Krasnogruda 12/2002

Postromantyzm połowy lat 90. jest obok postmodernizmu kolejną manifestacją sprzeciwu młodej białoruskiej inteligencji twórczej wobec uwięzienia ducha w trafaretach, sloganach, liczmanach. Archipelagowi umysłów zniewolonych, dusz uwięzionych, sumień zastraszonych nadano w literaturze imię realizm socjalistyczny. Poeta grodzieński, Jury Humianiuk, o tym tworze mówi tak: „Fenomen socrealizmu - to zagadka XX wieku! I nie jest to metoda ani nurt, a prędzej typ świadomości. Dlatego też cała oficjalna literatura białoruska okresu sowieckiego jest w zasadzie socrealis­tyczna, choć możliwe są wyjątki i odstępstwa. Jest ona wtórna i nie za­wsze szczera. Nie wierzę tym autorom, którzy układali poematy o Leninie, KPB i KPZR czy o BAM-ie, a teraz piszą o odrodzeniu, o sztandarze biało-czerwono-białym, o dyskryminowanej mowie białoruskiej etc. To po prostu prostytucja i jedna wielka profanacja! Nie chce się nawet wspomi­nać o tym. Znacznie bardziej interesują mnie utwory przedstawicieli "no­wej generacji" czy tak zwanej -innej literatury". Oni przynajmniej nie kła­mią, nie zajmują się koniunkturą polityczną, lecz dążą do tworzenia cze­goś oryginalnego, czego wcześniej w literaturze ojczystej nie było". (Postromantyzm. Zapis dyskusji, fragment)

• Месца выхаду: Sejny
• Дата выхаду: 2002
• Рэдактар: Czyżewski Krzysztof
• Выдавец: Fundacja Pogranicze w Sejnach
• Памеры: 270s., 28cm
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 201