![]() |
![]() |
Прапануем увазе чытачоў «Ь» развагі ў форме прачулых эсэ і верша вядомага паэта Уладзіміра НЯКЛЯЕВА, якія ён пакінуў у якасці грамадскага рэдактара «Радыё Свабода» на пачатку красавіка. Культура апушчаная ніжэй за ватэрлінію ў ватэрклазэце — Здзівіла назва матэрыяла на сайце БелаПАН: «В Минске проходит акция по случаю Дня Воли». «Акция по случаю…» І гэта (беларускае і незалежнае!) інфармацыйнае агенцтва пра нацыянальнае свята… «Дарма ты... Болей »
«Катэгарычна аб'яўляю: я - пісьменнік беларускі» Гутарка Юрася Залоскі з Васілём Быкавым. Думкі і словы вялікіх людзей не спазняюцца, бо існуюць і ў сваім часе, і па-над ім... «Ь» прапануе фрагменты неапублікаванай раней размовы з народным пісьменнікам Беларусі Васілём Быкавым, якія былі запісаны ў чэрвені 1995 г. Цалкам невядомыя тры гутаркі будуць надрукаваныя ў часопісе 'Дзеяслоў'. - Вы доўгі час былі адарваны ад роднай мовы, пачал... Болей »
Будзьма літаратурнымі! Паважаныя сябры! Мінулы год у беларускай літаратуры быў адметным, неразгаданым, недараскрытым, недачытаным, як і кожны іншы ў ейнай гісторыі. На жаль, не для ўсіх літаратараў гэты год доўжыўся 365 дзён: адышлі ў вечнасць пісьменнікі Кастусь Акула, Аляксандр Дракахруст, Генадзь Кісялёў, Алег Лойка, Ніна Мацяш... Як і ў годзе пазамінулым, члены Саюза беларускіх пісьменнікаў не мелі магчымасці пабачыць свае імёны ў д... Болей »
"Пазлы" нашых жыццяў Калі пішаш уступны артыкул да тома выбраных твораў пісьменніка, узнікае заканамернае адчуванне, што ствараеш канспект рамана. Скажам, біяграфія Фадзея Булгарына — цалкам падобна да авантурна-гістарычнага рамана. Тут ёсць і дзяцінства ў абхопленай касцюшкаўскім паўстаннем Беларусі, і малалецтва ў кадэцкім корпусе (білі там «паляка» Булгарына зусім як юнага героя іспанскай пікарэскі), служба ў войсках Напалеона, судов... Болей »
Літаратурны фонд яшчэ некалькі дзесяцігоддзяў назад быў адной з найбольш багатых устаноў Савецкага Саюза: выдавецтвы адлічалі яму пэўны працэнт з продажу кожнай кнігі, быў немалы прыбытак і з аўтарскіх ганарараў. З распадам СССР маёмасць Літфонда была тэрытарыяльна падзелена. Да Беларускага літфонда перайшоў Дом творчасці “Іслач” пад Мінскам. Ён быў пабудаваны ў 1977 г. на маляўнічых краявідах і займаў тэрыторыю ў 27 гектараў. У красаві... Болей »
Культура сёньня — гэта тэрыторыя сувэрэнітэту нацыі У юбілейныя дні 90-годзьдзя абвяшчэньня незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі мне думаецца не аб беларускай палітыцы, а аб беларускай культуры. Сёньня, калі ў сьвеце гавораць і пішуць аб Беларусі, практычна ўсе згаджаюцца з тым, што беларускі рэжым — аўтарытарны, што ў нашай краіне парушаюцца асноўныя правы чалавека. Многія ўплывовыя міжнародныя структуры, як АБСЭ, Эўразьвяз, а ... Болей »
Зноў — «правільныя» і «няправільныя»... Старшыня новастворанага Саюза пісьменнікаў Беларусі, старшыня камісіі па міжнародных пытаннях і нацыянальнай бяспецы Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Мікалай Чаргінец выказаў заклапочанасць тым, што дзейсны ў краіне пералік сацыяльна значнай літаратуры накіраваны на падрыў улады і сацыяльных асноў дзяржавы. «Форма, па якой мы вызначаем сацыяльна значную літаратуру — састарэлая», — заявіў ён н... Болей »
Трэцяя Ўстаўная Грамата Рады БНР Год таму назад народы Беларусі разам з народамі Расеі скінулі ярмо расейскага царызму‚ які найцяжэй прыціснуў быў Беларусь; не пытаючыся народу‚ ён кінуў наш край у пажар вайны‚ якая чыста зруйнавала гарады і вёскі беларускія. Цяпер мы‚ Рада Беларускай Народнай Рэспублікі, скідаем з роднага краю апошняе ярмо дзяржаўнай залежнасьці‚ якое гвалтам накінулі расейскія цары на наш вольны і незалежны край. Ад г... Болей »
Чаканне вясны Мінуў 2007 год. Не прайшоў, не адбыўся: мінуў. Мінуў і нас, і краіну. Так разыходзяцца рэчка і бераг, цягнік і станцыя, вецер і гара. Рэчка, цягнік і вецер — ужо ў заўтрашнім, у будучым. А мы? Азірнёмся — і цэны растуць, і ільготаў няма, і ўсмешак (нават калядных) няма, і спакою няма цяпер не толькі ў апазіцыйных палітыкаў ды незалежных творцаў, але і ў індывідуальных бізнэсоўцаў. Беларускія літаратары, зрэшты, былі першым... Болей »
Чаканне вясны Мінуў 2007 год. Не прайшоў, не адбыўся: мінуў. Мінуў і нас, і краіну. Так разыходзяцца рэчка і бераг, цягнік і станцыя, вецер і гара. Рэчка, цягнік і вецер — ужо ў заўтрашнім, у будучым. А мы? Азірнёмся — і цэны растуць, і ільготаў няма, і ўсмешак (нават калядных) няма, і спакою няма цяпер не толькі ў апазіцыйных палітыкаў ды незалежных творцаў, але і ў індывідуальных бізнэсоўцаў. Беларускія літаратары, зрэшты, былі першым... Болей »