Rok Branickiego w Muzeum Podlaskim

Dwudziestego pierwszego września 1689 roku na świat przyszedł jedyny syn Stefana Mikołaja i Katarzyny z Sapiehów Branickich. Dziecko, urodzone w podlaskich dobrach rodu, w Białymstoku lub zapewne w Tykocinie, otrzymało imiona Jan Kazimierz. Zamiast chrzestnego imienia Kazimierz młodzieniec zaczął używać, wsławionego przez znamienitych przodków, imienia Klemens. Do historii przeszedł zatem jako Jan Klemens (III) Branicki herbu Gryf. Zwykle, szczególnie na Podlasiu, nazywany bywa Hetmanem, który to urząd - hetmana wielkiego koronnego - pełnił w latach 1752-1771. Wcześniej, od 1735 roku, piastował hetmaństwo polne koronne. Branicki, sprawując w latach 1762-1771 urząd kasztelana krakowskiego, był także najwyższym godnością senatorem świeckim Rzeczypospolitej. Na szczyt kariery magnackiej wędrował poprzez urzędy podczaszego wielkiego litewskiego (1723), chorążego wielkiego koronnego (1724), wojewody krakowskiego (1746).

• Месца выхаду: Białystok
• Дата выхаду: 2023
• Рэдактар: Wilczewski Waldemar
• Выдавецтва/ друкарня: 240 s.
• ISBN: 978-83-968904-0-5
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 5328