- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Ёсць у рэвалюцыі пачатак... За некалькі дзён да выбараў на Украіне, здавалася, усё было гатова да перазагрузкі палітычнага крызісу, які цягнецца ўжо трэці год. На вечар 30 верасня палітычныя апаненты былі гатовыя. Давялі свайму электарату, што праціўнік рыхтуецца да масавых фальсіфікацый, у паветры стаяў пах правакацый, у цэнтра змантавалі сцэны пад два — «аранжавы» і «бела-сіні» — Майданы. Палітолагі актыўна спрачаліся наконт «комплексу Майдану» — калі вядучыя палітычныя сілы разглядаюць Майдан як паслявыбарчую тэхналогію, як інсцэніроўку, якая павінна перацягнуць на іх бок грамадскі настрой. Майданы былі патрэбныя таму, што выбары, як сведчылі апытанні сацыёлагаў, мелі быць рэмэйкам выбараў 2006-га. Архітэктура сімпатый у значнай ступені за апошні год не змянілася. Такая канфігурацыя палітычных раскладаў пратрымалася да 20.00, калі былі абвешчаныя вынікі экзіт-полаў. Яны і прынеслі сенсацыю, якая разбурыла ўсе планы піяршчыкаў наконт новых Майданаў. БЮТ атрымаў 30 працэнтаў — на восем пунктаў больш, чым год таму. Такім чынам, «аранжавыя» гарантавана атрымалі ў Радзе большасць. «Рэгіёнам» заставалася толькі трымаць фасон і падколваць Юшчанку. Яго партыя «Наша Украіна — Народная самаабарона» ўзяла ўдвая менш за БЮТ — 15 працэнтаў. Гэта значыць, што на прэзідэнцкіх выбарах 2009-га галоўным кандыдатам ад «аранжавых» дакладна будзе Юля.