- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Узышло сонца. Наступіў мой час. Я ўжо дарослы: у мяне прарэзаліся зубы памяці. Перада мной – жытнёвае поле ўспамінаў, шырокае, ажно не бачна краёў. Я – малады хлопец, сілаў у мяне многа. Бяру ў рукі серп і зацята працую. Хутчэй, хутчэй! Трэба жаць каласы памяці і вязаць снапы слоў. І я вяжу іх да знямогі, не дазваляю сабе спыніццa, нават каб ацерці горкі пот. Былое вяртаецца з цяжкасцю – мабыць, таму снапы мае пакуль гэткія няўдалыя, растрапаныя, раскідзістыя... (фрагмент)