Дадзеная манаграфія – гэта першае даследаванне становішча сялянскай абшчыны ва ўсіх відах феадальнага землеўладання на тэрыторыі Беларусі ў ХVІ-ХVIII стст. Паказана становішча абшчыны ў розных рэгіёнах Беларусі, вызначаны агульныя тэндэнцыі і асаблівасці развіцця ў дзяржаўных, прыватных і царкоўных уладаннях. Разгледжаны асноўныя функцыі грамады як інстытута сялянскай самаарганізацыі, службовых асоб грамады, яе адносіны з землеўласнікам... Болей »

Перш за ўсё ў рашэннях валасных судоў мы назіраем іх аднолькавыя адносіны ў дачыненні аднолькавых спраў у розных месцах і ў розны час, што гаворыць аб тым, што розныя рашэнні ёсць акты звычайнага права, а не выдумкі пісара. З іншага боку, маючы на ўвазе гістарычныя дадзеныя, мы можам пераканацца, што сучасныя нормы звычайнага права беларусаў адпавядаюць тым дадзеным, якія мы можам здабыць з гістарычных крыніц, ва ўсякім разе за трыста г... Болей »

Пінскі ўезд Мінскай губ., займаючы вярхоўі Прыпяці, з мноствам рэчак, азёр і балот, пераразаючых яго ва ўсіх накірунках, з’яўляецца ці не адным з самых глугіх і незнаёмых куткоў нашай Айчыны. Гэта цэнтр Палесся, самая цікавая, самая характэрная яго частка, прырода, якая да гэтых пор дзікая і захоўвае сваю першабытную прыгажосць. Тут жыве загадкавы, хмуры паляшук, пра якога ўсім вядома даўнішняе апавяданне, як быццам бы на пытанне, што ё... Болей »

У палове цяперашняга стагоддзя беларускі край і яго насельнікі вызываюць вялікую цікавасць да сябе з боку польскай і рускай літаратуры і навукі. З’явіўся шэраг нататкаў, апісанняў падарожжаў, сборнікаў песень, разваг пра мову, гістарычных твораў. Цікавасць да краю ўзбуджаецца пераважна мясцовымі ўражэнцамі і цэнтрам гэтага літаратурна-навуковага руху зрабілася Вільня. Адна частка пісьменнікаў, выхаваная ў польскім культурным асяродку пі... Болей »

Załącznik nr 7 mógł być dołączony do „Odpowiedzi...” MSWiA tylko w sytuacji, gdy: (1) MSWiA identyfikuje się z poglądami w nim zawartymi i dlatego je reprezentuje, lub (2) MSWiA nie identyfikuje się z nimi, ale uważa, że musi je reprezentować, skoro się one pojawiają stanowią presję na Ministerstwo. Ponieważ działanie pod presją nie zaś wskutek uznania takiej a nie innej argumentacji byłoby dla urzędu niedopuszczalne, mamy t... Болей »

Дадзеная кніга ўяўляе сабой першае ў сучасным айчынным архітэктураведзенні адмысловае даследаванне, прысвечанае гісторыі і архітэктуры сінагог. У ёй аналізуецца гісторыя габрэйскага сакральнага будаўніцтва з найстаражытных часоў і да нашых дзён на Блізкім Усходзе, у антычным свеце, дзяржавах Еўропы, у ЗША і Аўстраліі. На прыкладах шматлікіх помнікаў даследуецца архітэктура еўрапейскіх сінагог і ў прыватнасці Беларусі, Расіі, Польшчы і Г... Болей »

Кожная вёска мае сваю гісторыю, свае звычаі, свае песні і сваю мову. Гаворка адной вёскі адрозніваецца ад гаворкі другой. У гэтым адметнасць. Ды і седзячы на лавачках перад плотам жанчыны, дзяўчаты спяваюць нібыта такія ж, нібыта тыя самыя песні, але ў кожнай вёсцы свая версія, непадобная да іншых. Кніга “Siva zozula” – гэта гісторыя Падляшша ў цэлм, гісторыя аднае вёскі, ды вельмі грунтоўны не тое, каб аналіз, а запіс традыцый, звычаяў... Болей »

Увазе чытачоў прапануецца глыбокае, шмат у чым і сёньня не пераўзыйдзенае дасьледваньне А. Цьвікевіча (1888—1937), выдатнага навукоўца, былога старшыні ўрада БНР, пра ідэалогію і практыку русіфікатарства на Беларусі ў часы Расійскай імперыі. Адразу пасьля друкаваньня, у 1929 годзе, трохтысячны наклад кнігі быў зьнішчаны бальшавікамі. Да сёньняшняга дня захаваліся адзінкавыя паасобнікі з ліку тых, што пасьпеў узяць аўтар. Гэтае выданьне ... Болей »

Badania białorutenistyczne w Polsce mają długą tradycję. Jeszcze w XIX wieku polscy naukowcy, zarówno językoznawcy, jak i etnografowie, interesowali się problematyką białoruską. Początkowo studia te wiązały się przede wszystkim z indywidualnymi zainteresowaniami samych badaczy. W latach 30. XX wieku szeroko zakrojone badania dialektologiczne na Białorusi Zachodniej (wchodzącej wówczas w skład Polski) prowadzili językoznawcy związani ze ... Болей »

Прыйша баба на поле жаць і схавала за кусты збан з малаком. Падкралася да збана лісіца, засунула ў яго галаву, малако выхлебтала, пара б і дадому, ды вось бяда – галавы са збана выцягнуць не можа. Ходзіць лісіца, галавою матае і гаворыць:– Ну, збан, пажартаваў, ды і досыць. Адпусці ж мяне, збаночак! Хопіць табе, галубок, дурэць – пазабаўляўся, ды і хопіць. Не адстае збан, хоць ты што хочаш рабі. Раззлавалася лісіца: – Пачакай жа, пракля... Болей »