- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Створаная летась канстытуцыйная камісія вуснамі яе старшыні (ён жа старшыня Канстытуцыйнага суда) Пятра Міклашэвіча нядаўна абвясціла: да 7 лістапада народу будзе прад’яўлены праект новага варыянта Канстытуцыі. Я нездарма ў адным сказе тройчы ўжыў гэтыя базісныя для любой дзяржавы словы: канстытуцыя і канстытуцыйны. Паколькі менавіта новая Канстытуцыя, на думку юрыстаў (у мантыях і без) і шматлікіх экспертаў (прыўладных і не толькі) выведзе Беларусь з беспрэцэдэнтнага палітычнага крызісу, які ахапіў краіну пасля мінулагодніх прэзідэнцкіх выбараў. Схамяніцеся, спадарове, і зірніце праўдзе ў вочы. А праўда такая, што «горш любой хлусні», як падкрэслівалася ў вядомай грыбаедаўскай камедыі. Магчыма, прыхільнікі чарговай канстытуцыйнай рэформы не разумеюць, што яны бяруцца рэфармаваць, перарабляць і перапісваць. Ну, паленаваліся зазірнуць у тэкст той Канстытуцыі, дзейнай з 1996 года, пасля таго як іхнія папярэднікі (гэткія ж заўзятыя рэфарматары) ламалі цераз калена Канстытуцыю 1994 года. А я вось не паленаваўся і лішні раз пераканаўся, што дзейная Канстытуцыя (з усім відавочным дысбалансам галін улады) зусім не пазбаўлена прававых нормаў, якія ва ўсім цывілізаваным свеце прынята лічыць дэмакратычнымі каштоўнасцямі. Іншая справа, што тыя прававыя нормы ў нашай краіне сталі неабавязковымі.