- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
„Верасень, слотная пара...” Час, калі адвечныя пытанні не даюць спакою, кава не адбівае жадання заснуць месяцы гэтак на тры, алкаголь не здымае стрэс, справы спрэс ідуць цераз пень калоду, а навакольныя людзі раздражняюць. Урэшце кідаеш усё і едзеш за трыццаць кіламетраў ад горада, а потым яшчэ пяць ідзеш разам з сябрам па шашы і праз багну ў лес — у грыбы і прыроднае суладдзе... ...Учора хацелі выпіць па куфлю піва за Восьмае верасня — угодкі Аршанскай бітвы. Разважалі, што гэтая дата значыць для краіны сёння. Я сказаў: „Дзень былой вайсковай славы...”, сябра запярэчыў: „Дзень вечнай вайсковай славы!” Урэшце пагадзіліся на варыянце „Дзень вечнай былой беларускай вайсковай славы”. Піва выпіць удалося толькі гадзіны праз дзве, прайшоўшы два кварталы, бо ў цэнтры горада замест афіцыянтаў сустракалі нас таблічкі: „Сегодня с 17.00 — международный день трезвости” (нейкая новая прыдумка, адпаведна якой піва прадаваць забаранялася). Нейкім чынам старыя савецкія звычкі трансфармаваныя ў цяперашні лад сённяшнімі чыноўнікамі. Раней можна было прыйсці да крамы ў час яе працы і „пацалаваць” зачыненыя дзверы з прышпіленым аркушыкам паперы: „Ушла на базу”. (У. Хільмановіч, Слотная пара, фрагмэнт)