Пыл Бабілонскі

Мае бацькі пазнаёміліся на будоўлі Бабілонскай вежы. З паўдарогі да неба (сіняга-сіняга) падалі камяні і быкі (што тыя камяні ўсьцягвалі). Сьвет складаўся з крыкаў, рознакаляровых гукаў, рознай велічыні і формы: правільных, сіметрычных, гнутых, крывых, пукатых, апрацаваных і неабчасаных. З крыкамі на сьвет нараджаліся мовы. І мая маці крыкнула майму бацьку: “Сьцеражыся!”. Ён пачуў, пасьпеў ухіліцца, знайшоў маці ў натоўпе, ухапіў за руку, выцягнуў з-пад друзу, тады паглядзеў у вочы — і тады зразумеў. Інакш бы ім не сустрэцца. Інакш бы ім ня быць разам. Іх павянчала цёплая, шурпатая вежа, што ўскараскалася на паўдарогі да неба. Мая маці і мой бацька глядзелі ў вочы адно аднаму да скону. Калі працавалі, елі, кахалі, сварыліся, паміралі. Яны не адводзілі вачэй – і разумелі адно аднаго. Хаця размаўлялі на розных мовах. (фрагмент)

• Дата выхаду: 2021
• Катэгорыя: Мастацкая літаратура
• Copyright: © 2003 by Хрысьціна Курчанкова, Copyright © 2021 by Kamunikat.org - ePub
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Падрыхтаванае на падставе: Курчанкова Хрысьціна, Пыл Бабілонскі. Апавяданьне; Дзеяслоў, Лiтаратурна-мастацкі часопіс 2/2003; с. 98-107