![]() |
![]() |
Урочышча называлася Дзікі Луг. Было яно ад вёскі кіламетраў дваццаць, за Нароўляю, па другі бок Прыпяці. Кожны год у ліпені туды вербавалі касцоў і жанок, бо мясцовых рук не хапала, а травы перастойвалі. Рыхтаваліся да паездкі грунтоўна. Брыгадзір паляк Маслоўскі нават рабіў абход кожнаму двару, правяраў, ці ўсё ў парадку. Мужчыны кляпалі косы, устаўлялі зубы ў граблі, выразалі з сырых асін мянташкі, запасаліся новенькімі зярністымі бру... Болей »
Рэдка бралі замуж хлопды з нашае вёскі дзяўчат з Залесу. Часам ездзілі за трыццаць вёрст у сваты на Падляшша, каб не браць дзевак згэтуль. Нават калі якая прыгледзелася, бацькі недазвалялі. Так расказвала маёй бабулі яе бабка Тэкля. Гаварылі, што ў гэтай пушчанскай вёсцы Залес людзі маюць вельмі памешаную кроў з ляснымілюдзьмі, якія, якмалпы, па дрэвахлазілі, мёдам і караедамі ўсялякімі харчаваліся, карэньчыкамі і зеллем. Усялякую, кажу... Болей »
Творчая спадчына Ганса Хрысьціяна Андэрсэна (1805—1875) зьмяшчае раманы, драмы, вершы, дзёньнікі, зборы лістоў, успаміны. Але шырокаму колу чытачоў пісьменьнік вядомы як славуты казачнік. Ягоныя кнігі ўспрымаюцца намі як непадзельная частка дзяцінства. Г. Х. Андэрсэн — тонкі філёзаф, непаўторны расказчык. Таму ягоны казачны сьвет цікавы ня толькі дзецям, але і дарослым. Агульны час 63:26. Чытае Галіна Кухальская. (p) "БелТонМедыя". Болей »
Пісьменнік Міхась Зарэцкі (сапр. Касянкоў) нарадзіўся 20 лістапада 1901 года ў сяле Высокі Гарадзец Талачынскага раёна Віцебскай вобласці ў сям’і дзяка. Рашуча выступаў супраць прыніжэння нацыянальнай культуры, калі пад выглядам збліжэння з рускай зневажаліся лепшыя нацыянальныя традыцыі, мала ставілася ў тэатрах беларускіх п’ес, амаль не здымаліся беларускія кінафільмы. Зусім не даспадобы было ўладам, калі пісьменнік узяўся за распрацо... Болей »
Паэт, празаік, драматург, грамадскі дзеяч Міхась Чарот (сапр. Кудзелька) нарадзіўся 7 лістапада 1896 года ў вёсцы Крыніца (каля Рудзенска) Ігуменскага павета Мінскай губерні (цяпер Пухавіцкі раён Мінскай вобласці) у сялянскай сям’і. 23 студзеня 1937 года яго арыштавалі органы НКУС. Абвінаваўчае заключэнне зацвярджаў наркам унутраных спраў БССР Б. Берман. Выязная сесія закрытага судовага пасяджэння ваеннай калегіі Вярхоўнага суда СССР п... Болей »
Андрэй Хадановіч - паэт, перакладчык, выкладчык. Нарадзіўся 13 лютага 1973 ў Мінску. Скончыў філфак i аспірантуру пры БДУ. Выкладае замежную (французкую) літаратуру на філалагічным факультэце ў БДУ. Першая кніга А. Хадановіча "Листи з-під ковдри" (2002) выйшла ў перакладзе на ўкраінскую мову. Пачынаючы з 2003 году ледзь не штогод выходзяць яго зборнікі паэзіі: "Старыя вершы" (Менск: Логвінаў, 2003), "Лісты з-пад коўдры" (Менск: Логвінаў... Болей »
Hienadż Szemiet jest kompozytorem, dyrygentem, akordeonistą, nauczycielem muzyki i wokalistą. Artysta urodził się w roku 1962 w Mozyrze na Białorusi. W roku 1986 ukończył Konserwatorium Państwowe w Mińsku uzyskał dyplom w dziedzinie - dyrygent i wykonawca. Studia muzyczne kontynuował na Białoruskiej Akademii Muzyki w klasie profesora i kompozytora - Dymitrija Smolskiego , które ukończył w 1993 roku. Od 1988 związany jest zawodowo z Teat... Болей »
Асэнсаваць сябе на роднай зямлі, знайсці выйсце з чарнобыльскага тупіка, адолець бязмоўе беларуса, яго безабароннасць перад здрадаю і хлуснёй, зберагчы яго святую наіўнасць і дзіцячую даверлівасць для роду чалавечага — вось пра што баліць у маіх вершах... Не назіраць за народам збоку, а быць ім: гібець у чарзе, тупець на кірмашы, галасіць над нябожчыкам, маліцца за дзяцей сваіх, трываць да пары і не страціць годнасці — гэта толькі мален... Болей »
У мяне заўсёды была і ёсьць упэўненасьць, што ў жыцьці няма выпадковасьцяў, усё зьвязана, зьнітавана, пераплецена, і, на першы погляд, падзеі, далёкія ў часе і па месцы дзеяньня – пачатак і працяг адно другога… Ланцуг – імя якому – жыцьцё. Залева…Парасон не ратуе. Раптоўны вецер выдзірае, разломвае, выхоплівае яго з рук. Што такое парасон супраць сапраўднай летняй залевы? Маланка, грукат перуна, перакуленыя пластыкавыя крэслы вулічных к... Болей »
У начной аптэцы мусіць жыць аптэчнік. Ну, хай ня жыць, дык хоць быць. А, мабыць, аптэчніца, падобная на асьпірынавую Бабу-Ягу... Нашыя вочы сустрэліся, калі я стаяла ў чарзе па таблеткі на добры сон. У аптэчным стэрыльна чыстым шкле ад-бівалася і я ў сваім джынсавым колеру індыга плашчыку, і зьнерухомелыя ў злосьці чаканьня чэргі да трох вакенцаў; моргалі лілова лямпы на слупах, вясёлкай рассыпаліся неоны, рэфлексіўнымі смугамі мільгалі... Болей »