- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Ніякіх грамадскіх эмоцый не выклікае сёлетняя выбарчая кампанія ў парламент. Палякі, як ніколі раней, перасталі давяраць людзям, якія называюць сябе палітыкамі. Паводле сацыялагічных апытанняў звыш 40 працэнтаў рэспандэнтаў заяўляе, што ўвогуле не пойдзе на выбары. Шмат хто адкрыта аргументуе сваю адсутнасць словамі: „А мне там усё адно, хто мяне абкрадаць будзе”. У грамадскім адчуванні, штораз часцей палітык атаясамліваецца са злодзеем. Нудота выбарчай кампаніі праўдападобна бярэцца і з таго, што загадзя ўжо вядомы пераможца, будучы прэм’ер-міністр і яго акружэнне. Партыі салідарніцкага паходжання, якія прывялі фінансы краіны да руіны, ад некалькіх месяцаў нават не могуць вызначыцца, ці знаходзяцца яны ў кіруючай кааліцыі, ці апазіцыі. Нават калі кіраўніцтва партыі дэманструе сваю апазіцыйнасць, яе дзеячы знаходзяцца ў складзе Рады міністраў. Ад некалькіх месяцаў дзяржавай амаль ужо ніхто не кіруе. Вярхушка адміністрацыі роспачна шукае сабе выгадных месц на найбліжэйшую будучыню. Грошай не хапае ўжо на нішто. (Я. Мірановіч, Нудная кампанія, фрагмэнт)