Саксафон Чынгісхана, альбо „хворыя” грошы

Усю ноч па падаконнiку барабанiў дождж. Гэта быў першы веснавы дождж, якi змываў бруд, што пакiнула па сабе зiма, i шырокiя патокi вады бруiлiся па асфальце, несучы пясок, галлё, паперы, ачышчаючы зямлю i рыхтуючы яе да сустрэчы цёплых сонечных дзён. Слухаючы начную музыку вясны, я спачатку сядзеў нерухома, атрымлiваючы асалоду ад аднаго гэтага настойлiвага i толькi знешне аднастайнага яе пошчаку. Мне здавалася, што там, за шыбамi, каторую гадзiну iграе нейкi адмысловы барабаншчык i вядзе сваю партыю беспамылкова, цалкам аддаючыся Яго вялiкасцi рытму — той аснове, на якой i нараджаецца музыка. Ягоныя палачкi з надзвычайнай хуткасцю малацiлi па шкле, па падаконнiку, але я адчуваў у гэтым апантаным пошчаку не хаос, бязладдзе, а дакладнасць, выверанасць, звышнатуральныя свабоду i гармонiю, якiмi пазначана iгра толькi сапраўдных музыкантаў — вiртуозаў не па адукацыi цi вывучцы, а па стылi жыцця ў мастацтве. (фрагмент)

• Дата выхаду: 2021
• Катэгорыя: Мастацкая літаратура
• Copyright: © 2000 by Зміцер Падбярэзскі, Copyright © 2021 by Kamunikat.org - ePub
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Падрыхтаванае на падставе: Падбярэзскі Зміцер, Апавяданні, аповесці, раман, Мінск: БТН-Информ, 2000. — 414 с.