Фатограф Андрэй Лянкевіч удзельнічае ў Białystok Interphoto з праектам пра беларускія пратэсты

Фестываль Białystok Interphoto праходзіць на высокім мастацкім узроўні, ладзіцца раз на два гады.

Фестываль з'яўляецца важнай падзеяй у гэтай сферы не толькі ў Польшчы, але і ва Усходняй і Цэнтральнай Еўропе. Białystok Interphoto папулярызуе тэндэнцыі сучаснай польскай і замежнай фатаграфіі з акцэнтам на мастацкія зʼявы ў рэгіёне.

Арт-дырэктар фестывалю Białystok Interphoto Гжэгож Ярмацэвіч распавядае, што да падзеі ёсць вялікая цікавасць:

— Маем шмат гледачоў з усяго свету. Тут на месцы больш за дваццаць тысяч гледачоў і каля мільёна інтэрнэт-карыстальнікаў, якія сочаць за фестывалем.

Сёлета мы запрашаем на 25 выстаў у межах фестывалю, гэтыя выставы аб’яднаныя вакол ідэі «Дыхатамія Усходу і Захаду». Мы абіралі творцаў, якія працуюць у гэтай тэме. У нас праходзіць выстава Андрэя Лянкевіча з Беларусі, які ёсць вельмі вядомым творцам у Польшчы. У гэтым фестывалі мы прэзентуем яго цыкл пра Беларусь, які падрыхтаваны ў іншай форме, чым ранейшыя працы Андрэя. Лянкевіч – дакументаліст канцэптуальны. Ён зрабіў фотакалажы ў выглядзе двухметровых плакатаў, дзе паказана, як беларусаў знішчаюць праз цяперашні рэжым.

Фатограф Андрэй Лянкевіч удзельнічае ў фестывалі Białystok Interphoto 2021 з праектам Process Belarus2020.

— Вельмі моцны рэгіянальны фестываль, які адбываецца абсалютна ва ўсіх выставачных прасторах Беластока: ад оперы да тэатра лялек і галоўных музеяў і галерэй горада. Тое ж тычыцца і выстаў пад адкрытым небам, якія стаяць у самым цэнтры Беластока, нават на плоце вакол царквы ў цэнтры горада. Гэта сапраўдная культурніцкая падзея, якая закрывае сабой увесь горад. Што тычыцца маёй выставы, то мне вельмі падабаецца выбар месца – гэта лялечны тэатр. Гэта дапамагае людзям, якія нават не збіраліся прыходзіць на выставу, прыйсці і ўбачыць, асабліва гэта тычыцца сацыяльных, палітычных выстаў.
Але для мяне галоўнае не выстава, а нагода гаварыць пра тое, што адбываецца ў Беларусі, што адбываецца з маімі калегамі. На кожнай выставе, што я раблю, ёсць інфармацыя, як можна падтрымаць людзей творчых, журналістаў, спасылка на старонку, як напісаць лісты людзям, якія цяпер у зняволенні.


Андрэй Лянкевіч так апісвае свой фотапраект:

«Фатаграфіі ў праекце я стварыў як грамадзянін. Здымкі на вуліцах Мінска ў чэрвені-лістападзе 2020 года дапамаглі пазбавіцца ад страху, навучылі мужнасці. Мужнасць: быць субʼектыўным і адкрыта прымаць нейкі бок, таму што калі на цябе »палююць«, як на дзікую жывёлу, людзі ў чорным – этычны кодэкс журналіста можа пачакаць да мірнага часу. Выходзячы з фотаапаратам і ведаючы, што вас могуць арыштаваць значна раней, чым мірных пратэстоўцаў, таму што вы не проста фатаграфуеце, а дакументальна паказваеце злачынствы супраць бяззбройных людзей».

Андрэй Лянкевіч: "У сітуацыі, калі цябе могуць забіць, пасадзіць у турму толькі таму, што ты журналіст мне падаецца лагічным і зразумелым выбар, што ты можаш не захоўваць этычны кодэкс журналістыкі, у гэтай сітуацыі ты можаш не трымацца класічных схем – асвятлення пазіцый двух бакоў. Бо гэта для мяне паказвае сітуацыю, калі ты бачыш маньяка, які хоча цябе забіць, згвалціць і зʼесці. Але ты кажаш, пачакайце. А вось ахвяра і ў яе ёсць голас. Але тут сітуацыя, калі ты не парушаеш закон, робіш сваю працу, якую рабіў дзесяцігоддзямі. І ў крызісны, пераломны момант можаш спакойна адысці ад выканання этычных законаў. Канешне, чалавек мусіць заставацца ў прававых рамках. Але даваць такі ж самы голас, менавіта такі самы, — гэта як з тэрарыстамі, я лічу, не трэба".

Падрабязней пра фестываль можна прачытаць на сайце interphoto.pl.

Сёлета фестываль прадставіць працы больш за 200 творцаў, зладжана 25 выстаў, 4 паказы фільмаў, агляды партфоліа і конкурсы.

ВХ