Мінскі фарны касцёл — гэта ці не найменш вывучаная мінская святыня, у чыёй гісторыі белых плямаў бадай больш, чым дакладных звестак. Тое, што яна не захавалася да нашых дзён, літаральна адводзіць вочы беларускіх навукоўцаў ад гэтага найстарэйшага рыма-каталіцкага касцёла горада, і хіба толькі ўгодкі фары крыху ажывілі да яе цікавасць. Справу даследавання мінуўшчыны касцёла ўскладняе тое, што шмат якія дакументальныя матэрыялы, звязаныя ... Болей »

Аб мінулых гадах, аб былым і пра сённяшнія адносіны да свайго жыцця распавядае кніга Сакрата Яновіча “Не жаль пражытага”. Часам лягчэй і прасцей поўнасцю адкрыць душу перад чужым, чым расказаць пра адну невялікую падзею сваім блізкім. Сакрат Яновіч меў адвагу (вельмі рэдкую) распавесці цэламу свету пра сваё жыццё, пра 50 гадоў творчасці, год за годам, падзея за падзеяй. І хаця не ўсімі сваімі чынамі можа ганарыцца, аднак, не мае да сябе... Болей »

В монографии повествуется о связях с Гродненщиной П.А.Столыпина, Н.М.Карамзина, Л.Рейснер, А.Л.Чижевского, В.В.Богдановича и других деятелей ушедших столетий, публикуются и комментируются ценные документы, имеющие отношение к истории принеманского края XIX - XX столетий. Материалы исследования адресуются историкам и широкому кругу читателей. Болей »

Книга написана бойцом партизанского отряда, создан­ного в первые дни Великой Отечественной войны в Пинске. Отряд под командованием В. З. Коржа 28 июня 1941 г. про­вел первый в истории второй мировой войны партизанский бой с гитлеровцами. Автор рассказывает не только о боях, атаках и диверсиях. Он проанализировал причины и по­буждения, вызвавшие массовое сопротивление фашистам на оккупированной территории. Написанная через 60 лет после В... Болей »

У чарговым выпуску серыі «Згукі мінуўшчыны» чытач пазнаёміцца з поглядамі на эканамічна-прававыя праблемы Германіі XVIII стагоддзя, выкладзенымі ў трактаце радцы прускага караля, нашага суайчынніка Сцяпана Міхаіла Аскеркі. Для шырокага кола чытачоў. Болей »

Пасля больш чым паўстагоддзя шальмавання ці проста замоўчвання вяртаецца да нас імя Вацлава Ластоўскага (1883—-1938). Жыццёвы шлях сакратара "Нашае Нівь”, прэм'ер-міністра БНР, акадэміка і неадменнага сакратара Беларускай Акадэміі навук адлюстроўвае паваротныя моманты ў лёсе Беларусі першай трэці XX стагоддзя, і постаць яго займае тут адно з цэнтральных месцаў. Сгесіо свайго — служэнне роднаму краю палітычнай, культурнай і іншай чыннасц... Болей »

Чалавек фармату Пётра Сяўрука — гэта рэдкасць у гісторыі беларускага руху. Праўда, шмат хто з выдатных прадстаўнікоў беларускага народу зрабіў значна больш за Сяўрука, але ніхто з іх не атрымаў ад лёсу так мала часу на выкананне свае жыццёвай місіі. Пётр Сяўрук пражыў усяго 24 гады. У такім узросце ў нармальны час большасць толькі пачынала адчуваць патрэбу далучэння да грамадскай ці палітычнай дзейнасці. Пятру Сяўруку давялося жыць у пе... Болей »

У кнізе асвятляюцца драматычныя падзеі самай страшнай для Беларусі вайны, якая з палітычных прычынаў заставалася да апошняга часу практычна невядомай нам. Грунтуючыся на дакументах і даследваннях, аўтар піша пра сапраўдныя мэты інтэрвенцыі Маскоўскай дзяржавы і акупацыйную палітыку царызму ў Беларусі, апавядае пра бітвы і аблогі гарадоў, упершыню паказвае шырокі рух народнага супраціву чужынцам, спрабуе вызначыць месца вайны 1654—1667 г... Болей »

Большевистский режим проводил государственную политику дезинформации, скрывая суть принятых в Кремле решений о передаче части славянских территорий соседним государствам. Сформировавшиеся за десятки лет стереотипы к после распада коммунистической империи продолжают определять позицию общественности зарубежных стран и самой Беларуси. А она и поныне хранит молчание о своей трагедии -величайшей этнеполитической катастрофе XX ст. Предпринят... Болей »

Кніга кандыдата гістарычных навук, дацэнта Алега Трусава распавядае пра дзяржаўныя ўтварэнні беларускага народа, якія ў афіцыйнай (беларускай і замежнай) гістарыяграфіі да гэтага часу не прынята лічыць беларускімі. Кніга паказвае, што беларускі народ, у праве на дзяржаўнасць якому некаторыя гора-палітыкі адмаўляюць да гэтага часу, акрамя асноўных дзяржаўных утварэнняў (Полацкае, Тураўскае, Пінскае, Наваградскае і інш. княствы, Вялікае к... Болей »