Новы Час 34/2007

Аляксандр Казулін як фактар беларускай палітыкі Вось ужо другі свой дзень нараджэння Аляксандр Казулін сустракае за калючым дротам калоніі «Віцьба–3». Другі з 52-х. Наперадзе яшчэ чатыры гады зняволення. За што і чаму? Змірымся і змаўчым? Ці прыкладзем усе намаганні дзеля яго вызвалення? Яго і ўсіх палітычных вязняў. Гэта не толькі барацьба за лёс чалавека. Гэта, па вялікаму рахунку, барацьба за лёс Беларусі. Выпадак Аляксандра Казуліна — не выключны. Так ужо не раз бывала ў гісторыі, калі адносінамі грамадства на несправядлівыя палітычныя прысуды вызначаўся яго маральны стан і ў многім яго будучыня. Справа Сако і Ванцэці. Справа Дрэйфуса. Справа Нельсана Мандэлы. Справа Марціна Лютэра Кінга. Справа Вацлава Гавела. Нават тады, калі прагрэсіўная грамадскасць прайграе першы тур барацьбы за адмену несправядлівага прысуду, яе гуманістычны і дэмакратычны ўплыў застаецца ў масавай свядомасці і ў многім вызначае далейшы ход падзей. Гэтак жа, гісторыя дае нямала прыкладаў, калі зняволеныя палітыкі з турэмных камер пераходзілі ў міністэрскія і нават прэзідэнцкія кабінеты.

• Месца выхаду: Менск
• Дата выхаду: 2007-11-26
• Рэдактар: Анісім Алена, Кароль Аляксей
• Выдавец: Прыватнае выдавецкае унітарнае прадпрыемства Час навінаў
• Выдавецтва/ друкарня: УП Плутос-Маркет, Мінск
• Copyright: © 2007 by Новы Час
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Выдаецца з сакавiка 2002 г.; Заснавальнік: Мінская гарадская арганізацыя ГА ТБМ імя Ф.Скарыны; Пасведчанне аб рэгістрацыі № 1798 ад 25 сакавіка 2002; Адрас: 220005, г. Мінск, вул. Румянцава, 13. Тэл.: 288–23–52; Рэдакцыя можа друкаваць артыкулы дзеля палемікі, не падзяляючы пазіцыі аўтараў; Пры выкарыстанні матэрыялаў газеты спасылка на „Новы Час” абавязковая; Рукапісы рэдакцыя не вяртае і не рэцэнзуе мастацкія творы; Чытацкая пошта публікуецца паводле рэдакцыйных меркаванняў. Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Рэдакцыі