Годнасьць 4/1997

Выданьне Згуртаваньня Беларускае Шляхты

Шляхі пазбаўленьня шляхецкага стану маёнткаў былі розныя — праз канфіскацыі, зьвязаныя з удзелам у палітычных падзеях іх уладальнікаў, менш - за даўгі апошніх, у выніку адсутнасьці спадчыньнікаў ці шляхам куплі ў казну. Канфіскацыя азначае прымусовае адчужэньне маёмасьці на карысьць дзяржавы без кампэнсацыі страты яго ўладальніку. У Расеі XVIII ст. існавала асобая канцыляршя канфіскацыяў, што адпісвала ў казну маёнткі за нядоімкі, банкаўскія даўгі, нярэдка ў вяльможаў, якія трапілі ў апалу пры перамене вярхоўнай улады. Абсалютысцкі ўрад Кацярыны II, які максімальна ўмацаваў памесную ўладу дваранства, зьнішчыў практыку адвольнага пазбаўленьня маёнткаў. Даравальная грамата дваранству 1785 г. ня толькі забараніла гэта рабіць без суда, але і сьцьвердзіла, што ў выпадку прысуду і па важнейшаму злачынству маёнтак аддаваць законнаму яго спадчыньніку ці спадчыньнікам . Нават пры вымушанай куплі Скарбам прыватнай уласнасьці для любых грамадзкіх, дзяржаўных ці гаспадарчых патрэбаў, неабходна было выданьне спэпыяльнага папскага ўказа. (У. Сосна, Перавод у дзяржаўную ўласнасьць шляхецкіх маёнткаў у канцы XVIII - першай палове XIX стагоддзя, фрагмэнт)

Каталёг: Kamunikat.org, Каталёг БГТ, Каталёг EEDC

Пэрыёдыка: Годнасьць

Выдаўцы і выдавецтвы: Згуртаваньне Беларускае Шляхты

Месца выхаду: Менск
Дата выхаду: 1997
Рэдактар: Вяроўкін-Шэлюта Уладзіслаў
Выдавец: Згуртаваньне Беларускае Шляхты
Кнігазбор: Kamunikat.org, Каталёг БГТ, Каталёг EEDC
Інвэнтарныя нумары: BTH — 1448., EEDC — 199

Камунікат.org – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка

Пры выкарыстаньні матэрыялаў у друку спасылка на крыніцу інфармацыі абавязковая.
Пры выкарыстаньні матэрыялаў у Інтэрнэце прамая гіпэрспасылка на Kamunikat.org абавязковая.
Ідэя сайту Яраслаў Іванюк