Кніга прысвечана шырокаму колу праблем развіцця вайсковай справы Вялікага княства Літоўскага ў перыяд другой паловы XIV - канца XVI ст. У ёй разглядаюцца пытанні эвалюцыі баявых сродкаў і іх уздзеяння на вылучэнне родаў войск. Асобна аналізуецца асартымент засцерагальнага ўзбраення, зброі блізкага і далёкага бою, рыштунку вершніка і верхавога каня, фартыфікацыйнае будаўніцтва. Значная ўвага адводзіцца арганізацыі ўзброеных сіл, у тым... Болей »

Штогод, як толькі надыходзіць лістапад — снежань, па беларускіх цэрквах і піўных (а яны звычайна месцяцца разам), у іншых эмігранцкіх установах у Злучаных Штатах Амерыкі, Канадзе, Аўстраліі, Вялікабрытаніі — усюды, куды вецер часу закінуў нацыяналістаў, адбываюцца малебны і ўзнімаюцца тосты за «герояў-случчакоў». «Прэзідэнты» абедзьвюх «радаў» — БНР і БЦР прымаюць адмысловыя пастановы і адозвы з нагоды чарговай гадавіны так званага «слу... Болей »

Калектыўная манаграфія прысвечана разнастайным аспектам гісторыі знакамітага шляхецкага роду Валовічаўу Вялікім княстве Літоўскім XV—XVIII стст. У яе аснову ляглі матэрыялы, агучаныя на навуковай канферэнцыі «Род Валовічаў у гісторыі і культуры ВКЛ у XV—XVIII стст.» (г. Гродна, 15—16 кастрычніка 2011 г.), а таксама іншыя навуковыя працы вядомых даследчыкаў. Разгледжаны такія праблемы як радаводы Валовічаў, гербы і пячаткі роду, палітычн... Болей »

„- А-а-а? Халімон?! Прыехаў-такі э-пад Белавежкай пушчы. А каб цябе халара! А мы думалі, што не прыедзеш на шлюб. Ну, сядай за стол, пі гарбату, пакаштуй шынкі, гэта шлюбная беларуская шынка..." - такімі словамі вітала ў Менску „Цётка" Алаіза Пашкевіч маладога хлопца Яўгена Хлябцзвіча, які прыехаў з падляшскай вёскі -Кленікі. Было гэта ў 1906 годзе. У 1897 годзе свяшчэннікам у кленіцкай царкве стаў айцец Іван Хлябцэвіч, які перад тым бы... Болей »

Паважаны гаспадар, да цябе ў госці завіталі беларускія дзяўчаты і хлопцы. Прышлі яны з роднай песняй, добрым словам і шчырай душой. Гэтыя маладыя людзі з розных мясцін беларускай зямлі: Менска, Гарадзеншчыны, Палесся.... і некаторыя з Беласточчыны. Усе яны любяць, сваю Беларусь, бо яна як Маці, на свеце адна, якая наймілейшая і найпрыгажэйшая; узгадавала і навучыла даражыць родным, шанаваць чужое, быць чалавекам. (Ян Мордань, Слова да м... Болей »

Маладыя сябры „жываслоўцы" і зноў сустракаемся на Падляшшы, дзе спрадвеку жыве добразычлівы народ, які не крыўдзіў іншых. На жаль яны былі не раз пакрыўджаныя ды падманыванымі ворагамі і хціўцамі. А вы тут свае, хаця прыехалі з розных мясцін маляўнічай Беларусі. Вядома для вас, што наш народ мае слаўнае мінулае, стварыў адну з цікавейшых культур у Эўропе. Аднак беларускія скарбы даступныя пакуль не ўсім нам. Вас чакае многа шчырай працы... Болей »

Гэтая кніга, па сутнасці, — першая спроба стварэння своеасаблівай энцыклапедыі Васіля Быкава, ці дакументальнага біяграфічнага летапісання народнага пісьменніка Беларусі. Сярод змешчаных тут матэрыялаў асаблівую цікавасць уяўляюць невядомыя архіўныя дакументы, рукапісы і эпісталярная спадчына В. Быкава (у тым ліку франтавыя лісты 1944—1945 гг.; ліставанне з А. Адамовічам, В. Аскоцкім, В. Астаф’евым, Р. Барадуліным, І. Дзядковым, В. Каве... Болей »

Васіль Быкаў – чалавек, не раз называны “ сумленьем Беларусі”, які праз сваю грамадзкую і жыццёвую паставу, безкампрамісна сьведчыў беларускую Праўду. Калі ў 2003 г. яго ня стала, узьнікла адчуваньне асірацэласьці і патрэба лепш пазнаць гэтага чалавека, што быў арыентырам для некалькіх пакаленьняў беларусаў. Ня гледзячы на тое, што незадоўга да сьмерці пабачыла сьвет аўтабіяграфічная кніга Васіля Быкава “ Доўгая дарога дадому”, цалкам б... Болей »

За мяжой я пачуў ад выдаўцоў: «Ваш Васіль Быкаў прывучыў і нашага чытача да кніг аб вайне. Пачалі чытаць яго, а потым і іншых, не толькі беларускіх аўтараў...» Яго ўдзел у нашым агульнасаюзным літаратурным працэсе яшчэ больш значны. 3 імем Васіля Быкава я звязаў бы, найперш, устойлівасць ваеннай тэмы ў савецкай літаратуры апошніх трох дзесяцігоддзяў. Устойлівасць і дэмакратызм. Народны пісьменнік Беларусі, Герой Сацыялістычнай Працы,... Болей »

Аўтар паэмы »Васіль Каліна« — гэтага манумэнтальнага твору нашае мастацкае літэратуры - Уладзімер КЛІШЭВІЧ нарадзіўся 27 лютага 1914 году на Случчыне ў вёсцы Чырвонадворцах, Старобінскага райёну. Бацькі яго былі сяляне й таму свае юнацкія гады ён правёў на вёсцы. У 1927 годзе Ул. Клішэвіч паступіў у Старобінскую сямігодку, якую скончыў у 1930 годзе. Далей вучыўся ў Слуцку, а ў 1933 годзе скончыў Рабфак пры Беларускім Дзяржаўным Унівэрс... Болей »