Пошук

В наше далеко не простое время переоценки ценностей, отрицания всего чужого, наносного в сознании и деяниях человеческих под сомнение ставится подчас истинность многих художественных критериев. В этом плане творчество заслуженного деятеля культуры БССР Ивана Яковлевича Фетисова — пример постоянного следования... Болей »

Иван Федоров (ок. 1510-83), основатель книгопечатания в России и на Украине. В 1564 в Москве совместно с П. Мстиславцем выпустил первую русскую датированную печатную книгу «Апостол». Позднее работал в Белоруссии и на Украине. В 1574 выпустил во Львове первую славянскую «Азбуку» и новое издание «Апостола».... Болей »

pdf

У выданні адлюстроўваюцца асноўныя этапы навуковай, вучэбна-метадычнай і педагагічнай дзейнасці доктара філалагічных навук, прафесара І. Я. Лепешава. Даецца пералік апублікаваных прац навукоўцы ў галіне беларускага мовазнаўства, іншыя звесткі пра яго навуковую дзейнасць.... Болей »

Манаграфія прысвечана пачатковаму перыяду Вялікай Айчыннай вайны на тэрыторыі Беларусі. Упершыню ў беларускай і замежнай гістарыяграфіі зроблена спроба даследаваць „белую пляму” вайны - Навагрудскі „кацёл”, перыяд мужнай барацьбы 11 дэвізій Заходняга фронту супраць 25 дывізій групы армій „Цэнтр” у Налібоцкай... Болей »

У папулярнай форме апавядаецца пра цікавы лёс таленавітага вучонага-фізіка Івана Яркоўскага (1844—1902), ураджэнца Віцебшчыны, які тэарэтычна вывучаў у рамках прапанаванай ім «кінетычнай тэорыі» многія складаныя навуковыя пытанні (падзельнасць атамаў, перыядычнасць уласцівасцяў элементаў, іх узаемаператварэнне... Болей »

Астафей Валовіч належаў да старажытнага беларускага шляхецкага роду, які заснаваў нейкі Ходзька, што жыў у першай палове XV стагоддзя на Гарадзеншчыне. Дзед Астафея — Грынька займаў у Вялікім Княстве пры Казіміры Ягелончыку пасаду канюшага. Менавіта Грынька ў 1499 годзе атрымаў шляхецтва і прозвішча... Болей »

djvu

У займальнай форме апавядаецца аб драматычным лёсе выдатнага палітычнага дзеяча сярэднявечнай Беларусі Л. Сапегі (1557—1633), стваральніка Статута 1588 года, асвятляецца яго барацьба за дзяржаўную самастойнасць Айчыны. Для шырокага кола чытачоў.... Болей »

Данное произведение Ивана Осиповича Цехановича печатается по рукописи, которую предоставил издателю 15 июня 2004 года его внук Константин. Рукопись представляет собой блок ученических тетрадей в линейку, вложенных друг в друга и сшитых черной нитью. Обложка состоит из нескольких обложек ученических тетрадей... Болей »

pdf

Героі кнігі – простыя людзі, якія не маюць вялікага багацця і ўлады. Яны знаходзяць радасць і шчасце ў іншым. А ў чым, вы даведаецеся, прачытаўшы гэтую кнігу. Невялікія па памеры творы прасякнуты беларускім народным гумарам, які – родны брат англійскаму і балгарскаму… Хочацца, каб вы прачыталі кнігу... Болей »

pdf epub mobi fb2

Галоўная гераіня рамана Тацяна Маеўская ў першыя дні вайны выратоўвае яўрэйскага хлопчыка, Бацьку і мачасе яна гаворыць, што гэта яе сын. Мачаха выдае Тацяну і расказвае аб гэтым нямецкаму агенту Мацею Куляшу. Пасля гэтага да Тацяны завітваюць паліцэйскія, ды Тацяна праяўляе смеласць і рашучасць. Яна... Болей »

epub mobi fb2 pdf

Сталася прыкметай добрага тону сцвярджаць, што сучаснае літаратуразнаўства перажывае выразны метадалагічны крызіс. Прычым не ў рэгіянальным, а ў глабальным значэнні, бо значная частка не толькі айчынных, але і заходніх вучоных прыйшло да высновы, што не існуе ідэальнага інструментарыя для глыбокага... Болей »

pdf

Доўгі час развіццё айчыннай навукі аб літаратуры стрымлівала штучнае, часцей за ўсё ідэалагізаванае ўспрыняцце беларускай літаратуры як спалучэнне тэкстаў на старабеларускай, стараславянскай і ўласна беларускай мове, што не толькі выразна абядняла ўяўленне пра нацыянальнае пісьменства старажытнага і... Болей »

epub

Ноч была з расой, ажно халодная, як у самую восень. Але ціша стаяла нязвычная — у наваколлі больш не чулася таго грукату і гулу матораў, што прынесла ў Забесяддзе вайна. Астаткі 55-й дывізіі, якая ўваходзіла тады ў 13-ю армію, што абаранялася на Сажы паміж Прапойскам і Крычавам, без баёў пераправіліся... Болей »

epub

Мы тады спяшаліся падрыхтаваць запасную базу. Туды павінен быў перабазіравацца наш атрад. Але да базы нашай заставалася прайсці па бязлессі амаль паўсотню кіламетраў. А ты ведаеш, што азначала ў тых умовах апынуцца на голым месцы? Хоць не соладка і ў лесе было, але ж лес, брат, ёсць лес. Кожнае дрэва... Болей »

epub

На золку, калі яшчэ спявалі пеўні, я пакінуў Брады, каб да сонца выйсці праз дальні расцяроб да Пычава берага. Дарога ішла паўз лясное возера. Летам па ёй амаль ніхто не ездзіў, таму каляіны пазарасталі высокай травой. Трава даставала да каленяў. Можа ўжо гадзіну мае грудзі дыхалі халадком яснага рання.... Болей »

epub

Сонца амаль на вачах пабольшала, зрабілася чырвонае. На зямлі, ужо як на дражджах, вырасталі цені; на вадзе, на самай сярэдзіне возера, пераліваліся, бліскаючы пазалотаю лускі, быццам жыравалі там касякі маленькіх рыбак. Над Бароўкай, двароў на сорак вёскай, якая падступалася паўкругам да возера (па... Болей »

epub

Уранні прыйшлі нашы — спачатку па Зацішанскім бальшаку прагрукаталі, ляскаючы жалезам, танкі, пасля, можа, праз паўгадзіны, з-за пагорка паказалася пяхота. Калоны пехацінцаў павольна спускаліся ў нізіну, што перад вёскай, і адтуль, расцякаючыся, як ручаіны вясной, па лясных і палявых дарогах накіроўваліся... Болей »

epub

Праз адчыненую брамку Максім выйшаў на перон. Было каля дзесяці гадзін — з гарадка аўтобус рушыў а палавіне дзясятай і свае тры кіламетры праехаў хутка, балазе, што спыняцца нідзе не давялося: да самага вакзала на шашы нікога не сустрэлі. Да прыходу цягніка яшчэ заставалася часу, і Максім захацеў абысці... Болей »

epub

Сцежка вяла ад прыстані ўгору, і я неўзабаве перайшоў па дашчаным мастку глыбокую аўражыну, на дне якой цёк ледзь прыкметны ручай. Далей сцежка ішла праз гароды, дзе расла бульба і былі грады з высокай бурачнай батвой. З узгорка ўвесь гарадок быў як на далоні. Раней такія гарадкі называлі пазаштатнымі.... Болей »

epub

Сонца забарылася нечага і пакуль разлівала па небасхіле адну ружовую чырвань. Была нядзеля, і ніхто не адважваўся парушаць ранішняй цішы. Толькі днявальныя ляніва сноўдалі паміж парусінавых палатак, падчышчалі, мякка шоргаючы мётламі, пясчаныя лінейкі, налівалі ў дубовыя двухдонкі халодную ваду. Ад дзяржаўнай... Болей »