![]() |
![]() |
Miejsce wydania: Менск
Data wydania: 2010
Wydawca: Галіяфы
Seria wydawnicza: Другі фронт мастацтваў
Wymiary: 278с.
ISBN: 978-985-6906-32-2
Kategoria: Literatura piękna
Copyright © 2010 by Галіяфы, Зміцер Вішнёў
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna)
UKD: 821.161.3-31
Informacje uzupełniające: Серыя заснаваная ў 2000 годзе. Усе супадзенні ў рамане з рэальнымі падзеямі і асобамі — выпадковыя. Аўтар выказвае падзяку сп. Змітру Зялёнку за падтрымку ў выданні гэтай кнігі.
Pierwowzór podmiotu lirycznego – sam autor, a może odzwierciedlenie autora – sam podmiot liryczny. Trzynaście części utworu „Zamak pabudawany z krapiwy” (Zamek zbudowany z pokrzywy) – to z jednej strony kompilacja oddzielnych notatek, szkiców, bajek, dziennikarstwa i Bóg wie czego, a drugiej – spójny tekst ze swą wyraźną architekturą. Struktura omawianej książki wymaga od czytelnika rekonstrukcji własnych emocji i doznań. Powieść może wywołać zachwyt albo oburzenie, ale na pewno nie pozostawi czytelnika obojętnym. Akcja powieści toczy się w Niemczech, na Białorusi, w Polsce, na Słowacji, w Chorwacji, Rosji… Główny bohater Safa Bursztyn jest artystą i literatem, zajmuje się niemodnym teraz soc-artem. Jak mówi o powieści sam autor: „Tu prowadzi się totalną postmodernistyczną grę, która ma na celu zaplątać czytelnika, poznęcać się nad nim. Dość często czytelnik nie może zrozumieć, gdzie rzeczywistość, a gdzie fantazja. I z tego faktu jestem zadowolony, spodziewam się, że większość, przeczytawszy książkę, zrozumie podobne prowokacje intelektualne i nie będzie rozczarowana”.
Znany i wyjątkowy poeta białoruski prezentuje zbiorek swoich wierszy. Jednak autor nie nazywa swoich utworów wierszami, bo poezja Wiszniowa to współczesna postmodernistyczna literatura na poziomie europejskim. Teksty- to trafna i niepowtarzalna nazwa na określenie twórczości Źmitra Wiszniowa. Zbiorek „tekstów” składa się z sześciu części, które charakteryzują się logicznością i skończonością. I niewątpliwie autor pokazuje swoje rozumi... Więcej »
У развагах пра «свой шлях». На двары 2005 год - адышлі ў мінулае «Тутэйшыя», дыхае праз раз Таварыства Вольных Літаратараў, хварэе на сухоты творчы рух «Бум-Бам-Літ», у коме Саюз беларускіх пісьменнікаў, кульгае на мыліцах суполка «Schmerzwerk»... Бадай, нікога і няма... Тым не менш літаратура жыве і квітнее. Жан-Люк Нансі сцвярджае, што «"людзі" - гэта не ананімны гуд натоўпу, гэта адначасова неакрэсленыя і своеасаблівыя прывіды, алюзі... Więcej »
Параход адплыў, самалёт паляцеў, а трап застаўся. Прыступкі яго сумуюць па падэшвах i галетах. Аднак трап, які пабудаваў Вішнёў, не пустуе. Ен населены сябрамі аўтара і... сусьлікамі — маленькімі лядашчымі зьвяркамі. Зьвяркі мітусяцца i агрызаюцца, точаць, точаць свае зубкі аб нашыя вочы i думкі. Так, яшчэ трэба паведаміць, што трап скалочаны з аўтарскіх асацыяцыяў, зьвязаных зь яго біяграфіяй. Вішнёў — майстра лоўлі асацыяцыяў. Ен узаб... Więcej »
Чарговая кніга беларускага постканцэптуаліста Зміцера Вішнёва апроч вершаў, апавяданняў уключае дзённікавыя нататкі, апісанні перфомансаў і візуальныя творы. Неардынарнасць творчага падыходу да слова і вобраза, парадаксальнасць успрымання элементарных рэчаў даўно паставілі аўтара ў адзін шэраг з вядомымі дзеячамі мастацтва, такімі, як Сальвадор Далі, Канстанцін Алімпаў, Аляксандр Брэнер. Балансуючы на мяжы розных мастацкіх накірункаў, а... Więcej »
Чытаючы гэтую кнігу, міжволі ўяўляеш сябе то пасярод шумнага карнавалу, то ў непралазных джунглях, то ў нябесах на дэльтаплане, то на крызе ў акіяне, то ў палаце вар'ятні, то на сэрцазаміральнай вышыні перад краянем бездані, дзе абрываюцца ўсе сюжэты, думкі, сказы, словы... Між іншым, кнігу Зміцера Вішнёва ва ўсіх вышэйпералічаных мясцінах таксама можна чытаць. Гэта нават дадасць да яе ўспрымання большай вастрыні. Więcej »