Пошук

W okresie swojej świetności wieś Tokary liczyła blisko trzysta nume­rów i ponad tysiąc mieszkańców. Pod tym względem w północno-zachod­niej części powiatu brzeskiego nie stanowiła jednak wyjątku. Ziemie w tych okolicach były urodzajne, a zatem i wsie ludne. Od wieków ludzie chętnie się tu osiedlali... Болей »

Sześćdziesięciolecia. Powoli zachodzi za horyzont dziejów Bielska Podlaskiego rok 2004, rok kilku rocznic, przede wszystkim sześćdziesięcioletnich. Pierwsza z nich, to wyzwole­nie miasta spod okupacji niemieckiej, które miało miejsce 30 lipca 1944 r. Po kilku koszmarnych latach ludzie odetchnęli z ulgą... Болей »

Свята Хрышчэння Гасподняга неадлучна звязанае з абрадам вялiкага пасвячэння вады. У гэты дзень менавiта, калi Iiсус Хрыстос прыняў на Iярдане хрышчэнне ад св. Iаана Хрысцiцеля, усе праваслаўныя людзi стараюцца прынесцi ў хаты асвячаную вaду. Паводле даўняй традыцыi гаспадар пасвячае ёю дом i гаспадарку... Болей »

Як даўней, так і цяпер у розныя бакі Падляшша — нашай Малой Айчыны ідуць гасцінцы-дарогі па якіх едзем у госці, з якіх чакаем гасцей, па якіх іншым вязем падаркі-гасцінцамі званыя. Некаторыя пстарычныя гасцінцы з'яўляюцца цяпер важнымі дарогамі, як гасцінец з Бельска ў Семятычы ці Клешчэлі. Іншыя-наадварот... Болей »

Ponad pięćset lat temu w urokliwej dolinie zwanej Hajem, na skraju mrocznych lasów oddzielających terytorium miejskie od Starostwa bielskiego (wieś Piliki) i dóbr prywatnych (Lewki, Podbiele, Knorydy, Mokre), obok niewielkiej osady zbudowano młyn i dwór. Miejscowość zwano już od dawna Studziwodami, zapewne... Болей »

Напрыканцы снежня мінулага году адбылася чарговая сустрэча бельскіх і гайнаўскіх ліцэістаў. На ранейшых ліцэйскіх летніках і зімніках збіралі мы ўспаміны, запісвалі песні. Цяпер "зімнікаўцы" заняліся іншым - архітэктурай. Зімнік пачаўся з наведання адных з найстарэйышх бельскіх вуліц: Нарутовіча, Панятоўскага... Болей »

Gdzie znajdował się bielski zamek? Stoją w miastach starodawnych: Drohiczynie, Mielniku, Surażu, Góry Zamkowe. Nikt nie kwestionuje, że z tymi wzniesieniami i okalającym je terenem związane są dzieje obiektów obronnych oraz rezydencji możnych i władców do szesnastego wieku włącznie. Również bielszczanie... Болей »

На вуліцы Траўгутта, даўняй Брэсцкай, у двухсотгадовым драўляным доме, вялікім быццам двор, пражывае Надзея Божко. За сабою мае ўжо 92 зім ды вёснаў і шмат пражытага. Любіць да гэтага вяртацца ўспамінамі, хаця побач ясных момантаў жыцця, былі і драматычныя. Дачка патомных бельскіх мяшчан Артысевічаў... Болей »

pdf jpg

Genezy fotografii można doszukiwać się już w 1727 r., kiedy J. H. Schultze stwierdził światłoczułość soli srebra. Przełom w historii wspomnianej dziedziny nastąpił jednak ponad sto lat później. Za datę powstania fotografii i upowszechnienia samego terminu uważa się 1839 r., kiedy L. J. M. Deguerre ogłosił... Болей »

Пасля нялёгкай працы падрыхтоўкi першага нумару, наступiў доўгачаканы момант публiчнага з'яўлення часопiса. I не абы-перад кiм, i не абы- дзе, а на тэатральных Сустрэчах "Зоркi" у Нарве. A дакладна - каб заставiць факт для гiсторыi - трэцяга лютага г.г. Хаця Рэдакцыя не сабралася ў поўным складзе, бо... Болей »

Благавешчанне Прасвятой Дзевы Марыi - свята добрай весткi нараджэння на свет Сына Божага. Гэта першае, вялiкае веснавое свята. Хаця прырода яшчэ не выбухнула зеленню i не заграла спевам птушак, ужо можам сустрэць веснавых прадвеснiкаў. У сонечныя днi над палямi ўзлятаюць жаваранкi... На свае адвечныя... Болей »

Хочам, каб „Бельскi Гостiнэць” чыталi не толькi вучнi нашай школы, але i iншых. Каб заахвоцiць да нашага часопiса сяброў з iншых мясцiн, на адну веснавую пятнiцу мы запланавалi сустрэчы з вучнямi ў Клейнiках, Чыжах ды Курашаве. План быў вельмi амбiтны i таму, каб паспець, Дарэк Фiёнiк гнаў „сэткай” па... Болей »

Казiмеж Барташэвiч гэта выдатная постаць у польскай публiцыстыцы пералому ХIХ i ХХ стагодздзя. Менавiта ён ў 1918 г. выдаў „Łyki i kołtuny. Pamiętnik mieszczanina podlaskiego (1790-1816)”. Aўтарам памятнiка з’яўляецца жыхар Бельска Рох Сiкорскi. Успамiны бельскага мешчанiна падзелены на дзевяць раздзелаў... Болей »

Шосты ўжо раз спатыкаемся на..., а дакладней у „Бельскiм Гостiнцёвi”. У гэтым нумары будзем зноў у Бельску, Шасталах, Галадах ды Кнаразах. Заглянем таксама ў Краснэ Сэло, Аўгустово, Бранск i свет казкi пра багатага Марка. Упершыню друкуем, дарагiя чытачы, шмат Вашых рысункаў. Змяшчаем кароткiя бiяграфii... Болей »

Бельск - 500 гадоў вольнасцяў. У 1499 г. вялiкi князь лiтоўскi Александр Ягелончык па просьбе войта i мешчан надаў Бельску новыя прывiлеi. Акт значна пашырыў правы, заключаныя ў прывiлегii на мейскiя, магдэбурскiя правы 1495 года. З 1499 г. мешчане практычна звальнялiся з-пад залежнасцi старасты i ваеводы... Болей »

З Бельска ў Тураў – гiстарычную сталiцу беларускага Палесся – 300 км. Здаецца i не так далёка, чатыры гадзiны добрай язды самаходам. Калi аднак глянем на мапу, пабачым, што раздзяляе нас ад Турава дзяржаўная мяжа. А яна аддаляе нас ад яго цi не больш двух разоў. Бельск з Туравам спалучае многае. У раннiм... Болей »

Мiхала Шаховiча ведалi амаль у кожнай падляшскай вёсцы, куды ён дайшоў за зборам легендаў, расказаў, прыказак, загадак, тэмаў для рэпартажаў. Народжаны ў Саках каля Бельска вельмi ўзлюбiў сваю Малую Бацькаўшчыную. Падляшша, iх людзi i мясцовасцi былi галоўнай тэмай яго матэрыялаў у „Беларускiм Календары”... Болей »

Tamara Sołoniewicz była białoruskim inteligentem z krwi i kości. Podlasie i Białostocczyzna miała ich wielu. W swej długiej historii takowych posiadał i Bielsk. Jednym z nich był Jarosław Wasiljewicz Kostycewicz. Któż ze starszych bielszczan nie znał tego zacnego człowieka, urodzonego w 1896 r. w podbielskich... Болей »

Chraboły to niewielka wieś, ponad trzydzieści domów, leżąca dziesięć kilo­metrów na północ od Bielska Podlaskiego, przy ruchliwej szosie do Białegostoku. Znajduje się tu szkoła podstawowa, ośrodek zdrowia, apteka, urząd pocztowy, sklep, przydrożny Bar "Pod Brzozami". A więc prawdziwe centrum (dawniej... Болей »

Jesienią 1501 r. w Mielniku nad Bugiem zebrało się znamienite grono dostojników Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony Polskiej, aby radzić o przyszłości tych dwóch państw. Osobą numer jeden był Aleksander, wielki książę litewski, który po śmierci swego brata Jana Olbrachta został wybrany na króla polskiego.... Болей »