Прошча, паводле тлумачальнага слоўніка беларускай мовы, - месца (крыніца, камень) надзеленае, згодна з уяўленнямі вернікаў, надзвычайнай сілай. Гэта, безумоўна, яшчэ адзін сімвал з дагэтуль невыяўленых сімвалаў хараства, чыім святлом адметнае новае слова паэта Уладзіміра Некляева. (з анатацыі, фрагмэнт) Болей »

Першае комплекснае даследаванне феадальнай рэнты ў прыватных уладаннях Беларусі ў другой палове XVI-XVIII ст. Даецца характарыстыка павіннасцей, паказваецца рост зксплуатацыі сялян у магнацкіх вотчынах і маёнтках дробнай і сярэдняй шляхты. Разлічана на навуковых супрацоўнікаў, выкладчыкаў, студэнтаў і ўсіх, хто цікавіцца гістарычным мінулым Беларусі. Болей »

Сiмвaлiчныя cцэны (вaндpaвaннi цымбaлaў «пa нeбe», выpaтaвaннe дзяцeй, cycтpэчa з пapтызaнaм Кyзьмoй i iнш.) чapгyюццa з бытaвымi i pэaлicтычнымi мaлюнкaмi, штo пpыдae пaэмe фaльклopнa-paмaнтычны кaлapыт. У pытмiцы вepшa, выключнa paзнacтaйнaй i бaгaтaй, aдчyвaюццa мiлaгyчныя пepaлiвы нapoдныx бeлapycкix пeceнь. Вepшы i пaэмы Аpкaдзя Кyляшoвa вaeннaгa чacy яcкpaвa aдлюcтpaвaлi aдзiн з нaйбoльш гepaiчныx i aдкaзныx этaпaў y гicтopыi caвe... Болей »

Беларуская народная мова багатая мініятурнымі пэрлінамі вуснага народнага творства, прыказкамі й прымаўкамі, якія надаюць красу, узьлёт і пераконлівую сілу думцы. У народзе заўсёды знаходзяцца. таленавітыя майстры прыказак, што знаюць іх тысячы дый ня мінуць нагоды, каб не падмацаваць імі сказанае, Здараюцца й гэткія мастакі прыказак, што «бяз прымаўкі й цераз парог ня ступяць», а «бяз прыказкі й з лаўкі ня зваляцца», бо «на ўсякую рэч ... Болей »

Египет, Балканы, Гвиана, Перу, Чили, Гавайские острова, Сибирь, Арктика... Немало увлекательных путешествий по этим землям совершили в разное время выходцы из Белоруссии. Разные причины привели их в далекие края. Одни путешествовали из простого любопытства, другие покидали родину, спасаясь от преследования царских властей, третьи отправлялись в путь ради служения науке. В книгу вошли описания путешествий Миколая Радзивилла (Сиротки), С.... Болей »

Стогадовы юбілей славутых беларускіх паэтаў Янкі Купалы i Якуба Коласа па рашэнню ЮНЕСКА шырока будзе адзначацца прзгрэсіўнымі людзьмі ўсяго свету. У «Бібліятэчцы «Голасу Радзімы» сёлета выходзіць некалькі кніжак пра нашых песняроў. Адна з ix — «Пуцявінамі сейбіта», аўтар якой У. Содаль расназвае, як ён прайшоў па мясцінах, звязаных з жыццём i творчасцю Янкі Купалы, сустракаўся з людзьмі, лёс якіх перакрыжоўваўся з лёсам паэта. Болей »

Ад часу апошняе сусьветнае вайны ў падсавецкіх публікацыях аб доктару Скарыну няма часта адналітасьці што да ягонага імя. Скарыну называюць і Франьцішкам, і Юрым, — ці, з расейскага, Георгіем, — або й абодвума гэтымі імямі адначасна. У СССР і, асабліва, у Беларускай ССР, паваеннымі гадамі выразна прапагавалася расейскае Георгий, як Скарынавае галоўнае й адзіна правілнае імя, заміж блізу вылучна перад гэтым ужыванага Франьцішак. У белару... Болей »

Кнігу склалі творы, якія ўваскрашаюць падзеі нашага мінулага, пачынаючы з часоў Полацкага княства. Сярод яе герояў асветніца Еўфрасіння, філосаф Казімір Лышчынскі, сялянскі правадыр Іван Карпач, паўстанцы 1863 года, царазабойца Ігнат Грынявіцкі і іншыя вядомыя постаці беларускай гісторыі. Болей »

“Пяшчота ліўня” – першы зборнік Эдуарда Акуліна. Раней ягоныя вершы друкаваліся ў рэспубліканскім друку (між іншым, у часопісе “Маладосць”). У зборнік, які выйшаў у серыі “Бібліятэка часопіса “Маладосць”, трапілі дэбютантскія вершы і паэма «Шлях да радзімы», прысвечаная памяці Максіма Багдановіча. Раннія творы Эдуарда Акуліна характарызуюцца свежым пошукам формы, нечаканасцю думкі, добраю навізной. Востра адчувае Эдуард Акулін усе зрухі... Болей »

Рагнеда, пра якую расказваецца ў аднаіменнай паэме Лявона Шпакоўскага-Случаніна, была дачкой полацкага князя Рагвалода, жонкай вялікага князя кіеўскага Уладзіміра Святаслааавіча. Як сведчаць летапісы, Уладзімір гвалтоўна забраў Рагнеду ў свой гарэм. Але гордая палачанка не скарылася лёсу... Падзеі, апісаныя ў паэме, адбываліся ў другой палавіне дзесятага стагоддзя. Болей »