- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Яны не былі прафесійнымі кінолагамі, а проста любілі сабак. Іх так і называлі – сабачнікі. У вольны час яны збіраліся і гулялі са сваімі гадаванцамі. Толькі паміж шматпавярховікаў моцна не нагуляешся: і пляцовак для выгулу няма, і дзеці вакол, і сабакі не дэкаратыўныя – аўчаркі. Мода на пароды сабак, як і на ўсё ў нашым жыцці, мяняецца. Гэта цяпер маладзёны заводзяць “стафаў” і “пітбуляў”, хто паспакайней і людзі сталага ўзросту – лабрадораў і хаскі; а ў той час на вуліцах панавалі догі і даберманы, фокс- і эрдэльтэр’еры, баксёры і колі, сенбернары ну і, канечне, нямецкія ці ўсходнееўрапейскія аўчаркі. Уся савецкая рэчаіснаць спрыяла гэтаму – аўчаркі служылі ў войску і міліцыі, пра іх здымалі кінафільмы. (фрагмент)