Хэмінгуэй

Кульнуўшы чарку гарэлкі і агораўшы талерку гарачай капусты, кандыдат філалогіі Іван Барсучонак здаволена кашлянуў і, пад стоенае жончынае буркаценьне (“Талерку ніколі за сабой не памые”), падаўся з кухні. На двары згасаў суботні адвячорак, сківіцы раз-пораз крывіў адчайдушны позех; Іван ужо гатовы быў пляснуцца на канапу, ды тут у вітальні зазваніў тэлефон і жонка — яна якраз узялася мыць бялізну — з недарэчным спалохам крыкнула: — Міжгорад! Па выходных днях тэлефонныя званкі гучалі надзвычай рэзка і адрывіста, яны зьбівалі сардэчны рытм, руйнавалі жыцьцёвыя планы, а таму Іван, перш, чым падхапіць слухаўку, незадаволена крахтануў і памацаў далоньню тое месца, дзе білася млявае сэрца. (фрагмент)

• Дата выхаду: 2003
• Катэгорыя: Мастацкая літаратура
• Copyright: © 2003 by Вінцэсь Мудроў, Copyright © 2021 by Kamunikat.org - ePub
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Падрыхтаванае на падставе: Мудроў Вінцэсь, Хэмінгуэй. Апавяданьне; Дзеяслоў, Лiтаратурна-мастацкі часопіс 2/2003; с. 44-64