- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Сустрэўшы на ўчастку Міхася, Шыбека неяк адразу павесялеў, з твару яго знікла заклапочанасць. З цікавасцю спытаў: — Як там у цябе ў інтэрнаце? Хлопцы ў пакоі нішто? — Усё як мае быць. Андрэй Ляшкевіч, ну-у-у, журналіст з шматтыражкі, вам прывітанне перадае… Мы цяпер жывём разам: дзелім папалам хлеб і... Болей »
За невялікім, амаль квадратным, акенцам колішняй бацькоўскай хаткі — глыбокая восень. Ужо даўно няма шматпакутных ні бацькі, ні маці, а восень, як ёй належыць, прыходзіць спраўна, штогод, у свой вызначаны час. Надараецца, праўда, рэдка, восень сухая, з сонечнымі лагоднымі днямі, але найчасцей вось такая... Болей »
З літаратуры ТУРЦЫІ. Джалалэддзін Румі. Архан Велі (Канык). Пера клад Міколы Мятліцкага. Мухамед Фетхулах Гюлен. Пераклад Рагнеда Малахоўскага Кастрычнік. Каляндар памятных дат АРАБЕЙ Лідзія, Пошукі ісціны. Абразкі АЎДОНІНА Таццяна, «Трагедыя — гібель — свята…» БАГАМОЛАВА Алена, ***Веснавеі…... Болей »
Гомельскі СШЫТАК. Ніна Шклярава. Генадзь Говар. Алесь Дуброўскі. Міхась Болсун. Святаслаў Крупенька. Алена Мацвіенка. Мікола Старчанка. Мікола Ждановіч. Уладзімір Шпадарук. Алесь Бараноўскі. Уладзімір Чараухін. Вершы ЖНІВЕНЬ. Каляндар памятных дат Музеі Гомельшчыны АНДРАЮК Серафім, Зямля... Болей »
БАДАК Алесь, Камяні. Вершы ВУКАНАВІЧ Слабадан, Чалавек-кола. Апошні вандроўнік. Я слухаю прагноз падзей. Пральная машына. На пальмах спеюць камякі снегу. Паляванне. Вершы. Пераклад з сербскай Міколы Мятліцкага ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Сем гадоў у ЦК. Раман-дзённік. Працяг КАМЕЙША Казімір... Болей »
Беларускія пісьменнікі Івану Шамякіну. Лісты Каляндар памятных дат. Ліпень ВАСІЛЕЎСКАЯ Галіна, І адзін у полі воін. Эсэ ГОЛУБ Юрка, Кон. Вербы. Фантасмагорыя Татраў. Вяртанне верша пра беларуса і француза. Сінеча васілька. Успомнім пра Жэню Янішчыц… Раны. Кулік. Затока. Падлік рэк: адвольнае.... Болей »
«Беларуская цывілізацыя мае даўнія традыцыі». Гутарка Зіновія Прыгодзіча з Адамам Мальдзісам АНДРАЮК Серафім, Слова шчырае, палкае ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Сем гадоў у ЦК. Раман-дзённік. Працяг ДУБАШЫНСКІ Раман, Канцэпты прыпавесцей Васіля Быкава КАВАЛЕНЯ Аляксандр, Гераічнасць і трагедыя... Болей »
«Несці народу ягоную ж спадчыну». Гутарка Зіновія Прыгодзіча з Міхасём Дрынеўскім Грунвальдская бітва 1410 года: вынікі і перспектывы даследавання. «Круглы стол» Інстытута гісторыі НАН Беларусі і часопіса «Полымя» Старонкі рускай паэзіі. Васіль Жукоўскі. Аляксандр Пушкін. Міхаіл Лермантаў.... Болей »
Урок мужнасці Алеся Савіцкага. Школьныя далягляды БАРАНОЎСКІ Алесь, Гнасеалагічныя матывы ў лірыцы Ніны Шкляравай БРАГІНА Надзея, Палац над Сожам ВАЛОДЗЬКА Станіслаў, Партызанскія кастры. Райнісаўскі сад. Камінар. Ой вырасла ружачка… ***Помніш, Янька-жартаўніца… Завея. Бацькоўскі дом.... Болей »
Анатолька! Твайму стрыечнаму брату Антону — семнаццаць. Здаецца толькі ўчора ён быў такім, як ты цяпер. Нарадзіўся ў пятніцу. І сёння пятніца. Ён першы, хто зрабіў мяне дзедам. А было мне тады ўсяго 49 гадоў. І я ўпершыню задумаўся, што я сталы чалавек, а можа, нават і стары. Цяпер жа, калі ў нас ужо... Болей »
Сонца зайшло. Толькі на захадзе неба яшчэ свяцілася чырванню, як шчака маладзенькай дзяўчыны, якую ўпершыню пацалаваў закаханы хлопец. Зямля апускалася ў млявасць летняе ночы, кароткай і ціхай. Над поплавам рассцілаўся пульхны сувой туману. Гэта быў час спакою, калі птушкі аціхлі ў гнёздах, толькі назойлівы... Болей »
Маладзенькія дочкі збіраліся на вяселле, прыхарошваліся перад люстэркам. Бацька, седзячы ля стала, назіраў за імі з-пад насупленых броваў, а ў душы ціха радаваўся, што збярог дзяцей, выгадаваў адзін, пасля заўчаснай смерці жонкі. А колькі няшчасцяў давялося перажыць: вайну, бежанства, рэвалюцыю, халеру... Болей »
Ура! Паўгода вучобы ў сяржанцкай школе засталося ў мінулым. Я бязмежна рады гэтаму факту, а таксама ўсцешаны тым, што накіраваны ў праслаўлены гвардзейскі полк, раскватараваны ў старажытным Полацку. Да гэтых радасцей дадаецца і яшчэ адна — туды ж накіраваны і мой сябра Валянцін, зямляк. Не з маіх Лучыцаў... Болей »
Калі яшчэ Данілкава разуменне мірылася з тым, што трапляла на застолле з лесу, вады, хаця і гэта было Божым стварэннем, то сэрца хлапчука шчымела ад болю, калі дзеля гасцей адлоўліваліся белыя і чорныя лебедзі, прыгожыя, як маленькія каравелы, з доўгімі выгінастымі шыямі, даверлівыя да чалавечых рук.... Болей »
Якаў Арыстархавіч развязаў мяшэчак, дастаў сухар і стаў грызці. Запіў вадою, што стаяла ў кутку, у вядры з прычэпленай да яго жалезнай конаўкай. Запіўшы, прылёг на нары, акрыўшыся світкай. Доўга не мог заснуць. Засынаючы, аднак, успомніў пра вятрак, пра які ўвесь час думаў, але так і не паставіў у Альбэрціне.... Болей »
Задраўшы галаву, cтражнік з захапленнем разглядаў вершаліну камлюкаватага дуба. Яго таўшчэзныя галіны нібы расхіналі лясны гушчар уверсе. Здавалася, быццам імі ён падтрымлівае неба. Вакол дуба сцяной стаяў цёмны лес. Павольна абышоў ляснога волата, прысеў і асцярожна адгарнуў снег, затым мох і апалую... Болей »
Калі вочы Таго ўсемагутнага, які жыў наверсе, заплюшчваліся, усё ўнізе — і зялёныя кусты, і вершаліны высокіх дрэў, і гнуткія травы, і нават белы вытаптаны нагамі пясок на стаянцы — усё станавілася мокрым ад цяжкой расы. Угары святлела. Толькі рог Месяца свяціў гэтак жа, як і ноччу — белым халаднаватым... Болей »
1939 год пачаўся як быццам звычайна, але ўсе чагосьці чакалі, нібы прадчуваючы, што нешта павінна адбыцца. Чакалі нейкай падзеі. На дарогах Еўропы пастаянна чуўся цяжкі тупат войск вермахта. Немцы акупіравалі Чэхаславакію, якая ператварылася ў германскі пратэктарат (сакавік 1939). Польшча не надта ведала... Болей »
«Музыка — душа народа». Гутарка Зіновія Прыгодзіча з Міхасём Казінцом З кітайскай паэзіі. Цюй Юань. Цао Чжы. Сун Цзы Хоу. Тао Юаньмін. Вершы. Пераклад з кітайскай Міколы Мятліцкага БАРАНОЎСКІ Алесь, Гуманістычны характар творчасці Анатоля Грачанікава Гальпяровіч Навум, ***Мой лёс паміж... Болей »
«Тэатр пачынаецца… з Радзімы!» Гутарка Зіновія Прыгодзіча з Валерыем Анісенкам Змест часопіса за 2010 год Каляндар памятных дат. Снежань БАРАВІКОВА Раіса, Аператар лёсаў. Апавяданне ГАЙБА Мікалай, Навагрудчына ў часы Адама Міцкевіча ГАРДЗЕЙ Віктар, Тры легенды. Вершы ГОЛУБ... Болей »