- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Зборнік вершаў "Ты не самотны..." — падарунак Максіму Багдановічу да 80 гадоў з дня яго смерці двух паэтаў з Гродна, якія працуюць у Музеі Максіма Багдановіча, якія гэты музей стварылі. Алесь Чобат апісаў у вершах долю Паэта, а Данута Бічэль па-жаночы прызналася Яму ў любові, паколькі Ён у сваім доме... Болей »
Іван Каляда ішоў па вуліцы Фрунзэ ўніз, да плошчы Перамогі. У руках яго была торбачка, у якой ляжаў кашалёк. У кашальку — дзвесце тысяч, якія дала жонка, выпраўляючы па куплю. — Пахадзі па праспекце, кажуць, там у супермаркетах прадукты дзешавейшыя. А можа, лепш схадзі на Камароўку, — падумаўшы, сказала... Болей »
На першы погляд, усё ішло добра ў нашай сям'і, усё ладзілася. Але гэта быў уяўны дабрабыт. Пад адным дахам, на адным кавалку зямлі жыло чатыры сыны. Я быў самы малодшы сярод братоў. Старэйшы ўжо ажаніўся, а двое другіх пакуль хадзілі халасцякамі. Па меры таго, як падрасталі дзеці, у бацькі ўзрастала... Болей »
Каханне пачынаецца з імпульсу і заканчваецца ў той момант, калі закаханыя бяруцца за рукі. Існуе толькі ўзаемнае каханне. Калі здарылася, што адзін кахае, а другі – не, то гэта памылка, гэта азначае, што твой імпульс не спрацаваў… Пра каханне разважае адзін з самых бескампрамісных беларускіх пісьменнікаў... Болей »
Праграма з тымі, хто мысліць, і для тых, хто мысліць ды хоча змяніць сябе, а значыць, і свет. Традыцыя Калядаў – паганскіх, хрысціянскіх, народных. Як варта святкаваць Каляды? Калі пачынаюцца і заканчваюцца? Якія калядкі трэба ведаць і спяваць. Пра ўсё гэтае – у чарговай сустрэчы ў праграме Вольгі Гардзейчык-Мазярскай.... Болей »
«Добры канец казкі – гэта распаўсюджаны стэрэатып. Гэта нам так хацелася б. Насамрэч сумных фіналаў болей...». Колькі эпохаў і канцоў свету хаваецца ў казцы «Курка Рабка»? Што вылечыла ад дэпрэсіі рака? Як уратаваўся старажытны Піліпка-сынок? І чаму самае нешчаслівае – жыта? У чым увогуле спецыфіка беларускае... Болей »
Амерыканцы выхоўваюць не толькі шчаслівых, але яшчэ і адказных людзей. Як ім гэта ўдаецца і ці магчыма гэта ў Беларусі? Школьная форма – за і супраць. Што казаць дзіцяці, праводзячы яго ў школу, каб павысіць ягоную самаацэнку? Найлепшыя вучні нашых настаўнікаў развозяць піццу ў багатых краінах – мы самі... Болей »
«Раней дызайнеры фармавалі густы, стаўленне да прадмета, а цяпер – гэта дызайнеру кажуць, што трэба рабіць, што спадабаецца народу. Больш няма такога, што, ствараючы нешта, ты можаш на нешта ўплываць...» Пра ўнутраную свабоду мастака, пра свабоду ўнутры сістэмы – савецкай, постсавецкай ці рынкавай –... Болей »
«Пісьменнік заўсёды ў глыбіні душы адчувае тую ўладу, якую мае ягонае слова над іншымі людзьмі, і непераказальную агіду, якую нясе гэтая ўлада...» У камернай студыі праграмы «Зоры не спяць» – адзін з найлепшых пісьменнікаў сучаснай Беларусі Андрэй Федарэнка. Ён разважае пра тое, хто мае над пісьменнікам... Болей »
«...Кансалідацыі няма, але ў той жа час асабіста кожны паэт піша менавіта сваю адну кнігу, і ён не можа выкруціцца. І нават калі яму 90, як Мілашу, то гэтая адна кніга працягваецца пастаянна, і ад яе не ўцячэш...». Пра «Вянок» Багдановіча і чабор Броўкі, пра верлібры Танка і правакацыі рамантыкаў Рыжкова... Болей »
Чаму людзі вераць у гараскопы, хоць даўно забыліся, што такое алхімія? Чаму сапраўднаму астраному заўжды не стае ночы? Перш як набываць тэлескоп і глядзець на неба, трэба ведаць, што ты хочаш там убачыць. Госць Зорнае студыі – астраном і фатограф Віктар Малышчыц, аўтар роліку «Беларусь: у абдымках зорак».... Болей »
Ідэальны блогер і грамадства, свабоднае ад «лайкаў»... «Аднакласнікі», «Twitter», «Facebook» – ці праўда, што інтэрнэт-дачыненні абядняюць мову, абвастраюць кепскія рысы ды спараджаюць людзей «лайк»-вымярэння? Як сацыяльныя сеткі змяняюць грамадства? Ці гадуем мы папуляцыю аморфных, геданістычных нарцысаў... Болей »
Ідэальны блогер і грамадства, свабоднае ад «лайкаў»... «Аднакласнікі», «Twitter», «Facebook» – ці праўда, што інтэрнэт-дачыненні абядняюць мову, абвастраюць кепскія рысы ды спараджаюць людзей «лайк»-вымярэння? Як сацыяльныя сеткі змяняюць грамадства? Ці гадуем мы папуляцыю аморфных, геданістычных нарцысаў... Болей »
Галоўная мэта рэжысёра оперы – зрабіць так, каб музыка нікому не замінала, сцвярджаў Гайнэ. Што скажа нам сёння музычны тэатр, калі сцішыць музыку, каб яна «не замінала»? Тэатральны крытык Дзяніс Марціновіч разважае, ці ёсць у нас абсалютныя музычныя гіты, мюзіклы, на якія варта ісці кожнаму, як на Вэбэра... Болей »
Чым завінаваціліся мы, што жывем у брыдкіх гарадах, якія цяжка назваць еўрапейскімі? Ці можна казаць пра спецыфіку беларускіх местаў? Хто вызначае сёння выгляд гораду і яго архітэктурную палітыку, што такое публічная прастора і ці вучаць у Беларусі на ўрбаністаў? А як мы, жыхары, можам уплываць на выгляд... Болей »
«Я шкадую, што не магу пісаць па-беларуску. Мы абавязаныя развіваць мову, у тэатрах у тым ліку, бо без мовы не будзе нацыі». Тэатры чакаюць новых драматургаў, а драматургі кажуць, што тэатры не бяруць іхных п’есаў. Замкнёнае кола? Меркаванне на гэты конт драматурга Андрэя Курэйчыка, які ўжо тры гады... Болей »
Музыказнаўца, кандыдат мастацтвазнаўства, загадчыца кафедры Беларускай акадэміі музыкі Наталля Ганул – пра класічную і традыцыйную музычную спадчыну Беларусі. На што абапіраюцца ў сваёй творчасці сучасныя беларускія кампазітары? Што такое беларуская класічная музыка сёння? І што такое класічная музыка... Болей »
У Беларусі гэта самая дынамічная канфесія паводле рэальнага ўплыву на людзей, якая стварае канкурэнцыю і каталіцызму, і праваслаўю. Яна найбольш блізкая да апазіцыйных настрояў, бо сама традыцыйна апазіцыйная, – зазначае аб пратэстанцтве філосаф Валянцін Акудовіч. – Паводле Вэбэра, этас пратэстанцтва... Болей »
«Бяру сучасную п’есу, новую драму і разумею, што так, як мяне вучылі, з ёю працаваць нельга». Чаму адукацыя рэжысёра не супадае з сучаснымі патрэбамі? Выбар драматургіі ў яе – амбітны: «Зіма» Грышкаўца, «Кысь» Таццяны Талстой, «Офіс» Інґрыд Ляўзунд (п’еса, у якой, як яна кажа, ніхто нікога не любіць)... Болей »
Людзей яднаюць агульныя каштоўнасці, упадабаныя заняткі, густы, успаміны, пратэсты. Паводле сацыёлагаў, грамадства сёння складаецца з суполак, як соты з вузаў, а ўнутры суполак ідуць працэсы, уласцівыя чалавеку XXI стагоддзя: мы робімся больш адкрытымі, адказнымі за сваё слова і погляды, а адначасова... Болей »