалі на тым канцы,— табе тэлефануе Радзівіл Сіротка. Які ў цябе крывяны ціск і што ты бачыў у апошнім сне? Такой была форма... Болей »
Калі мы, маё пакаленне, адкрылі для сябе Максіма Гарэцкага? З выхадам у свет двухтомніка яго твораў? А калі гэтыя два тамы прыйшлі да нас? Дзесяць гадоў назад? Так, усяго толькі — дзесяць. I як жа магло стацца, што пісьменнік, якога мы зусім не ведалі яшчэ нібыта ўчора, ужо сёння зрабіўся гэтакі адкрыты... Болей »
Чалавек без адраса — гэта чалавек без сям'і, чалавек без бацькаўшчыны. Для герояў Галіны Багданавай пошукі роднаснай душы, таго, хто здольны адказаць на каханне і любоў, — апошняя надзея пераадолець духоўную раз'яднанасць з навакольным светам, набыць пункт апоры ў дысгарманічным сучасным жыцці.... Болей »
пашырэнне i сістэматызацыя ведаў школьнікаў пра жывёл лесу, асаблівасцях ix харчавання, паводзін, значэнні ў прыродзе, аб узаемасувязях паміж pacлiнaмi i жывёламі, развіццё цікавасці да вывучэння прыроды, умення працаваць самастойна з рознымі крыніцамі інфармацыі; стварэнне ўмоў для фарміравання ў... Болей »
Гэтая кніга належыць да бібліятэкі сучаснага Віленскага Беларускага Музэю імя Івана Луцкевіча. Лескоў, Нікалай. Чалавек на варце. /Сэрыя "Першая бібліятэчка школьніка". Перакладчык І. Ф. Сакалоўскі. Мінск: Дзяржаўнае выдавецтва БССР (Друкарня імя Сталіна, Мінск, Пушкіна, 55), 1947. - 40 стр. Цана 60... Болей »
Кампаненты прыроды і абалонкі Зямлі. Мы ўжо ведаем: усё, што нас акружае і не створана чалавекам, адносіцца да прыроды. Чалавек таксама частка прыроды і непарыўна звязаны з ёй. Успомнім, хто жыве на планеце Зямля разам з намі. Навакольны свет складаецца з узаемазвязаных частак — кампанентаў. Асноўнымі... Болей »
У кнізе расказваецца пра жыццёвы шлях нашага суайчынніка Ігната Дамейкі (1802—1889) — геолага, мінералога, даследніка Чылі, рэктара Чыдійскага ўніверсітэта ў Сант’яга, нацыянальнага героя гэтай паўднёваамэрыканскай краіны. Для шырокага кола чытачоў.... Болей »
У вокны цадзілася дрымотнае святло. Іван праводзіў позіркам варону, якая з зычным карканнем паляцела ў бок праспекта, пацёр далонню лоб, соладка пазяхнуў і ўторкнуўся ў паперы. Літары ўвішнымі мурашамі мітусіліся ўваччу. «Аб ходзе выканання ў камсамольскіх арганізацыях рэспублікі пастановы ЦК КПСС… —... Болей »
Бывае, што на ранку ў дрымоце бачыцца, як у мроіве, нешта яскравае, што пераліваецца размаістымі колерамі, а калі мроіва рассейваецца, бачыш захапляльную гісторыю. І сюжэт у галаве складваецца, і словы патрэбныя лёгка даюцца, і дзеі бачаццa выразна. А калі ачуняеш ад сну і паволі знікнуць відзежы, паблякнуць... Болей »
Гэта кніга — нарыс пра складаны і нялёгкі лёс Максіма Багдановіча, таленавітага беларускага паэта. Аўтар знаёміць чытача з творчым шляхам пісьменніка, прасочвае вытокі яго творчасці, спыняецца на духоўнай эвалюцыі самабытнага таленту, раскрывае сутнасць яго наватарскіх пошукаў у паэтычным майстэрстве.... Болей »
Вершы Аляксея Чубата адметныя і розныя не толькі ў сэнсава-тэматычных, але і ў фармальна-жанравых адносінах (трох-, пяцірадковыя мініяцюры і разгорнутыя, з некалькіх частак, тэксты, верлібры). Прыскрайняй арганічнасці яны, за асобным выключэннем, адпавядаюць тым падыходам і крытэрыям, якія і вызначаюць... Болей »
Вы, пэўна ж, чулі выслоўе Habent sua fata libelli, а ў перакладзе з лаціны — Кнігі маюць свой лёс...Яно належыць сучасніку Марка Аўрэлія старажытнарымскаму граматыку Тэрэнцыяну Маўру і насамрэч мае ці то свядома — калі казаць пра саміх аўтараў кніг — ці то проста, праз адвечную чалавечую ляноту, прызабыты... Болей »
— Змаганне з сеткавым пітонам у нетрах Амазоніі, — здушана гугніць ленінградзец, накруціўшы на шыю гумовы шланг. — Шланг ільсніцца на сонцы, віецца, як сапраўдны пітон, і дзятва, што сабралася вакол, глядзіць на гарадскога штукара разявіўшы раты. Каля дома, дзе жыве трактарыст Бохан, грувасціцца бочка... Болей »
Ігнат скідаў за дваром апошнюю капу сена і, разгарачаны, увайшоў у сенцы, пастаяў там, пакуль не звыкліся вочы з лёгкім змрокам, і толькі пасля ўжо ўзяўся за конаўку, што вісела на сцяне над лаўкай, на якой стаялі вёдры з вадой. Вада ў адным вядры была халодная — мусіць, нядаўна з крыніцы, і зубы Ігнатавы... Болей »