- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
„Ніва” выдаецца ў Беластоку ад 1956 года. Кожны яе выпуск датуецца нядзеляй. У Беластоку газета трапляе ў продаж у чацвер, які гэту нядзелю папярэджвае. Нашу старонку ў Інтэрнэце абнаўляем раней — у аўторак да 12 гадзіны польскага часу (GMT+1).
Інтэрнэт з’яўляецца той прасторай, у якой беларуская мова можа адчуваць сябе поўнасцю свабодна. У рэальным жыцці — незалежна ад геаграфічных каардынат — прасторы такой няшмат. Таму на нашых электронных старонках мы вырашылі аддаць перавагу слову (перагружаць іх графікай не будзем — ні цяпер, ні ў будучым).
Вы знойдзеце на гэтых старонках, між іншым, поўны выпуск нашай газеты — ён згодны па тыпаграфіі са сваім варыянтам на паперы. Робім гэта з думкай пра чытача ў Беларусі, у якой у пачатку 90-х гадоў спынілася распаўсюджванне нашага тыднёвіка шляхам міждзяржаўнай дамоўленасці. На працягу ўсёй дэкады распаўсюджванне ніколі не ўзнавілася. Цана нашай газеты (на польскія ўмовы крышку ніжэйшая за сярэднюю) у перакладзе на эканамічную рэальнасць Беларусі робіць тыднёвік недаступным шырэйшай чытацкай публіцы. Дзякуючы гэтай старонцы Вы зможаце перапісаць кожны выпуск „Нівы” ў свой камп’ютэр, аддрукаваць яго, прачытаць, а мабыць і пазычыць знаёмым, якія цікавяцца жыццём беларусаў у Польшчы.
А пішацца-ж наша газэта наркомаўскім правапісам. Гэта ні пратэст супраць чаго-небудзь, ні падтрымка чаму-небудзь. Прычына цалкам іншая, чытач у кожным кутку сьвету павінен яе зразумець — газэта выкарыстоўваецца ў якасьці дапаможніка ў тых школах Беласточчыны, у якіх вядзецца яшчэ навучаньне беларускай мовы. А навучаецца яна паводле тае нормы, для якое йснуюць падручнікі. У выпадку, калі-б Рэспубліка Беларусь прызнала беларускую мову як сваю дзяржаўную й пачала сваіх дзяцей вучыць чытаць і пісаць зь мяккім знакам — інакш выглядала-б навучаньне мовы на Беласточчыне, іначай пісалася-б наша газэта. Душою й сэрцам мы за мяккім знакам, але ж і жыцьцё ставіць свае ўмовы.
Тэкст www.niva.iig.pl
„Ніва" напомніла: табе ўжо за семдзесят, канчай баяць пра гэпістаў, парпістаў і пра маё цудоўнае нараджэнне — пара складаць казку пра сваю Планіду. А як мне вырвацца з „ніўскага" прыцягнення? Выпадкова запушчаны ў жыццёвую зону, вірую, як і ты, вакол той самай Сілы. — Жыццё — самарух! — адбілася нейкае... Болей »
Tempus fugit ... czas ucieka, tempus edax rerum ... czas — pożeracz rzeczy — tak pisał Owidiusz w swych Metamorfozach. Pozostaje jednak pamięć, jej postoje, wydające sygnały, impulsy i podniety, które są tym silniejsze, im większe było zakorzenienie w określonej kulturze, w „ziemi rodzinnej”, „ojczystej... Болей »
Уладзімір Саўчук нарадзіўся ў 1956 годзе ў Кузаве на Падляшшы. Першыя словы па-беларуску напісаў у Пачатковай школе ў мястэчку Чаромха. Па прафесіі - тэхнік-энэргетык. Друкаваўся ў Ніве і калектыўным зборніку Плыву морам майго жыцця. Жыве ў Беластоку. Сябра Беларускага Літаратурнага Аб'яднаньня Белавежа.... Болей »
Як празаік С. Яновіч дэбютаваў у 1956 г. на старонках беларускага штотыднёвіка „Ніва”. Аўтар зборніка апавяданняўі мініяцюр „Загоны” (Беласток, 1969), аповесціпра К. Каліноўскага „Сярэбраны яздок” (Мн., 1978), кніг „Думкі пра аўтаномію” (Беласток, 1981), „Праваслаўная царква ў Беластоцкім краі і беларуская... Болей »
Віктар Ярмалковіч нарадзіўся 23 снежня 1917 года ў вёсцы Юшкі Віленскага вая-водства. Вучыўся ў Беларускай гімназіі ў Вільні. Пасля прадаўжаў навуку на Юрыдычным факультэце Універсітэта Стэфана Баторыя. Супрацоўнічаў з часопісам „Крыніца”. За дзейнасць у беларускім студэнцкім руху быў пасланы сана-цыйнымі... Болей »
Тыднёвік беларусаў Польшчы "Ніва" штогод аб'яўляе літаратурны конкурс для трох узроставых групаў - для дзяцей, моладзі і дарослых. Па выніках конкурсу традыцыйна з'яўляецца зборнік конкурсных твораў, узнагароджаных і не толькі. У Зборніку знойдзеце вершы пачаткоўцаў, а таксама масцітых складальнікаў... Болей »
Успаміны Кастуся Сідаровіча, Юстына Пракаповіча, Янкі Жамойціна і Віктара Ярмалковіча, якія змяшчаюцца ў гэтай кніжцы, з’яўляюцца асаблівым дакументам гісторыі беларусаў дваццатага стагоддзя. Раней час ад часу ў Польшчы і Беларусі друкаваліся ўспаміны капэзэбоўцаў, грамадоўцаў ды іншых беларускіх змагароў... Болей »
Вечар, як ціхі лебедзь, узняў крылы над белай зямлёй. Пах узбуджанай вясны, быццам чара дзіўнага напітку, зачараваў думкі і авалодаў сэрцам. Цішыня. Дарогай мілагучна прабег чорны сон. Аддаліўся. А ў пакоі, як заўсёды, промні чорных літар свяцілі быццам лампада на раз'юшаным моры. Пышны цень кветак... Болей »
Гарадок належыць да найстарэйшых пасяленняў на тэрыторыі сённяшняй Кнышынсхай пушчы, на перапынку паміж балотамі і над ракою Супраслю, недалёка ад яе крыніц. Узнік ён у пераломны перыяд XI і XII стагоддзяў як абарончы гранічны гарадок, ад якога і паходзіць сённяшняя назва. Першапачаткова было гэта гарадзішча... Болей »
Дзядзька Квас — вясковая мянушка Міхася Красоўскага, якая стала ягоным літаратурным псеўданімам. Нарадзіўся ён 21 лістапада 1904 года ў Малынцы непадалёк Заблудава. На яго пакаленне выпаў даволі складаны, незавідны лёс. Нялёгкае дзяцінства вясковага хлапчука перарвала I сусветная вайна, якая неўзабаве... Болей »