* Аўтары нумару * Слова ад Дзеяслова * АНДРУХОВІЧ ЮРЫ, "...Трэба дастуквацца да людзей, трэба актыўней іх заахвочваць...". Інтэрвію * Астравец Сяргей, Каўтун. Неверагоднае апавяданьне * Базылёва Вольга, Сьляпое сонца * Барадулін Рыгор, Бога і маму ў душы нашу. Вершы * Васючэнка Пятро, Бэзавая аблачынка ІІ * Вярцінскі Анатоль, Тром грацыям * Галубовіч Леанід, Недавершаная Беларусь * Геніюш Лар... Болей »

* Алексіевіч Сьвятлана, Два аповеды з кнігі «Чароўны алень вечных ловаў». * Асташонак Алесь, «...Каб стаць мастаком, патрэбны дазвол Бога...». Інтэрв’ю. * Багданава Галіна, Рыгорава зорка. * Берасьцень Сьвятлана, Фэстаў нашых музыка. І проза. * Брыль Янка, Вясна. З лірычных запі саў. * Васілеўскі Пётра, Восень патрыярха?.. * Гайдукова Юлія, Маладая. Вершы. * Гілевіч Ніл, Па чужых узорах. Танка і гекзам... Болей »

Маўчанне - таксама мова, калі час напаўняецца і пустаслоўем і няшчырасцю. Няўдзел - таксама дзея ва ўмовах усеахопнага, схаванага пад маскаю дабрастойнасці злачынства. Сённяшняя акупацыя Беларусі - гэта не інтэрвенцыя. Дыктатараў-захопнікаў замянілі пілсудскія собскае гадоўлі - свае ўласныя вырадкі. Сённяшняя акупацыя Беларусі - у вынішчэнні нацыянальнае духоўнасці, у адчайных і марных спробах аскацініць беларуса, загнаць у стойла, пазб... Болей »

Лявон Вашко - беларускі празаік, драматург, літаратуразнаўца. Выдаў кніжкі “Еўрапейскія гісторыі”, “Паэты-цары”, “Гістарызацыя свядомасці”, “Маленькі сшытак” (першы і другі выпускі). Выпускае самавыдавецкі літаратурны агляд “Дзеячас”. П’еса “Сэкс па перапісцы” ставілася ў тэатрах Беларусі. Лаўрэат літаратурнае прэміі “Гліняны Вялес”. Жыве ў горадзе Масты Гарадзенскае вобласці. Болей »

Скрось вякі й праз хвіліны душа здольная часадзеіць, адкрываючы свае вечныя абсягі насустрач рухавай структуры пераменаў: імкненне структуры праз душу напаўняе свет духарэчаісненнем. Калі скіраваць час праз нашыя душы, ён станецца беларускім – нашай крэўнай, жывой яваю. Болей »

Дзікае Паляванне (Wilde Jagd, Wild Hunt), народны міф, пашыраны некалі ў Паўночнай Еўропе ды Брытаніі Аснова міфу паўсюль амаль аднолькавая: фантастычны гурт паляўнічых з адпаведным рыштункам (на конях, і з сабакамі; часам на чорных конях і з чорнымі сабакамі і г.д.) праносіцца імклівай пагоняй па небе. З'яўленне Дзікага Палявання лічылася азнакаю будучых няшчасцяў ды наступстваў. Смяротных, якія апынуліся на шляху Палявання, выкрадалі ... Болей »

Рэдка бралі замуж хлопды з нашае вёскі дзяўчат з Залесу. Часам ездзілі за трыццаць вёрст у сваты на Падляшша, каб не браць дзевак згэтуль. Нават калі якая прыгледзелася, бацькі недазвалялі. Так расказвала маёй бабулі яе бабка Тэкля. Гаварылі, што ў гэтай пушчанскай вёсцы Залес людзі маюць вельмі памешаную кроў з ляснымілюдзьмі, якія, якмалпы, па дрэвахлазілі, мёдам і караедамі ўсялякімі харчаваліся, карэньчыкамі і зеллем. Усялякую, кажу... Болей »

Чытачы сімпатычныя (каб вы жылі вечна), дазвольце вас спытаць, ці знаёмы вы з семячкамі? Лузаць семачкі — то вы ахвотнікі вялікія, але падсмажыць іх — не кожны з вас здатны. Барані вас Багародзіца ад падсмажвання семячак на скаварадзе. Ніякі цудатворац вам не паможа, падгараць семячкі ды і толькі. У кухарскіх кніжках няма ўказанняў, як смажыць семячкі. А калі вы зварнецеся да шэфа — кухара, той пачне разводзіцца над фісташкамі, каб скры... Болей »

Калі я пазнаёмілася з Анатолвм Сысам у яго мінскай кватэры паэту балелі эубы. Каб пагасіць боль ён прапанаваў напіцца віна, а пасля з дзіўнай асалодай апавядаў пра азвярэлага міліцыянта. Асілак спачатку зваліў паэта з ног, а пасля стаптаў чаравікам галаву. Жахлівае эдарэнне не дазволіла нам сустрэцца на Радзіме паэта, якая займае найглыбейшае месца ў яго творчасці. Пасля шасці гадоў разам з Мірай Лукшай мы паехалі ў Гарошкаў, каб сустра... Болей »

«Дзяды. Вялікая імправізацыя» (Тэатр Ч. 2013 г.) — новая пастаноўка славутай паэмы Адама Міцкевіча, рэалізаваная Тэатрам Андрэя Чорнага. У спектаклі задзейнічаны вядучыя акцёры мінскіх тэатраў. Для пастаноўкі былі запрошаны лепшыя прадстаўнікі знакамітай літоўскай тэатральнай школы, на рахунку якіх не адно сцэнічнае ўвасабленне сусветнай літаратурнай класікі. Болей »