Za niebokresem Europy

Antologia nowej poezji białoruskiej 1987-1997

---

Wiersze

SYN JABŁONI

Syn jabłoni —
Dzisiaj śniłam o nim,
Kiedy płakał
Na kobiercu zielonym.
Obok
Biegła miedza,
Przy której
Zawinięty leżał.

Syn jabłoni —
Nocą śniłam o nim.
Stał pod nią —
Stopy w trawie zielonej,
A ręce
W kwiecia białej pianie.
O, mego serca
trzepotanie!...

Syn jabłoni —
Znowu śniłam o nim.
Siedział pod nią
Na wyschniętej darni,
A po niebie chmura
Sunęła biała,
Jakby niegdyś jabłonią
Wzrastała...



TEJ, KTÓRA LŻEJSZA JEST ODE MNIE

Zazdroszczę tej,
Która lżejsza jest ode mnie,
Za kropką biedronki się skryję — tak mi wstyd!

Deszczem spłynę na ziemię,
Lecz wciąż wspominać będę
Leciutką, miękką chmurkę...

A gdy nadejdzie Noc,
nazrywam w niebie burzowych róż
z ognistych grotów błyskawic —

Tej, która lżejsza jest ode mnie.

Halina Maksymiuk



* * *

Nie dość mi słów, nie dość mi słów,
Chcę wrzasku kotów, ryku krów,
Chcę ulradźwięków niemych ryb,
Języka liczb i brzęku szyb!..

Nie dość mi słów, nie dość mi drew,
By wrzucić w rozżarzony ziew,
W ten ogień, który paląc mnie,
Nie może ogrzać moje dnie.

O, gdybym mogła wejść w ten piec!
Na chwilę — cała! — pędem wbiec,
A potem przejść na wieków wiek
W milczenie trawy i plusk rzek.



BURSZTYN

To jest dojrzałość, siostro.
Twardy bursztyn na dłoni.
Słyszysz — morze,
Pieszczotliwy szept wody?..
Pamiętasz — szum?
Pamiętasz — wiatr nad morzem? I w skroni
Pulsował krzyk —
ptasi, czy może dusz przebudzonych za młodu?..
........................................
To jest dojrzałość, siostro.
Twardy bursztyn na dłoni.



JAŚNIEJĄ DNIE

Jaśnieją dnie.
I czuję, Boże mój:
Urodziliśmy się
ku czemuś większemu...

W naszych klatkach
śpiewają takie ptaki
W ogrodach duszy
są tak wysokie huśtawki

A konie myśli
tak pędzą, szybkonogie,
Po wszystkich znanych i nieznanych
drogach

Że czuję,
jestem pewna, Boże mój:
Urodziliśmy się — wszyscy! —
ku czemuś większemu.

Jan Maksymiuk

Ludka Silnowa - ur. w Mołodecznie w obwodzie mińskim. Ukończyła wydział filologiczny Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Pracuje w Białoruskiej Bibliotece Narodowej w Mińsku. Autorka zbioru poezji Lastauka lacić... (1993) i tomiku „poezji wizualnej” Rysasłowy (1994).